โอ้นคร เพียงเพชร "ภูเก็จแก้ว"

งามเพริศแพร้ว เพลินพิศ จิตโหยหา

นครใด เลิศวิไล ในโลกา

หากจะหา มาเปรียบ ไม่เทียบทัน

อีกยังมี "แหลมพรหมเทพ" เขตสล้าง

เพียงเทวา บรรจงสร้าง อย่างสร้างสรรค์

เป็นแผ่นดิน ยื่นลงกลาง "อันดามัน"

ดุจสะพาน ต่อสวรรค์ ยังโลกา

"หลวงพ่อแช่ม" "วัดฉลอง" "อีกสองท้าว"

พระคุณยัง แพรวพราว เป็นหนักหนา

ป้องดินแดน ถิ่นประเทศ เขตนครา

ภูเก็ตจึง ยังงามตา และตราตรึง

"สารสิน" พาดผ่าน ท้องสมุทร

ตำนานรัก บริสุทธิ์ ชวนนึกถึง

โอ้ความรัก ความผูกพันธ์ สุดคนึง

ที่ยังคง ตราตรึง ตลอดมา

"มณีคราม" งามเด่น เห็นพิลาศ

ทั้งงามหาด งามทะเล งามหนักหนา

งามน้ำใจ งามทำเนียม งามประชา

งามไปสิ้น เวหา จดคิรินทร์

วิมานทิพย์ ลอยพร่าง กลางสมุทร

วิมานแก้ว แพรวพิสุทธิ์ ดุจงามศิลป์

ดั่งจอมปราชญ์ จอมมหา- ศิลปิน

จรดพู่กัน โรยริน เป็นงานงาม

ไปเที่ยวภูเก็ต มา

สุด ยอด