หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
สื่ออักษรกลอน " กลบท " 4 | |
๑๓ ( ตัวอย่างกลอนกลบท ) ม้าลำพอง หมายใจจ้อง มองแล้วมอง จ้องใจหมาย หญิงหรือชาย คล้ายดูคล้าย ชายหรือหญิง จริงไม่กลัว ตัวลืมตัว กลัวไม่จริง ใจข้องยิ่ง นิ่งอยู่นิ่ง ยิ่งข้องใจ ผิดเพศเพี้ยน เปลี่ยนชอบเปลี่ยน เพี้ยนเพศผิด ไขข้องจิต คิดแล้วคิด จิตข้องไข ใครว่าอย่า หาเรื่องหา อย่าว่าใคร เป็นที่ใจ ใฝ่ชอบใฝ่ ใจที่เป็น ข้อสังเกต ชื่อสำนวนกลอน ผิดเพศเพี้ยน - เป็นกลอน ๙ ทั้งหมด ทุกวรรค - พยางค์(คำ)แรกของวรรคกับพยางค์สุดท้ายของวรรค ใช้เหมือนกัน เช่น หมาย-หมาย, หญิง-หญิง เป็นต้น - สามพยางค์ช่วงแรกของวรรคต้องกลับสลับไปใช้ในสามพยางค์หลังท้ายวรรค เช่น หมายใจจ้อง-จ้อง ใจหมาย, ชายหรือหญิง-หญิงหรือชาย, จริงไม่กลัว-กลัวไม่จริง, ใจข้องยิ่ง-ยิ่งข้องใจ เป็นต้น - ช่วงกลางของวรรค พยางค์ที่สี่ต้องใช้ซ้ำกับพยางค์ที่หก เช่น มอง-มอง, คล้าย-คล้าย, ตัว-ตัว, นิ่ง-นิ่ง เป็นต้น - พยางค์ท้ายวรรค ๑ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่สามในวรรค ๒ เช่น ใจหมาย-ชาย, ผิด-ข้องจิต เป็นต้น - พยางค์ท้ายวรรค ๓ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่สามในวรรค ๔ เช่น ไม่จริง-ยิ่ง, ว่าใคร-ที่ใจ เป็นต้น กลบกลืนกลอน ไม่ทำตัว ตกต่ำ ใจต่ำช้า ไม่ทำบ้า ห้าร้อย ไปร้อยเรื่อง ไม่ทำซ่าน พาลขัด ไปขัดเคือง ไม่ทำเซื่อง ซ่อนชั่ว ไปชั่วช้า ต้องมุ่งหมาย มองใจ ให้ใจมั่น ต้องมุ่งฝัน เป็นคุณ ให้คุณค่า ต้องมุ่งไป ให้ดี ได้ดีมา ต้องมุ่งหน้า หาธรรม ได้ธรรมะ ข้อสังเกต ชื่อสำนวนกลอน มุ่งดีมีคุณธรรม - กำหนดเป็นกลอน ๘ (อาจประยุกต์เป็นกลอน ๙ ได้) - ช่วงหน้าในวรรคต้องใช้ ให้เหมือนกัน เช่น ไม่ทำตัว, ไม่ทำบ้า, ไม่ทำซ่าน, ไม่ทำเซื่อง ต้องมุ่งหมาย, ต้องมุ่งฝัน, ต้องมุ่งไป, ต้องมุ่งหน้า (ใช้คำว่า ไม่ทำ และ ต้องมุ่ง ในช่วงหน้าวรรค) เป็นต้น - พยางค์ที่ห้าในวรรคต้องใช้ซ้ำกับพยางค์ที่เจ็ด เช่น ตกต่ำ-ใจต่ำ, ห้าร้อย-ไปร้อย, พาลขัด-ไปขัด เป็นต้น - พยางค์ท้ายวรรค ๑ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่สามในวรรค ๒ เช่น ต่ำช้า-ทำบ้า, ใจมั่น-มุ่งฝัน เป็นต้น - พยางค์ท้ายวรรค ๓ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่สามในวรรค ๔ เช่น ขัดเคือง-ทำเซื่อง, ดีมา-มุ่งหน้า เป็นต้น ๑๔ ( ตัวอย่างกลอนกลบท ) ลิ้นตะกวด อย่าหยิบยื่น ยกเมฆ มาเสกสรร อย่าใฝ่ฝัน เกินตัว มัวเห่อเหิน อย่าโกงกิน ก้อนไฟ ไปเพลิดเพลิน อย่าด่วนเดิน สู่อบาย หมายมัวเมา อย่ารุ่มร้อน โลดร่า ทำบ้าบิ่น อย่าโดดดิ้น เป็นชู้ คู่ของเขา อยากได้ดี มีผล คนรักเรา ต้องอิงเอา หลักธรรม มาย้ำยล ข้อสังเกต ชื่อสำนวนกลอน ทำดีมีคนรัก - เป็นกลอน ๘ หรือกลอน ๙ - สองพยางค์ช่วงต้นวรรค ต้องใช้สัมผัสอักษร เช่น หยิบยื่น, ใฝ่ฝัน, โกงกิน, ด่วนเดิน, รุ่มร้อน เป็นต้น - สองพยางค์ท้ายวรรค ต้องใช้สัมผัสอักษร เช่น เสกสรร, เห่อเหิน, เพลิดเพลิน, บ้าบิ่น, ของเขา, เป็นต้น - พยางค์ท้ายวรรค ๑ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่สามในวรรค ๒ เช่น เสกสรร-ใฝ่ฝัน, บ้าบิ่น-โดดดิ้น เป็นต้น - พยางค์ท้ายวรรค ๓ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่สามในวรรค ๔ เช่น เพลิดเพลิน-ด่วนเดิน, รักเรา-อิงเอา เป็นต้น ดอกไม้พวง อย่าเชื่อง่าย เพราะฟัง เรื่องทั้งหลาย อย่าเชื่อง่าย เพราะหมาย ตามครูสอน อย่าเชื่อง่าย เพราะอ้าง สร้างขั้นตอน อย่าเชื่อง่าย เพราะสังหรณ์ คิดคาดเดา อย่างมงาย หมายไป ไร้เหตุผล อย่างมงาย หมายตน เป็นคนเขลา อย่างมงาย หมายรู้ ทำหูเบา อย่างมงาย หมายเมา เอาแต่ใจ ข้อสังเกต ชื่อสำนวนกลอน อย่าเชื่องมงาย - เป็นกลอน ๘ หรือกลอน ๙ ได้ - สามพยางค์แรกของทุกวรรค ๔ วรรค (วรรคสดับ-รับ-รอง-ส่ง) ต้องใช้คำเหมือนกัน เช่น อย่าเชื่อง่าย อย่าเชื่อง่าย เป็นต้น ถ้ามีวรรคสดับ (วรรค ๑ ) บทต่อไป เปลี่ยนคำใหม่ได้ เช่น อย่างมงาย, อย่างมงาย เป็นต้น - พยางค์ที่สี่ของทุกวรรค ๔ วรรค ต้องใช้เหมือนกัน เช่น เพราะ เพราะ เป็นต้น ถ้ามีวรรคสดับ (วรรค ๑ คือ วรรคแรก) บทต่อไป เปลี่ยนคำใหม่ได้ เช่น หมาย, หมาย เป็นต้น - พยางค์สุดท้ายของวรรค ๑ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่ห้าหรือหกในวรรคที่ ๒ เช่น หลาย-หมาย, ผล-ตน เป็นต้น - พยางค์สุดท้ายของวรรค ๓ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่ห้าหรือหกในวรรคที่ ๔ เช่น ตอน-สังหรณ์, เบา-เมา เป็นต้น ๑๕ ( ตัวอย่างกลอนกลบท ) เมฆขลาโยนแก้ว เริ่มแต่งกลอน อ่อนวิชา หาความรู้ ความรู้อยู่ ที่เรา เฝ้าศึกษา ศึกษาแล้ว ปฏิบัติ พัฒนา พัฒนา คุณค่า กล้าก้าวไกล ก้าวไกลไป ในทาง ที่สร้างสรรค์ สร้างสรรค์มั่น หมายจริง สิ่งสดใส สดใสสม ภิรมย์รื่น ชวนชื่นใจ ชื่นใจมาก อยากให้ เก่งการกลอน ข้อสังเกต ชื่อสำนวนกลอน ขอให้เก่งการกลอน - เป็นกลอน ๘ หรือกลอน ๙ ได้ - สองพยางค์ท้ายวรรคทุกวรรคนำไปใช้ต่อในสองพยางค์แรกของต้นวรรคต่อไป เริ่มท้ายวรรค ๑ ต้นวรรค ๒, ท้ายวรรค ๒ ต้นวรรค ๓, ท้ายวรรค ๓ ต้นวรรค ๔, (วรรคส่ง ) ไปต่อที่ ต้นวรรค ๑ ของบทต่อไป เช่น ความรู้-ความรู้, ศึกษา-ศึกษา, พัฒนา-พัฒนา, ก้าวไกล-ก้าวไกล, สร้างสรรค์-สร้างสรรค์, เป็นต้น - พยางค์ท้ายวรรค ๑ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่สามของวรรค ๒ เช่น ความรู้-อยู่, สร้างสรรค์-มั่น เป็นต้น - พยางค์ท้ายวรรค ๓ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่ห้าหรือหกของวรรค ๔ เช่น พัฒนา-คุณค่า, ชื่นใจ-อยากให้ เป็นต้น ดวงเดือนประดับดาว ดวงเดือน เยือนฟ้า คราคืนค่ำ เรื่อยร่ำ คำหวาน ขานขับไข แสงส่อง ผ่องเพ็ญ เด่นดีใด เปรียบไป ใจปอง น้องนวลนาง หรีดหริ่ง กริ่งฝัน ปั่นป่วนป่า เพลินพา อาลัย ไม่หม่นหมาง กลกลอน ซ่อนสุข ทุกที่ทาง ฟ้าสาง กลางไพร ใจแจ่มจริง ข้อสังเกต ชื่อสำนวนกลอน เดือนฟ้างาม - เป็นกลอน ๗ แบ่งวรรคเป็นสามช่วง ๒ ๒ ๓ พยางค์ - สองพยางค์หน้าของทุกวรรคใช้สัมผัสอักษรทั้งหมด เช่น ดวงเดือน, เรื่อยร่ำ, แสงส่อง, เปรียบไป เป็นต้น - สามพยางค์หลังของทุกวรรคใช้สัมผัสอักษรทั้งหมด เช่น คราคืนค่ำ, ขับขานไข, เด่นดีใด เป็นต้น - พยางค์ที่สองต้องไปสัมผัสสระพยางค์ที่สามในวรรค เช่น เดือน-เยือน, ร่ำ-คำ, ส่อง-ผ่อง, ไป-ใจ เป็นต้น - พยางค์ที่สี่ต้องไปสัมผัสสระพยางค์ที่ห้าในวรรค เช่น ฟ้า-ครา, หวาน-ขาน, เพ็ญ-เด่น, ปอง-น้อง เป็นต้น - พยางค์สุดท้ายของวรรค ๑ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่สองของวรรค ๒ เช่น ค่ำ-เรื่อยร่ำ, ป่า-เพลินพา เป็นต้น - พยางค์สุดท้ายของวรรค ๓ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่สองของวรรค ๔ เช่น ดีใด-ไป, ทาง-ฟ้าสาง เป็นต้น ๑๖ ( ตัวอย่างกลอนกลบท ) ช้างประสานงา ช้างชนกันสนั่นเสียงสะท้านทุ่ง ต่างฝ่ายต่างหมายมุ่งเหิมหักหาญ หมู่หญ้าแพรกต้องแหลกล้มราบราน แรงพลังช้างสารสู้โรมรัน เปรียบคนใหญ่คนโตต้องทำศึก บริวารหาญฮึกเห็นตามท่าน ต่างล้มหายตายเป็นเบือเข่นฆ่าฟัน คำโบราณขานคั้นคงเห็นจริง ข้อสังเกต ชื่อสำนวนกลอน ช้างเหยียบหญ้า - เป็นกลอน ๘ หรือกลอน ๙ ได้ - พยายามสังเกตตัวอย่างผลงานแต่ยังไม่เห็นข้อกำหนดแน่ชัด เท่าที่ดูเห็นช่วงกลางกับช่วงท้ายของวรรคทุกวรรค ไม่มีการใช้สัมผัสสระ ใช้แต่สัมผัสอักษร และบางวรรคก็ไม่มีทั้งสัมผัสสระและสัมผัสอักษร เช่น สนั่นเสียง- สะท้านทุ่ง, หมายมุ่ง-เหิมหักหาญ, ต้องแหลก-ล้มราบราน, ตายเป็นเบือ-เข่นฆ่าฟัน เป็นต้น - พยางค์สุดท้ายของวรรค ๑ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่ห้าหรือหกของวรรคที่ ๒ เช่น ทุ่ง-มุ่ง, ศึก-หาญฮึก เป็นต้น - พยางค์สุดท้ายของวรรค ๑ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่ห้าหรือหกของวรรคที่ ๒ เช่น ราน-สาร, ฟัน-คั้น เป็นต้น พวงแก้วกุดั่น อย่าทำ ร้ายหมายฆ่าสัตว์ตัดชีวิต อย่าทำ จิตลดเลี้ยวเที่ยวป้ายสี อย่าทำ เก่งเบ่งบ้ากล้าลองดี อย่าทำ ชี้ชวนใครให้เป็นพาล อย่าทำ โกงกลิ้งกลอกหลอกลวงเขา อย่าทำ เมาเหล้ายาหาเรื่องผลาญ อย่าทำ เที่ยวฟุ้งเฟ้อเผลอดอกบาน อย่าทำ คร้านงานไม่ทำจะต่ำตน ข้อสังเกต ชื่อสำนวนกลอน อย่าทำ - เป็นกลอน ๘ หรือกลอน ๙ ได้ - สองพยางค์ในวรรคแรกต้องนำไปใช้เหมือนสองพยางค์ต่อไป ทุกวรรค เช่น อย่าทำร้าย, อย่าทำจิต, อย่าทำเก่ง, อย่าทำชี้, อย่าทำโกง, อย่าทำเมา, อย่าทำเที่ยว เป็นต้น - พยางค์ท้ายวรรค ๑ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่สามของวรรค ๒ เช่น ชีวิต-จิต, เขา-เมา เป็นต้น - พยางค์ท้ายวรรค ๓ ไปสัมผัสสระพยางค์ที่สามของวรรค ๔ เช่น ดี-ชี้, บาน-คร้าน เป็นต้น | |
ผู้ตั้งกระทู้ สุดาวดีศรีสุนทรอักษรศิลป์ (R-Cha-Nai-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2009-03-11 05:45:05 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2107312) | |
revlon hair pieces african american wigs more of a James Dean look than the Los wigs Which is best-synthetic or human hair wigs half wigs peg bundy costume. | |
ผู้แสดงความคิดเห็น jules (shelly-at-gmail-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-11 09:15:56 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 867121 |