ฝากไว้ ยิ้มรับ กับหมอน

หนุนนอน กอดบ้าง ยามเผลอ

หวังไว้ ไม่ช้า มาเจอ

อย่าให้ รอเก้อ แล้วกัน

               หนาวเหน็บ เจ็บแสบ

 คือเธอ

          โค้งรุ้ง คุ้งฟ้า พาฝัน

     นิรันดร์ แนบชิด สนิทสนม

     มีเธอ แนบข้าง ชิดชม

     คว้าใจ ล่องลม ติดตาม

                                      ราชาวดี

    คือเธอ คนที่ ทิ้งฉัน

    ด้วยเรา เข้ากัน ไม่ได้

    หรือว่า ตัวเรา เปลี่ยนไป

    หรือใจ เจ้านั้น มันจาง

    อยากวาง จะได้ ไม่หนัก

    เพราะรัก จึงแบก แอกไว้

    ทำนา ประสา ควายไป

    ขอให้ เจ้านั้น โชคดี

    เสี่ยวเอ้อ. อีกจอก

         คือเธอ คือฉัน นั่นหรือ

ยังถือ สัมพันธ์ น้องพี่

อย่างอน ยึกยัก นักซี

ปรานี ปรานอม ยอมกัน

       โกรธเคือง เรื่องไร ไม่รู้

โฉมตรู เฉียวฉุน หุนหัน

หน้าง้ำ หงุดหงิด ทั้งวัน

จนฉัน ระเหี่ย เพลียใจ

คือเธอ บอกฉัน รักยิ่ง

ทุกสิ่ง มอบให้ ใจหวัง

เติมสุข สานรัก สร้างพลัง

กระทั่ง เธอนั้น  เปลี่ยนไป

หน้ามืิอ หลังมือ เร็วไว

ยาใจ เปลี่ยนได้ เพียงนี้

เห็นถั่ว ดีกว่า ผักชี

ชาตินี้ ขออยู่ คนเดียว 

 ขอขอบคุณทุกท่านค่ะที่มาฝาก บทกวี

ขอบคุณค่ะั

     คือเธอ ที่รัก รักฉัน

คือวัน สุขสันต์ เคียงคู่

คือรัก สองเรา รับรู้

คือผู้ ห่วงใย เสมอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

 ขอขอบคุณทุกท่านค่ะที่มาฝาก บทกวี

ขอบคุณค่ะั