ก่อนจะ Hi อะไรกะใครควรจะต้องสนิทกันก่อนถ้ายังไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า ควรจะแค่ Hello

"ให้ท่านท่านจักให้ตอบสนอง
นบท่านท่านจักปองนอบไหว้"

จริงจะเป็นเช่นว่า หรือว่าไร
โอ้ไฉนเช่นนี้ ไม่มีจริง
ที่ให้ตอบแทนกัน นั้นเรียกแลก
ควรแยะแยกการให้ในทุกสิ่ง
จะให้เลยให้เล่นเป็นประวิง
ทำนองทิ้งหรือจะทวงเพราะหวงยัง
แลกหรือขาย ก็คือให้ใช่ไม่ให้
แต่ว่าได้แทนทด ไม่หมดหวัง
เสน่หา ให้กันอนันตัง
ใครจะคลั่ง คืนให้ ไม่เห็นมี
อันไหว้กัน นั้นเรียกว่าแลกไหว้
ไหว้พระให้มือหัก เป็นสักขี
พระที่ไหน ไหว้เราเข้าสักที
เราคงตี ตนตายเพราะอายเอย

กลอนบทนี้ นายผีแต่งเอาไว้ นายผีมองว่า การให้ก็คือการแลก นายผีแสดง ทรรศนะที่ขัดแย้ง แนวความคิดของคนโบราณ ปรากฎอยู่ใน โคลงโลกนิตย์ บทที่ว่า

ให้ท่านท่านจักให้........ตอบสนอง
นบท่านท่านจักปอง......นอบไหว้
รักท่านท่านจักครอง......ความรัก..เรานา
สามสิ่งนี้เว้นไว้.............แต่ผู้ทรชน

คนโบราณมองว่า เมื่อรู้จักให้ ก็จะได้รับ
เมื่อไหว้ก็จะ ได้รับการไหว้ตอบ
เมื่อให้ความรักความเสน่หา ก็จะได้รับความรักความเสน่หา ตอบ

แต่ถ้าให้สิ่งเหล่านี้กับ คนไม่ดี (ทรชน) ก็จะไมได้รับสิ่งเหล่านี้ตอบกลับมา นี่คือความคิดของคนโบราณ

ทว่านายผีมองอีกมุมหนึ่ง มองว่าคนโบราณคิดถูกแต่ไม่ถูกทั้งหมด เพราะถ้าให้แล้วหวังผลตอบแทน สมควรจะเรียกว่า แลก มากกว่าเช่นความรักความเสน่หา นายผีก็มองว่า

"จะให้เลยให้เล่นเป็นประวิง
ทำนองทิ้งหรือจะทวงเพราะหวงยัง"

ความสุขที่ได้จากการให้ คือการแลกเปลี่ยน (interchange)

ในหลักเศรษฐศาสตร์ว่าไว้ว่า ของถูกไม่มีดี ของฟรีไม่มีในโลก การที่ของดีนั้นต้องแพงก็เป็นเพราะมีต้นทุนในด้านวัตถุและการวิจัยให้มีการใช้งานได้นาน ทน สวย
แต่เดี๋ยวนี้ของดีที่แพงก็ทำการตลาดใหม่แข่งกับของถูก เช่น Starbuck กับ McDonald โดยที่ แมคโดนัลด์พยายามที่จะปรับคุณภาพของกาแฟให้ดีขึ้น ทางฝ่ายสตาบัคก็ทำกาแฟตัวใหม่ที่ราคา 1 เหรียญ (ทำให้ราคาถูกลง) เพื่อแข่งกับกาแฟของแมคโดนัลด์ ซึ่งแมคโดนัลด์ก็ไม่ได้เสียเปรียบเสียที่เดียว เพราะถึงจะได้กำไรน้อยจากผลิตภัณฑ์กาแฟ แต่แมคโดนัลด์ก็ยังมีอาหารอย่างอื่นขายเพื่อมาทดแทนกำไรที่หายไปจากการขายกาแฟคุณภาพดีในราคาถูก

ของฟรีถ้าคิดในแง่บวกก็คือได้ผลตอบแทนกลับมาเป็นน้ำใจหรือมิตรภาพ แต่ในมิตรภาพนั้นถ้าคนที่รับมิตรภาพคิดว่า “อิ่มจังตังค์อยู่ครบ”และไม่คิดจะมีน้ำใจตอบกลับบ้างผู้ที่เคยชวนก็จะเลิกชวนไป สรุปแล้ว “ของถูกไม่มีดี” บางทีก็ไม่จริงเสมอไปแต่ก็ยังเป็นประโยคที่ใช้ได้อยู่ หากเราได้มองลึกๆ ของถูกและดีก็มีเหมือนกัน โดยเกิดจากการแข่งขันที่สูงเพื่อชิงส่วนแบ่งตลาด
ของแพงก็ไม่จำเป็นว่าต้องดีเพราะบางทีของแพงนั้นก็บวกต้นทุนอื่นๆ เข้าไปด้วย ส่วน “ของฟรีไม่มีในโลก” ก็เป็นไปอย่างที่กล่าวข้างต้นว่าการที่ผู้อื่นให้อะไรสักอย่างแก่เราลึกๆแล้วเขาก็ต้องการบางอย่างตอบกลับจากเราซึ่งอาจจะไม่ใช่ในรูปของเงิน ใช่หรือไม่


http://www.bloggang.com/mainblog.php?id=tao&month=09-02-2008&group=6&gblog=79