เสียงเสียงเสียงเสียง คลื่น (ฉันท์ห่อโคลง)

ฉันท์ห่อโคลง


โคลงสี่สุภาพ
เสียง ครืนคลื่นซัดซ้ำ.............ทรายใส
เสียง สมุทรโฆษไกร.............กึกก้อง
เสียง ฟังดั่งดวงใจ.................เจียนขาด..แม่เอย
เสียง สะอื้นเรียมร้อง..............เรียกเจ้าจอมขวัญ

อินทรวิเชียรฉันท์ 11
เสียงคลื่นคระครืนหา..............คณวาลุกาใส
เสียงก้องคะนองใน................ชลธีวิถีจร
เสียงฟังก็ดั่งจิต.....................ขณะหวิดจะขาดรอน
เสียงโศกวิโยคหลอน..............ฤดิพร่ำคำนึงขวัญ


ถอดความ
เสียง ครืน ๆ นี้เป็นเสียงของคลื่นยามซัดเข้าหาฝั่ง ฝั่งซึ่งมีทรายก้อนใสๆ
เสียง ทะเล (อุ)โฆษ (Acoustics) เกริกไกร กึกก้อง
เสียง ทะเลฟังแล้วก็เหมือนเสียงหัวใจของฉันที่มันจวนเจียนจะขาด แล้วะนะแม่คุณเอย
เสียง ทะเล เหมือนเสียงสะอึกสะอื้นของฉัน ฉันร่ำร้องเรียกหาเธอแม่ยอดขวัญใจของฉัน



อภิธานศัพท์
คณะ=หมู่ พวก
วาลุกา=เม็ดกรวดทราย
คณวาลุกา=ผืนทราย
ชลธี=ทะเล
วิโยค=โศกเศร้า
ฤดิ=ใจ
เรียม=ส. คําใช้แทนตัวผู้พูด สําหรับผู้ชายพูดกับผู้หญิงที่รัก, เป็นสรรพนาม
บุรุษที่ ๑. [ข. (ราชา) เริ่ยม = พี่].