ต้อนรับปีใหม่

1 ...ปีเก่าผ่านล่วงไปพร้อมไฟร้อน
เพลิงสุมขอนทั่วแผ่นดินทุกถิ่นที่
แทบจะแตกแยกพื้นปฐพี
หนักหนาแม่พระธรณีประคองมา

แต่ร้าวรานปานใดก็ได้ผ่าน
บรรลุกาลปีใหม่ใกล้มาหา
ปีเก่าเพิ่งจะหมาดหยาดน้ำตา
รอปีหน้ารอยยิ้มจะอิ่มใจ

เมื่อตะวันหยาดแสงแห่งยามเช้า
ใจจะลบรอยเศร้าคืนเก่าได้
คราบน้ำตาเคยเปื้อนเลือนหายไป
เริ่มวันใหม่สู่ฝันอันรอคอย
                                         “   ณ ปลายฟ้า”

2... รอดวงดาวลอยมาให้คว้าเอื้อม
รอรุ้งเลื่อมทอดปลายลงให้สอย
รอนกขาวพาเหินเพลินลมลอย
รอธารน้อยสวยใสไหลระริน

  ปีเก่าเคยร้อนแล้งไร้แรงฝัน
ปีใหม่นั้น ฝันจะเกิดบรรเจิดศิลป์
เป็นดนตรีท่อนใหม่ที่ได้ยิน
ชุบชีวินให้บรรเลงเพลงพลัง

ควันไฟในวันวานผ่านไปแล้ว
ฟ้าผ่องแผ้วสว่างฉายประกายหวัง
เราจะรอสิ่งดีดีอันจีรัง
ปิดฉากหลัง รอพรุ่งนี้ ปีใหม่มา
                                 “แฟนคอลัมน์เจ้าเก่า”

3.. อัญเชิญพรชัยพระไตรรัตน์
ประทานสรรพสิริสวัสดิรักษา
ให้รื่นร่มรมณีย์ในชีวา
ให้เติบให้กล้าไปตามกาล

อัญเชิญจตุรพิธพรศรี
ให้พบแต่สิ่งดีไปทุกด้าน
ในความทุกข์ความร้อนที่รุกราน
ให้กล้าหาญพอจะอยู่สู้กับมัน

ถึงเป็นเสือดุต้องอยู่ได้
อยู่อย่างมีไฟและมีฝัน
เป็นดอกไม้ในทุ่งทานตะวัน
สว่างใสด้วยสีสันและสุนทรีย์

ให้ชีวิตมีบทกวีอ่อนหวานไหว
ให้ปีใหม่มีพรพิเศษศรี
ให้ความรัก ความงาม และความดี
แต่งแต้มไมตรีในดวงตา

คือพรปีใหม่ “ณ ปลายฟ้า” ฝากมาร่ำ
"แฟนคอลัมน์เจ้าเก่า”  เขียนคำกล้า
"อัคนี หฤทัย”  คัดท้ายมา
ส่งผ่าน “เหนือกาลเวลา” ด้วยความรัก
                                            อัคนี  หฤทัย

จากคอลัมน์ เหนือกาลเวลา ในสยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ ปีที่ 58 ฉบับที่ 15