ประชานิยม ประชาธิปไตย
ปลูกฝังให้ คนชื่นชม ค่าเงินตรา
เห็นคนรวย ไร้ศีลธรรม ไร้จรรยา
กลับตีค่า ค่านิยม เพราะผลงาน

เพราะชีวิต เคยทนอยู่ อย่างลำบาก
เคยซ้ำซาก ความยากจน น่าสงสาร
ชีวิตกิน อิ่มท้อง ต่างจากวันวาน
ความสำราญ เพราะเงินตรา หลงระเริง

... ความฟุ่มเฟือย ในชีวิต ลืมค่าคน
คนเคยจน มีเงินตรา หาบันเทิง
ใช้ชีวิต ด้วยวัตถุ จนเปิดเปิง
กระเจิด กระเจิง หลงมอมเมา

ความอยู่ดี กินดี มีความสุข
กายไร้ทุกข์ มีเงินใช้ เลยไม่เหงา
ประชาธิปไตย เป็นระบอบ ก็ชอบเอา
ทุกข์บรรเทา เขาหมดสิ้น ก็ชื่นชม

เมื่อคนเก่ง มาช่วยเขา สุขสบาย
ก็ย่อมหมาย ทุ่มเทใจ หวังสุขสม
การเลือกตั้ง เทคะแนน ประชานิยม
หลั่งท้วมท้น ทั้งแผ่นดิน ด้วยศรัทธา

คนรวยซื้อ ใจคน ด้วยหวังเงิน
นโบยาย ให้หลงเพลิน กับเงินตรา
เงินต่อเงิน การตลาด เพื่อประชา
อนุรักษ์นิยม พลาดท่า จนเสียที

เมื่อมีเงิน ประชาธิปไตย ในความคิด
สร้างชีวิต ด้วยระบบ ตามวิถี
เอาคนเก่ง มานำทาง ส่องชีวี
เพราะคนดี เก่งแต่ปาก ไม่พารวย

คนเราเมื่อ พบสุข และสมหวัง
ย่อมหาชัง สิ่งไม่ดี เหมือนถูกหวย
ผิดศีลธรรม แต่เงินทอง เหมือนโชคช่วย
เงินอำนวย ให้มีสุข และอิ่มพลี

แค่ซุกหุ้น ปกปิด ซ่อนอำพราง
เป็นข้ออ้าง คนรวยรวย ที่มั่งมี
ผลประโยชน์ ที่เสียไป คงไม่ดี
แต่ชาวบ้าน กลับสุขี ที่เขานำ

ชนรากหญ้า หญ้างอกงาม เพราะมีปุ๋ย
คนใส่ลุย หว่านลงแปลง ที่เขาทำ
ต้องมีบ้าง ใจบางคน อาจซอกซ้ำ
ปุ๋ยระยำ เป็นขี้คน แต่ผลงาม

ประชานิยม นิยม สร้างรากหญ้า
แบ่งปันมา สร้างรากฐาน ให้ติดตาม
ประชาธิปไตย แบบไทย ไถ่ถาม
คือนิยาม ประชานิยม นิยมเงิน

ฯลฯ