เหมือนกัน แต่ไฉนต่างกันฉันนี้เล่า???

???ผ่านวันที่ ๑๕ กัญญายน มาแล้ว แต่ความรู้สึกรำลึก อาวรณ์ถึง “ท่านอัสนี พลจันทร์” ผู้มีวันคล้ายวันเกิดตรงกับวันดังกล่าว ยังไม่จืดจางหายไปจากหัวใจผมแม้แต่น้อย พร้อมๆกับความคำนึงอาลัย สิ่งซึ่งเกิดกรุ่นๆขึ้นตามมาก็คือข้อสงสัย จึงขออนุญาตใช้พื้นที่ตรงนี้ ตั้งกระทู้เพื่อขอความรู้จากทุกท่านครับ

                เป็นที่ทราบกันดีว่า “ ท่านนายผี” นั้น มีผลงานทางบทกวี เรื่องสั้น บทความ มากมาย “ท่านจิตร ภูมิศักดิ์” เอง ก็ยังนับถือ ยกย่องท่านว่าท่านเป็น “มหากวีของประชาชน” สรุปก็คือ ท่านจิตรฯ ยังเคารพท่านนายผี แต่ปรากฏว่า ผลงานของท่านจิตรฯ กลับได้รับการรวบรวม ตีพิมพ์หลายครั้ง ตรงกันข้ามกับท่านนายผี ซึ่งสำนักพิมพ์สามัญชน รวมงานของท่านออกมาเพียงครั้งเดียว เมื่อคราวเชิญกระดูกท่านกลับมากระทำพิธีทางศาสนายังผืนดินมาตุภูมิ กวีทั้งสองท่าน เหมือนกันคือเขียนงานด้วยอุดมการณ์ เขียนงานเพื่อปลุกจิตสำนึกปวงประชา เขียนงานเพื่อขจัดความอยุติธรรม แต่ได้รับการพิมพ์เผยแพร่ผลงานในจำนวนไม่เท่ากันจนป่านนี้แล้ว ทำไมยังไม่มี “มูลนิธิอัสนี พลจันทร์” เกิดขึ้น (หากมีมูลนิธินี้แล้ว ผมกราบขออภัยในความเข้าใจผิดด้วยครับผม) ทำไมไม่มีการอภิปราย ประชุม สัมมนา ในหัวข้อ บทบาทวรรณกรรมของท่านนายผีอย่างเป็นระบบเหมือนที่ได้ทำกับผลงานของท่านจิตรฯ ข้อสมมุติฐานซึ่งผมพยายามตั้งไว้เพื่อหาคำตอบก็คือ

๑.                          อาจเพราะ ผลงานท่านนายผีกระจัดกระจายพรายพลัดจากบ้านเมืองของเราไปอยู่ตามที่ต่างๆมากกว่าของท่านจิตรฯ หรือเปล่า การรวบรวมจึงกระทำได้ลำบากกว่ากัน

๒.                        งานท่านนายผี มีอิทธิพลต่อการเคลื่อนไหว ๑๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๖   แหละ ๖ ตุลา พ.ษ. ๒๕๑๙ น้อยกว่าท่านจิตรฯอยู่สักหน่อย

๓.                         งานของท่านจิตรฯ มีหลากหลายแขนงกว่าท่านนายผี

๔.                         ประวัติของกวีทั้งสองท่านในเรื่องจุดจบของชีวิต ท่านนายผีถึงแก่กรรมด้วยโรคชราที่ต่างแดน ขณะท่านจิตรฯ ถูกฆาตกรรมโดยฝ่ายรัฐฯและสิ้นลมหายใจบนแผ่นดินแม่ จึงดูเข้มข้น สะท้อนถึงภาพความอยุติธรรมของรัฐ กับ ราษฎร์ ได้ดีกว่า

๕.                         ปัญหาในเรื่องลิขสิทธิ์

ครับ นี่เป็นเพียงข้ออนุมานของคนปัญญาต่ำตื้นอย่างผม ซึ่งก็ไม่แน่ใจเลยในความถูกต้อง ดังนั้น ผมจึงกราบงามๆมายังทุกท่าน โปรดให้ความกระจ่างในเรื่องนี้ด้วยเถิดครับ ผมเขียนกระทู้นี้ขึ้น ก็เพราะมีความเชื่อว่า “กวี” นั้น สำคัญเท่ากันเสมอ ไม่เกี่ยงว่าใครมีผลงานน้อยหรือมากกว่ากัน  หากทำงานเพื่อมวลชนแล้ว ควรแก่การเทิดทูนทั้งสิ้น และผมก็เชื่อว่า ถ้าดวงวิญญาณของท่านจิตรฯ ยังล่องลอยอยู่ ท่านก็คงอยากจะเห็นผลงาน “กวีของประชาชน” ที่ท่านยกย่อง ได้ผงาดเด่นเป็นสง่าอยู่ในบรรณพิภพ ฉายรัศมีเป็นประทีป นำทางประเทศคู่เคียงไปกับงานของท่านเองเฉกเช่นเดียวกัน