**ลับเคียวรอเกี่ยวข้าว......ในสภา

อุตส่าห์ถนอมมา......ค่ำเช้า

ดูถูกว่าชาวนา...... ต้อยต่ำ จังพ่อ

เหยียบย่ำจ้ำเต็มเท้า......ชอกช้ำ  ดวงแด**

***

--ลับเคียวเรียวโค้งงอ......ตั้งตารอถักทอฝัน

ลับดูอยู่ทุกวัน......ให้คมวับจับแสงดาว

--ข้าวกอเริ่มทอพุ่ม......เขียวชอุ่มดั่งหนุ่มสาว

แกร่งกล้าท้าเรื่องราว......ที่ฉ้อฉลบนแผ่นดิน

--โรคร้ายว่ายเวียนวน......เสียท้วมท้นคนกังฉิน

กอบโกยขโมยกิน......ในสินทรัพย์นับคณา

--ปล่อยไปก็ใช่ที่......เชื้อชั่วนี้มีปัญหา

เกาะกินสิ้นพารา......ร่วมขับไล่ไกลเรียวรวง

--รวงข้าวยาวไสว......คงก้าวไกลในแดนสรวง

โรคร้ายคลายรัดทรวง......สู่อ้อมอกปรกปฐพี

--เคียวคมชมเชยชิด......บนพื้นสิทธิ์จิตสุขี

สภาข้าควรมี......สิทธิ์เสียงร้องปกป้องตน...

***

**ชาวนามาเรียกร้อง......สิทธิ์ตน

ใช่ก่อข้อทุกข์ทน......ยั่วเย้า

รัฐบาลวุ่นหมุนวน......เคยก่อ กันเอย

ปากช่วยด้วยเร่งเร้า......จดจ้อง  กอบโกย...**

*******