" Habituation " .......

" Habituation " .......( ไวกูณฐ์ มาลาไทย)
Habituation ๏ เรือบินผ่านน่านฟ้า คราใด สุนัขกรูเกรียวไล่ เห่าย้ำ เรือบินบ่เป็นภัย หมาแก่ สงบตอบยินซ้ำซ้ำ หมอบคู้เลียตีน ฯ ๏ รังจ้อยจุนกน้อย ลูกสอง ใบประดู่สีทอง ปลิดก้าน ตนยอบหวาดเหยี่ยวปอง สัญชาต- ญาณนอ เกรงประดู่จนคร้าน ผุดร้องเพลงไพร ฯ ๏ ข้าวสุกปลุกนกหรื้น คือกา พิศหุ่นไล่กลางนา นกลี้ กางแขนเหยียดชินตา กากลับ พุงอิ่มแขนคอนนี้ พักข้าวเม็ดเรียง ฯ ๏ เรือบินผ่านน่านฟ้า คราใด ประดู่คงคลาไคล ร่วงต้น อีกหุ่นนั่นเหมือนไผ ยืนอยู่ สบสิ่งเร้าจนพ้น ตื่นเต้นเป็นเนือย ฯ ๏ เคยร้องเคยป่าวก้อง ประณาม เคยหลบเคยซ่อนยาม โทษกล้ำ เคยลี้หลีกเคยตาม ชนหมู่ เคยสุดเคยซ้ำซ้ำ ไขว่ห้างกระดิกตีน ฯ ๏ ยินภัยยินยิ่งแล้ว แล้วไง นั่นเหยี่ยวก็เหยี่ยวไป ใช่เงี้ยว เป็นหุ่นฤเป็นใคร ช่างเถิด ชินสุดดุจขี้เหยี้ยว สิ่งเร้าเราเคย ฯ ๏ แลหมานอนหมอบคู้ สุขสบาย แลลูกนกผุดผาย ปากอ้า แลกาเกาะคอนคลาย แขนหุ่น โลกช่างสวยสุดหล้า กว่านี้ไม่มี ฯ ๏ ก่อการร้ายฉุดจี้ เรือบิน ร่วงกระแทกรังภินท์ ปากอ้า ไถลหุ่นไล่กาดิ้น คอนแหลก กระดิกหางเลียหน้า เห่าได้เอ๋งเดียว ฯ
ผู้ตั้งกระทู้ ไวกูณฐ์ มาลาไทย :: วันที่ลงประกาศ 2012-08-20 09:08:39

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2295201)

"มาชื่นชมครับครู"

@ ธรรมดาเมื่อได้ ชินชา

กับสิ่งเห็นตำตา เรื่อยแล้ว

หมางเมินบ่ศรัทธา ไหมเอ่ย

ดังว่าจะคลาดแคล้ว ครั่นคร้ามมิกลัวฯ

@ วจีคำกู่ก้อง แลดู

ยอดเยี่ยมผลงานครู ถ่องแท้

จิตกระจ่างวิญญู- ชนใช่ แท้นา

คุณค่าประดุจแก้ว ผ่องแผ้วรัศมีฯ

@ ดวงจิตศิษย์อ่อนน้อม ยินดี พี่เอย

งามเปี่ยมสมศักดิ์ศรี แต่ต้น

เพชรหนึ่งเอกกวี คงอยู่

ควรยิ่งสรรเสริญล้น- ค่าแท้ไวกูณฐ์ฯ

ขอน้อมคารวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-08-20 12:50:49

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล