 |
| หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
 | |
สู้ฟันฝ่าหาทางอยู่กลางป่า
หลายเพลาหวังถึงซึ่งจุดหมาย ต้องดั้นด้นทนสู้อยู่เดียวดาย เกือบจะตายก็หลายครั้งลำพังตน ครั้นถึงจุดสุดท้ายปลายยอดเขา มีแต่เราเหงาเอกาพาฉงน ไยไม่พบประสบแม้แต่เงาคน จึงสับสนว่าด้นดั้นกันทำไม อยากกลับคืนผืนไพรในเบื้องล่าง สู่หนทางดั่งเดิมเริ่มไฉน ด้วยหยาดเหงื่อแรงงานที่ผลาญไป สะท้อนใจเสียดายนักสุดหักปลง สนธยาลาแสงแห่งอาทิตย์ ยิ่งมืดมิดดั่งปิดตาจนพาหลง ก็เงียบเหงาโดดเดี่ยวเปลี่ยวใจลง ครั้นมองตรงเห็นแสงวิบริบหรี่มา จึ่งแว่วเสียงสำเนียงไพรอันไกลลิบ ดุจกระซิบบอกใจเคยใฝ่หา ถ้าหากพร้อมยอมปลงให้ลงมา จากภูผาสู่เบื้องล่างอย่างมั่นใจ ครั้นสังวรย้อนคิดทั้งผิดถูก ที่เคยผูกชักอัตตาพาหลงใหล ทุกสิ่งอันนั้นตัณหามันพาไป สูงสุดไซร้แล้วคืนหาสู่สามัญ | |
ผู้ตั้งกระทู้ ปุณณมี :: วันที่ลงประกาศ 2012-08-22 10:25:38 |
| [1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (2295673) | |
"เพียงพอใจ"
มือคว้าฝันอันสูงส่งตรงความหวัง ใจต่อตั้งสร้างพลังไปยังฝัน แสวงหาไม่ยอมหยุดเกินฉุดรั้น เป้าหมายฉันอันสูงสุด ณ จุดใด
ยิ่งด้นรนค้นหายิ่งทุกข์หนัก ยิ่งประจักษ์มัวเมาุลุ่มหลงใหล ยิ่งพานพบแต่ด้านมืดในจิตใจ ยิ่งมอดไหม้ด้วยตัณหาคาวราคี
เพียงเพราะอยากยากนักจะตัดปลง เพียงเพราะหลงกับอัตตาพาหมองศรี เพียงเพราะใคร่่ปรารถนาชั่วชีวี เพียงเพราะมีไม่เพียงพอเลี้ยงหัวใจ
จากสูงสุดคืนสู่สามัญ ธรรมดาย่อมแปรผันมิสงสัย จักดิ้นรนแสวงหามากทำไม สงบไว้ใจพอเพียงเพียงพอใจ
ขอน้อมคารวะจากใจ "ทรชนบ้านนอก"
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-08-22 11:48:14 | |
ความคิดเห็นที่ 2 (2295692) | |
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ปุณณมี วันที่ตอบ 2012-08-22 12:46:57 | |
ความคิดเห็นที่ 3 (2295723) | |
คือคติธรรมที่เป็นจริง ชอบมากๆครับ | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ราช่าวดี วันที่ตอบ 2012-08-22 15:36:02 | |
ความคิดเห็นที่ 4 (2295732) | |
ขอขอบคุณ คุณทรชนและคุณราชาวดี อีกครั้งครับ | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ปุณณมี วันที่ตอบ 2012-08-22 16:12:51 | |
ความคิดเห็นที่ 5 (2295773) | |
เพียงเพราะมี ไม่พอเพียง เลี้ยงหัวใจ ได้มั้ยน้อง
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น สมุทร สาครบุรี (พี่น้อย)สาครสงคราม วันที่ตอบ 2012-08-22 20:47:38 | |
ความคิดเห็นที่ 6 (2295872) | |
"เพียงพอใจ"
มือคว้าฝันอันสูงส่งตรงความหวัง ใจต่อตั้งสร้างพลังไปยังฝัน แสวงหาไม่ยอมหยุดเกินฉุดรั้น เป้าหมายฉันอันสูงสุด ณ จุดใด
ยิ่งด้นรนค้นหายิ่งทุกข์หนัก ยิ่งประจักษ์มัวเมาุลุ่มหลงใหล ยิ่งพานพบแต่ด้านมืดในจิตใจ ยิ่งมอดไหม้ด้วยตัณหาคาวราคี
เพียงเพราะอยากยากนักจะตัดปลง เพียงเพราะหลงกับอัตตาพาหมองศรี เพียงเพราะใคร่่ปรารถนาชั่วชีวี เพียงเพราะมีไม่พอเพียงเลี้ยงหัวใจ
จากสูงสุดคืนสู่สามัญ ธรรมดาย่อมแปรผันมิสงสัย จักดิ้นรนแสวงหามากทำไม สงบไว้ใจพอเพียงเพียงพอใจ
ขอบน้ำใจยิ่งนักพี่น้อยครับ ที่ตอบรับแก้บทกานท์มิสงสัย เพียงเพิ่มเติมความไพเราะยิ่งขึ้นไป น้อมไว้รับปรับปรุงใหม่ด้วยยินดี
ขอน้อมคารวะจากใจ "ทรชนบ้านนอก" | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-08-23 10:45:19 | |
ความคิดเห็นที่ 7 (2295936) | |
หนึ่งในร้อย ร้อยเรียงเคียงคุณค่า สื่อภาษาวาดฝันสรรค์อักษร พร้อมแฝงคติธรรมคุณกำจร ฝากสุนทรติดเตือนให้เพื่อนตรอง ได้รู้จักทักทายเพื่อหมายมุ่ง ร่วมผดุงวรรณศิลป์รินสนอง ปุณณมี นั้นหนา ปากกาทอง รุ่งรังรองอนาคตปรากฏไกล สูงสุดสู่สามัญ นั้นชี้ชัด สมบูรณ์อรรถ ปรัชญา น่าเลื่อมใส อ่านแล้วตรองมองให้ซึ้งถึงแก่นใน ประทับใจจากศรัทธา ราชาวดี
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ราชาวดี วันที่ตอบ 2012-08-23 14:55:05 | |
ความคิดเห็นที่ 8 (2296008) | |
ท่านราชาวดีเป็นศรีมิตร | |
ผู้แสดงความคิดเห็น ปุณณมี วันที่ตอบ 2012-08-23 22:28:09 | |
ความคิดเห็นที่ 9 (2296034) | |
ด้วยฝีปากฝากผลงานประสานประจักษ์ ซึ้งตระหนักคมคำนำขานไข ทุกอักษรร้อยคำผ่องอำไพ เสนาะในหทัยสดับประทับจินต์ เป็นความรักอักษราคราพินิจ ประทับจิตประเทืองปัญญาพาถวิล สิ่งที่ได้จากผลงานสานชีวิน ศรัทธารินต่อกันมั่นไมตรี จึงขอมอบ ปากกาทอง ครองคู่ขวัญ เนานิรันดร์ได้ชิดชมสมศักดิ์ศรี แด่มิตรรักเปี่ยมการุญ ปุณณมี กรองพจีเป้นพยานสมานสัมพันธ์
| |
ผู้แสดงความคิดเห็น ราชาวดี วันที่ตอบ 2012-08-24 06:03:43 | |
| [1] |
| Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
| Visitors : 826471 |
 |