ก ร ะ จ ก เ ง า เ เ ห่ ง ค ว า ม ล ว ง

...   กระจกเงาเศร้าเสมือนเปื้อนสมัย              กระทบภาพคราบไคล ,ใส - สลัว กลับตาลปัตรตวัดร่างอำพรางตัว             เปลี่ยนทิศทางปัดข้างขั้วปรับขวาซ้าย   กระจกเงาบานใหญ่บนใบโลก                ส่องสะเทือนเขยื้อนโศกชะโงกส่าย เงาแสงลำสาดสำแดงจำแลงกาย             สร้างฉากตอนสะท้อนฉายอยู่รายรอบ   ภาพโหดร้ายสยายปีกฉีกแผ่นฟ้า              หยาดน้ำตาจากเอาเปรียบจ้องเหยียบหมอบ เห็นแก่ตัวชั่วประดังเข้าขังครอบ              สงครามซ่านบันดาลมอบนอบสังเวย   ภาพโป้ปดคดโกงก้องก่อกองทัพ              เลวรุกรานสะท้านยับขยับเสย แก่งแย่งดับทรัพยากรล้นชอนเชย           เรือนกระจกสะทกเผยปรากฏการณ์   กระจกเงาบานใหญ่ซ่อนใบหน้า              หัวโขนคลุมเลือดหุ้มทานัยน์ตาฉาน ช่างบิดเบี้ยวเสี้ยวจิตวาบภาพสามานย์    กระจกกลวงลวงวิญญาณกระจกใจ   แตกเสียเถิดกระจกเงาแห่งความลวง       ทุบสัญญาพาจิตป่วงคืนดวงใส ภาพงดงามบริสุทธิ์ผุดแกว่งไกว              กระจกใจชำเลืองแลให้แก่กัน   แตกเสียทีกระจกเงาแห่งความลวง           มองทะลุมุทะลวงสู่ห้วงฝัน สรรพชีวินดินน้ำฟ้าค่าลาวัณย์                เถิด เธอ - ฉัน ร่วมปันแบ่งแห่งงามเงา   ...   ระวี  ตระการจันทร์ ๒๙

ผู้ตั้งกระทู้ ระวี ตระการจันทร์ :: วันที่ลงประกาศ 2014-05-29 07:48:06

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล