สายลมร้อนผ่อนคลายสายฝนหลั่ง

อย่างบ้าคลั่งสั่งฟ้ามาเป็นฝอย

ชโลมดินส่งกลิ่นสาบดินลอย

ฝนแรกคล้อยรอยฟื้นบนผืนดิน

เมล็ดหญ้าฝ่าร้อนตอนหน้าแล้ง

พื้นดินแห้งแข็งปั๋งดั่งก้อนหิน

เริ่มคลายตัวยั่วใจในชีวิน

หญ้าเริ่มผินดิ้นฟื้นคืนชีวา

ไข่แมลงแทงดินก็ดิ้นฟื้น

ทุกสิ่งตื่นคืนชีวีที่โหยหา

สรรพสิ่งวิ่งวนชนอีกครา

ต่างก็มาพาคู่สู่วังวน

เจ้านกเอี้ยงเสียงดังฟังไพเราะ

บินมาเกาะเสาะหาหลบฟ้าฝน

ได้ทำเลเก๋ไก๋ใหญ่และทน

อยู่ข้างบนต้นเสาไฟใช้ได้ดี

รวมสองแรงแข็งขันขยันยิ่ง

ทุกอย่างวิ่งทุกสิ่งวางอย่างถ้วนถี่

กลายเป็นรังฝังไว้ด้วยไมตรี

ไม่รอรีที่สืบสานผ่านสัมพันธ์

แล้วทั่งคู่จู๋จี๋กระวีกระวาด

คอยที่ขาดวาดไว้ใจกระสัน

เฝ้าเคียงคู่จู๋จี๋ทุกวี่วัน

วันสำคัญนั้นหนาก็มาตาม

แล้วรังร้างว่างเปล่าเคยเศร้าหมอง

ที่ทั้งสองครองใจลุ้นใฝ่ถาม

ไข่ใบน้อยคอยอยู่หนึ่งคู่งาม

ได้ฤกษ์ยามตามฤดีที่รอคอย

ผลัดกันกกปกป้องของแหนหวง

ด้วยความห่วงดั่งดวงใจไม่ถดถอย

อกอบอุ่นจุนเจือเหลือร่องลอย

เจ้าตัวน้อยคล้อยเคลื่อนเลือนออกมา

เสียงจ๊อกแจ๊กแรกร้องในห้องเปลือก

เสียงกระเสือกเปลือกสั่นขวัญถลา

เจ้าตัวน้อยกลอยใจได้อำลา

ฝ่าเปลือกหนาครานี้มีเพียงตัว

แม้สมหวังดั่งใจได้เพียงครึ่ง

ก็ยังซึ้งตรึงใจในเมียผัว

ไว้คราวหน้าฟ้าใหม่ไม่มืดมัว

ไม่ต้องกลัวหัวใจไปคู่เคียง

ต่างขยันขันแข็งด้วยแรงสอง

ฟังเสียงร้องของลูกผูกพันเสียง

หาเหยื่อป้อนตอนเสียงดังฟังสำเนียง

ไม่หลบเลี่ยงเบี่ยงไปยามได้ยิน

จนลูกโตโผผินเริ่มบินว่อน

พ่อแม่ร่อนต้อนไปใจถวิล

เจ้าลูกน้อยคอยร้องต้องลงดิน

หาของกินบินป้อนไม่อ่อนใจ

เฝ้าถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูลูก

ความพันผูกปลูกรักมิผลักไส

ความสัมพันธ์อันแน่นกว่าแก่นใด

เป็นสายใยไว้ผูกลูกเริ่มโต

เช้าวันนี้ที่หน้าต่างดูว่างเปล่า

ไร้เสียงเจ้าเฝ้าฟังเคยดังโข

ดูราบเรียบเงียบไปไม่มาโว

กลัวอดโซโธ่ไปไม่บอกกัน

ต้องสะดุดหยุดแลกระแสเสียง

เป็นสำเนียงเอี้ยงหนาพาต้องหัน

ตามไปดูสู่เสียงสำเนียงพลัน

ตรงแถวนั้นมันถนนรถยนต์เดิน

เจ้าลูกน้อยกลอยใจไปผิดที่

รถขยี้บี้ไว้ไม่บินเหิน

ไม่ขยับกับนิ่งสิ่งบังเอิญ

ลูกยับเยินเกินไปใจตรอมตรม

ยังไม่หายคลายโศกวิโยคซํ้า

เจ้าหมาดำทำให้ใจขื่นขม

เข้ามากัดฟัดร่างอย่างโสมม

ความระทมสมไว้ให้สู้ตาย

ทั้งสองผินบินถลามาไล่จิก

หมาระริกพลิกคาบดิ่งวิ่งหนีหาย

สองผัวเมียเสียใจไม่เสื่อมคลาย

ตอนสายๆบินหายลับไม่กลับมา

ไว้ปีหน้าฟ้าใหม่ฝากใจถึง

ยังติดตรึงซึ้งใจให้มาหา

ฝากลมไปให้ถึงขอพึ่งพา

เจ้าเพื่อนยาอย่าแปรไปให้หวนคืน......

-------------------------------