หักหมาง

หักหมาง
กับร่องกับรอยดูน้อยนิด เบือนบิดบอดใบ้ไม่สร้างสรรค์ บ่มพร่อยถ้อยเหม็นเป็นนิรันดร์ กระสันกระเหี้ยนกระหือรือ ลุแก่โทสาบ้าอำนาจ จริงใจในชาติไม่ยึดถือ หักขวานด้วยปากขากกระพือ ไฟจ่อสะดือยังไม่มอง เช้าเดี๋ยวเกรี้ยวกราดกร่างมาดกล้า เย็นมาจมูกยุบงอนตุ๊บป่อง พลิกลิ้นปลิ้นคำเล่นทำนอง เปลี่ยนขี้เป็นทองถนัดนัก หักหมางห่างหนีวิธีไหน จึงไม่ต้องสบพบรู้จัก หุบหมางห่างเมียก็เสียรัก จึงทักหวังทวงห้วงชีวิต อยู่ไปไม่ต่างจากช้างแก่ ตั้งแง่แห่งวงหวงเพียงสิทธิ์ กินมากปากเหม็นอยู่เป็นนิจ เจ้าแค้นเจ้าคิดจมจิตใจ ถักมั่น...หันมองตรองด้วยเหตุ ด้วยกรอบประเทศเหตุยิ่งใหญ่ มิสายหากหมายเปลี่ยนทิศเวียนไป เพื่อใครถ้าไม่ใช่เพื่อทุกคน?
ผู้ตั้งกระทู้ "กอนกูย" :: วันที่ลงประกาศ 2008-06-05 15:27:39

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (1765985)

เรียน ท่านกอนกุย ท่านคิดได้ยังไงครับ

ขอชื่นชม เพราะผมมีความเข้าใจว่า การที่จะเขียนบทกวีสักบทหนึ่งนั้น มันเป็นการถ่ายทอดความรู้สึกในขณะจิตหนึ่งแล้วกลั่นกรองออกมา มันไม่ใช่เรื่องง่าย ถ้าไม่ใช่นักประพันธ์หรือ นักจินตกวี

ผู้แสดงความคิดเห็น เสือไร้ลาย วันที่ตอบ 2008-06-06 08:00:59

ความคิดเห็นที่ 2 (1766564)
เยี่ยมมาก กอนกูย
ผู้แสดงความคิดเห็น บอกให้รู้ วันที่ตอบ 2008-06-06 19:17:53

ความคิดเห็นที่ 3 (1766708)
ฝีมือระดับนี้มีอนาคต รักษาเนื้อรักษาตัวให้ดี ทำการบ้านให้สม่ำเสมอ พัฒนาฝีมือไปเรื่อยๆ ไม่นานก็จะถึงเส้นชัย
ผู้แสดงความคิดเห็น สาธุชน วันที่ตอบ 2008-06-07 00:13:32

ความคิดเห็นที่ 4 (1770951)
จะดีกว่านี้ถ้าไม่ ติดเล่นสัมผัสอักษร จนเหมือนกลอนพาไป ..
ผู้แสดงความคิดเห็น กวิน วันที่ตอบ 2008-06-11 16:34:58

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล