มาเยี่ยมเยือนครับ

      ได้สัมผัสกับข้อคิดที่ดี  ชอบครับ

     ครั้นม้านั่งฟังเสียงสำเนียงกบ
ให้สงบคิดตามซึ่งความหมาย
อยู่ประจำลำเนาเฝ้าเดียวดาย
เคยเบื่อหน่ายก็หายลับสดับฟัง
     กะลาคว่ำอยู่โคนไม้ใกล้กับข้า
มินำพากะลานี้เป็นที่ขัง
ซึ่งกบน้อยคอยอาศัยได้ลำพัง
เหมือนม้านั่งเช่นเราเฝ้าพงไพร

     จึงร้องบอกออกปากจากสำนึก
ด้วยรู้สึกถึงสารกบขานไข
โอ้กบเจ้าเฝ้ากะลาอย่าเศร้าใจ
เพราะนอกในอาจไม่ต่างอย่างที่เป็น
     แม้อาศัยในกะลาว่ามืดนัก
ยังประจักษ์แสงดาวพราวให้เห็น
แต่ภายนอกบอกสว่างอย่างเดือนเพ็ญ
อาจมิเห็นด้วยบอดใบ้ใจมืดดำ
     กะลาใดไหนเล่าเท่าความคิด
หากหลงผิดจิตไถลใจถลำ
ย่อมมืดดับอับปัญญาหาได้จำ
ถูกครอบงำด้วยทิฏฐิมิจฉาจาร
     อยู่ที่ใดใจเป็นสุขได้ทุกที่
กะลานี้ยังมีคุณหนุนสถาน
เพราะอย่างน้อยก็คอยเป็นเช่นปราการ
กันหมู่พาลให้ปลอดภัยไร้ศัตรู
     แต่ภายนอกกลับหลอกลวงจมปวงทุกข์
กิเลสรุกเร้าคนจนอดสู
แม้มีตาหามีแววแล้วไม่ดู
ต้องทนอยู่อย่างมืดบอดตลอดไป

สวัสดีครับ

เข้ามาอ่านนะครับ อ.กระบี่ฯ ชอบครับ

ผมมีความลับอยากจะบอกทุกคน กว่าผมจะเขียนได้เรื่องได้ราว ...ผมโดนด่ามาเยอะ!!! เหมือนยาที่ขมที่สุด

"อย่าส่งจิตออกนอก" 

หลวงปู่ดูลย์เผยบอกเหมือนบอกใบ้

ว่าจริงจริงกะลาครอบมิครอบใจ

ความเป็นไปที่เห็นเป็นธรรมดา

ล้วนแต่อิงสิ่งสมมุติผุดภาพลวง

ล้วนติดบ่วงวิกฤติมวลมิจฉา

ล้วนลังเลในสถานหมู่มารยา

ล้วนปัญญามืดดำจึงจำนน

ใครขังเรา เราขังใคร ไม่ปรากฏ

รูป-นามพจน์ กล่าวอ้าง วางเหตุผล

มิรู้จริง ต่างมั่ว เป็นตัวตน

จึงสับสน ว่าถูกขัง ดังกบกะลา

ขอร่วมแสดงความชื่นชมทั้งคุณกระบี่ใบไม้ ผู้ตั้งกระทู้ และผู้มาร่วมแสดงความเห็นในกระทู้ที่สามารถแสดงแง่มุมอันหลากหลายได้ดีเยี่ยมครับ  ขอบคุณคุณกระบี่ใบไม้อีกครั้งครับ