“ธรรมดามาก”

๐ ชีวิตคนเราเกิดมาทุกคน          หนีไม่พ้นความตายที่อยู่ตรงหน้า          

เพียงแต่ว่าใครจะไปเร็วหรือช้า       อย่าปล่อยเวลาสูญเปล่าไปวันวัน

๐ ทำมาหากินเลี้ยงชีพสุจริต         ก่อกอปรกิจการงานอย่างสร้างสรรค์

เอื้ออาทรเมตตาเกื้อกูลกันและกัน      รู้จักแบ่งปันทำบุญสุนทาน

๐ คบมิตรดีนำพาชีวิตสุกใส         มิตรจัญไรเอาความดีตีหักหาญ

ฉุดกระชากลากดึงเขาพ้นมือมาร      ดับนิสัยอันธพาลด้วยธารธรรม

๐ เมตตาธรรมค้ำจุนโลกโศกสลาย    สร้างความดีประดับกายไว้คงค้ำ

ศีลธรรมศาสนาใจน้อมนำ          ละอายบาปกลัวกรรมเวรสติตรอง

๐ รวยมหาศาลทานธรรมมิเคยก่อ     พานพบพ้อทางสลัวจิตมัวหมอง

โกงกินคอรัปชั่นผิดครรลอง          มากเงินทองกองทุกข์ท่วมหัวตัวเอง

๐  เกิดมามีแค่กายว่างเปล่าล่อนจ้อน  กินขี้ปี้นอนนั่งกระโดดเต้นเขย่ง

ชาวนายากจกเศรษฐีผู้ดีนักเลง        ฉลาดเก่งโง่เขลาเบาปัญญา

๐ เมื่อรอบวัฏจักรสงสารย่างถึง      ยากซึ่งใครจะปฏิเสธส่ายหน้า

รบเร้าอ้อนวอนเพื่อขอเวลา          ต่อชะตาชีวิตยืนยาวต่อไป

๐ เอาอะไรติดตัวกลับไปได้บ้าง      สมบัติพัสถานสร้างเหลือไหม

เหรียญบาทยัดใส่ปากไว้อาลัย        เผามอดไหม้สัปเหร่อซื้อเหล้ากิน

๐ รู้ดีแก่ใจทุกคนใช่หรือเปล่า        เอ่ยบอกเล่าก็แทบหมดประโยชน์สิ้น

ใคร่ตัณหาราคะกิเลสครอบชีวิน       ปิดดวงจินต์มืดบอดตลอดกาลเอยฯ    

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”          

                                                  “พี่ชายปลอบน้องสาว”

๐ โลกระทมเศร้าอกตรมเพียงใครคิด    มองชีวิตสลับด้านก็สดใส

เอาความหมองกลัดเกลาเงาจิตใจ     ผ่องวิไลได้ด้วยใจตัวเราเอง

๐ ในโลกนี้ไม่มีใครไม่มีทุกข์         ยิ้มสนุกสุขหงอยเหงาเศร้าโหวงเหวง

ร้องร่ำไห้โศกสังสรรค์มันครื้นเครง      โลกบรรเลงกล่อมชีวิตทุกมิตรชน

๐ ส่องกระจกมองดูซิเขาเป็นใคร      เห็นใช่ไหมใครกันเล่านั่งฉงน

เพ่งพินิจพิศตรองดูรู้ตัวตน           เศร้ากมลคนเขลาเฉาปัญญา

๐ ยิ้มซิ ยิ้มเถิด ยิ้มส่องกระจก       ขุดนรกจากอกเจ้าอย่าชักช้า

วันพรุ่งนี้ไม่มีรอยคราบน้ำตา         มีแต่ค่าความเป็นคนที่สุขใจ

๐ พี่ไม่มีคำปลอบใจสำหรับเจ้า       นอกจากเงาในกระจกอันสดใส

ส่องสะท้อนทุกสิ่งอย่างจากข้างใน     มองไปซิเขาเป็นใครจ้องมองดู

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

                      ทีของเล้ง

อันโลกนี้มีอะไรที่ว่าแน่. สุขก็แค่ชั่วคราวราวดั่งฝัน

๐ ทุกวันนี้อยู่ได้เพราะมีธรรม           เอื้อหนุนนำชีวิตลิขิตผล

คอยคงค้ำดำรงแห่งตัวตน             ส่องกมลผ่องสว่างกระจ่างใจ

๐ ทุกสิ่งอย่างว่างเปล่าตัวเองคิด        ชีวิตเกิดมาแสวงหาสิ่งไหน

เกินปัจจัยสี่ดิ้นรนกันร่ำไป             อยากยิ่งใหญ่ยิ่งรวยจนตัวตาย

๐ พอเพียงเลี้ยงกายซำบายสุข         หมดสิ้นทุกข์ด้วยใจตนค้นความหมาย

แม้ชีวิตไม่ร่ำรวยทรัพย์มากมาย          ก็แบ่งจ่ายแบ่งปันคืนสังคม

๐ พอเลี้ยงตัวเลี้ยงชีพเลี้ยงครอบครัว      เดินทางทั่วพบหลายสิ่งยังขื่นขม

อุดมการณ์ทำความดีจึงฝังจม           เพียรเพาะบ่มตอบแทนคุณแผ่นดิน

๐ เกิดหนเดียวตายหนเดียวเก็บเกี่ยวดี      เพียงชาตินี้ดีหมั่นทำจนชีพสิ้น

เอาธรรมะน้อมนำประดับจินต์           เกลากล่อมลิ้นกลิ่นน้ำเมาเคล้าสุขเอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อคราพ่ายรัก๑”

๐ สดุดีรักนี้ที่ปราชัย            จดจำไว้ในใจอยู่เสมอ

เจ็บหนักรักยังหลงพร่ำเพ้อ        กว่าจะเจอรักใหม่นั้นอีกนาน

๐ มันคงถึงเวลาแล้วซินะ        ยากเกินจะรั้งเหนี่ยวไว้ไม่ปล่อยผ่าน

จากกันครั้งนี้ชั่วนิจนิรันดร์กาล      เอ่ยคำขานสุดท้ายก่อนล่ำลา

๐ ฝากฟากฟ้าดูแลเจ้าแทนข้านี้    ฝากสุรีย์สาดส่องคอยห่วงหา

ฝากดาวเดือนโอบกอดตัวน้องยา    ฝากสายลมห่มผ้าคืนราตรี

๐ รักสองเราคบกันแค่เพียงหลบฝน  คราฟ้าหม่นสร่างซาจากลาหนี

ขออวยชัยให้น้องนางจงโชคดี      แม้นชาตินี้ไม่ใช่คู่อยู่เคียงกัน

๐ ไม่อาจย้อนวันเวลาหวนกลับ    คงต้องนับเริ่มต้นใหม่เพียงเท่านั้น

เอาแรงใจจากมิตรผองประคองดัน   ผ่านพ้นวันคืนระทมขมอุรา

๐ ฟ้าเอ๋ยฟ้าเจ้าจงเป็นพยาน      ธรณินทร์รับสาบานของตัวข้า

มหาสมุทรจงรองหยาดน้ำตา      ชั่วชีวารักข้านี้ไม่ลืมเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อคราพ่ายรัก ๒”

๐ ฤทธิ์น้ำเมาไม่เคยปราณีใคร      รักยาใจก็สิ้นไร้เมตตาพี่

ลุ่มหลงใหลเมรัยกล่อมฤดี        รักเจ้านี้มีแต่ช้ำระกำทรวง

๐ ทรชนพ่ายรักอกหักแล้ว        โอ้น้องแก้วเหตุไฉนไยไม่หวง

ปล่อยรักร้างห่างกายเจ้าแดดวง    เดินคู่ควงรักใหม่ ฤา ไงกัน

๐ รักสิ้นไร้ใจพ่ายพิศวาส        แสนอนาถตัวเองดูน่าขัน

เขาหมางเมินแต่เราเศร้ารำพัน      โดนเย้ยหยันสมน้ำหน้ากันทั้งเมือง

๐ มองสีหน้าแววตาทุเรศนัก      เลือดกระอักจุกอกเจ็บครบเครื่อง

น้ำตาไหลตกในไม่แค้นเคือง       มันเป็นเรื่องอนิจจังหายั่งยืน

๐ อ้าวเร่เข้าเชิญท่านเร่เข้ามา     มาล้อมวงร่ำสุราเริงระรื่น

ทิ้งลารักลวงโลกยามค่ำคืน       แม้นกล้ำกลืนดื่มเมรัยเพื่อลืมเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อคราพ่ายรัก ๓”

๐ เราคงตายจากกันแต่วันนี้      เธอไม่มีคำตอบคราเอ่ยถาม

ขอโทษทักทายเซ้าซี้ทุกย่ำยาม     ฤา ใครห้ามปิดปากเธอจึงเงียบจริง

๐ เธอไม่พูดไม่ตอบเอาแต่เงียบ    แสนระเบียบเรียบร้อยนะน้องหญิง

ความรู้สึกเธอไม่แคร์กับทุกสิ่ง      ปล่อยรักทิ้งสูญเปล่าไปวันวัน

๐ บอกเลิกกันวิธีมันก็ดี         คงไม่มีค้างคาใจเธอกับฉัน

หุบปากเงียบแท้จริงตัดสายสัมพันธ์   สิ้นสุดกันจากลารักด้วยดี

๐ คิดว่ารักที่เธอทำนั้นถูกต้อง      บอกพี่มองดูตัวเองก่อนไหมนี่

เหนื่อยกับงานแทบดับดิ้นสิ้นชีวี     เธอหลบลี้หนีหายหมายบอกลา

๐ ค่ำคืนนี้ขอเป็นคืนสุดท้าย       พล่ามบรรยายหน่ายรักอันหนักหนา

ฝากฝังคำพร่ำเพ้อจำนรรจา       เป็นสัญญาบนแผ่นดินก่อนสิ้นลม

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อคราพ่ายรัก ๔”

๐ ก้มกราบหมอนอ้อนวอนสิ่งศักดิ์สิทธิ์  ดลชีวิตน้องยาเจ้าสุขสมหวัง

แม้นรักล่มจมอับปางพ่ายเพพัง        น้ำตาหลั่งอวยพรเธอด้วยยินดี

๐ บาปกรรมใดลูกขอรับแต่ผู้เดียว       เธอไม่เกี่ยวข้องสิ่งไหนในชาตินี้

ขอเธออย่าขุ่นหมองกับชีวี          รักของพี่ที่ให้เธอไม่ขอคืน

๐ ฝากเธอทิ้งรักพี่ลงแม่น้ำกก        อย่าเก็บรกหัวใจเขาอาจเศร้าหมอง

ทิ้งรักเราครั้งคราเก่าเฝ้าประคอง       สุขสมปองเถิดหนาอย่าอาลัย

๐ ขอคุณพระจงคุ้มครองปกป้อง      รักนวลน้องชื่นสุขสมกับรักใหม่

กราบขอพรพระศรีรัตนตรัย          อำนวยชัยเธอกับเขาสุขสราญ

๐ ขอเป็นคืนสุดท้ายพี่บอกรัก        ก่อนจะหักใจลากลอนสังหาร

แม้นเจ็บปวดรวดร้าวทรมาน         สักวันผ่านลืมรักร้างครั้งนี้เอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อคราพ่ายรัก ๕”

๐ มิตรภาพผองเพื่อนวันก่อนเก่า    เก็บมาเล่าสู่กันฟังอย่าถือสา

ชมรมก๊วนคนเมารักภรรยา        ตั้งวงร่ำสุราไม่เดียวดาย

๐ แม้นห่างหน้าหายตาไปนาน     กิจการต่างรุ่งเรืองทุกสหาย

มีคนรักเป็นเพื่อนคิดสนิทกาย       สุขมากมายเพื่อนข้าทุกผู้คน

๐ ยกเว้นทรชนผู้อาภัพ          หมดสิ้นทรัพย์รักหดหายไร้เหตุผล

ตกชะตาเคราะห์ร้ายเกือบสิ้นคน     ทุกข์อับจนเงินจางนางหนีหาย

๐ แต่ชีวิตยังไม่สิ้นดิ้นต่อไป       เติมหัวใจให้แข็งแกร่งยังไม่สาย

ยังมีรักอีกร้อยพันรอบข้างกาย      เพื่อนมากมายคอยเฝ้าปลอบประโลม

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อคราพ่ายรัก ๖”

๐ เริ่มต้นใหม่กับชีวิตในวันนี้        สุขฤดีชื่นสดใสรอยยิ้มหวาน

รักครั้งใหม่รอผลิใบดอกเบ่งบาน       อีกไม่นานทรชนคงสมปอง

๐ พักเรื่องรักปล่อยวางจนว่างเปล่า    สิ้นความเหงาเศร้าโศกโลกมัวหมอง

ยืนหยัดมั่นจากใจตนอย่างลำพอง      ประกาศก้อง "ทรชน ผู้ไร้รัก"

๐ เอาหัวใจสู้การสานงานต่อ        เก็บเงินรอต่อฝันเข้าห้ำหัก

อุดมการณ์ปณิธานพานพบพัก        แจ้งประจักษ์ฝากฝังไว้ในตัวตน

๐ เริ่มตั้งต้นนับหนึ่งใหม่อีกครั้ง       สิ่งพลาดพลั้งเป็นบทเรียนก่อเกิดผล

สะท้อนเรื่องราวทั้งหมดหมุนเวียนวน    สิ้นหมองหม่นสิ้นทุกข์สิ้นเวรกรรม

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อคราพ่ายรัก ๗”

๐ เหล้าไม่เคยผิดเพี้ยนเปลี่ยนรสชาติ      รักสวาทคราคลาดเคลื่อนเลือนไฉน

รสเหล้าหวานกลมกล่อมลิ้นซ่านฤทัย      รสรักร้ายโฉบเฉี่ยวใจเกินจะทน

๐ โอ้เหล้าจ๋าดื่มล่ำลาตัดไยรัก          แม้นยากนักหักใจจากรักฉงน

เมาลืมเธอเพ้อลืมรักอันวกวน           เมาลืมคนลวงหลอกบอกรักจริง

๐ เก็บรักร้าวสาวทิ้งลงขวดเหล้า         เอารักลวงกลัดเกลาใจแน่วแน่นิ่ง

เก็บหัวใจเคยมอบรักที่เธอทิ้ง           ล้างทุกสิ่งออกจากใจด้วยน้ำเมา

๐ ลืมรักเหงาเศร้าโศกใจจิตว่าง         ลบทุกอย่างกับรักโง่เคยขลาดเขลา

จบสิ้นแล้วเรื่องราวระหว่างเรา          เก็บใจเหงาร่ายอักษรอ้อนมิตรแทน

๐ โลกแห่งนี้ยังมีรักอีกมากมาย         มองขวาซ้ายนี่เพื่อนเราช่างสุขแสน

เริ่มต้นใหม่คงมีใครมาเป็นแฟน          อ้อมกอดแขนทรชนไม่ร้างใคร

๐ ทุกคืนวันหนุนหมอนข้างแทนตัก        มีที่รักเคียงกายคือเหล้าไห

มิตรภาพรักแท้ผู้ปลอบใจ              เธอนั่นใช่เมรัยแท้แม่ศรีเรือน

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อครารักพ่าย ๘”

๐ ยินดีกับความเงียบของเธอ      ใจละเมอเพ้อพร่ำถามซ้ำซาก

สุดท้ายไม่มีสิ่งใดจากปาก        สัญญาณพลัดพรากมาเยี่ยมเยือน

๐ ไม่มีประโยชน์อะไรเอ่ยถามอีก    ถึงเวลาฉีกความรักอันลอยเลื่อน

เศษซากกากหัวใจอาจรางเลือน    มันย้ำเตือนบางสิ่งอย่างที่จบลง

๐ เอ่ยคำขอโทษไปก็ไร้ประโยชน์    ความบ้าโกรธทำลายรักเป็นผุยผง

คอยพร่ำบอกแต่คนอื่นปล่อยวางปลง  แต่ตัวเองคงหลงโง่กับรักลวง

๐ เมื่อไม่มีสัญญาณการตอบรับ      สถานะฉันกับเธอก็ไม่น่าห่วง

มันเป็นบอกลาที่ดีของแดดวง      สิ้นสุดบ่วงรักจากกันนิรันดร

๐ คงไม่มีเวลาเสียใจร่ำไห้       ไม่มีคำใดใดต้องห่วงอาวรณ์

ทุกอย่างมันเกิดจากลางสังหรณ์     ทุกบทตอนไม่จำเป็นต้องตีความ

๐ ขอให้เธอโชคดีกับคนใหม่      ต่อไปใจเธออย่าปิดกำกวม

รักครั้งใหม่คราใดยินดีร่วม        อวยชัยเขาสวมแหวนแต่งงานเธอ

๐ ขอบคุณกับเรื่องราวที่ผ่านมา    หยดน้ำตาเปื้อนรอยยิ้มหลั่งล้นเอ่อ

โชคดีนะกับความรักที่คุณพบเจอ    สุขเสมอนะที่รักฉันรักคุณ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อคราพ่ายรัก ๙”

๐ ขอบคุณทุกวันที่ผ่านมา          กาลเวลาก่อนเก่าความหลัง

ภาพถ่ายบอกเรื่องราวทุกครั้ง        จดจำฝังสู่ห้วงดวงหทัย

๐ จุดเริ่มต้นชีวิตอันยากลำบาก      มากมายขวากหนามปัญหาถาโถมใส่

แต่ชีวิตยิ่งแกร่งกล้าก้าวต่อไป        ยืนหยัดได้จากแรงใจตัวเองมี

๐ บนเส้นทางเดินชีวิตคนเรา         ทุกข์สุขเหงาเศร้าเสียใจเต็มปรี่

ปรุงคละเคล้าละเลงกล่อมชีวี         หลายคนที่แพ้พ่ายตายจากลา

๐ ล้มแล้วลุกก้าวย่างต่อไป         แพ้แต่ไม่พ่ายกับปัญหา

ร่ำไห้รอยยิ้มคราบน้ำตา           พิสูจน์ค่าคนสร้างคนจริง

๐ ขอบคุณความรักและรอยยิ้ม       สุขเอมอิ่มชื่นใจกับทุกสิ่ง

น้ำคำหวานรักหลอกกลอกกลิ้ง       ปล่อยละทิ้งเหลือแต่รักที่ดีดี

๐ จบแล้วก็เริ่มต้นใหม่ได้          ตราบเท่าลมหายใจเรายังมี

มัวเสียเวลายึดติดอยู่กับที่          ตายเป็นผีสูญค่าเปล่าประโยชน์

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อคราพ่ายรัก ๑๐”

๐ ง้อไปสองไพเบี้ย       เฉยนิ่งเสียตำลึงทอง

พูดไปกลัวเธอหมอง       หมดปัญญาเราง้องอน

๐ เงียบเฉยเป็นเป่าสาก    ยากลำบากเกินออดอ้อน

งวยงงอรชร            สิ้นคำตอบไร้เหตุผล

๐ ปล่อยไปคงดีเอง       สุขครื้นเครงดวงกมล

ดีกว่าคอยกังวล         เลิกจบกันตามใจเธอ

๐ เธอนั้นดีเกินไป        เกินกว่าใจฉันพร่ำพ้อ

ทุกวันทักทายเก้อ         เศร้ายิ่งนักเกินบรรยาย

๐ พูดไปสองไพเบี้ย       ใครมีเมียแสนเบื่อหน่าย

ตัวเราเป็นผู้ชาย         จวบวันตายต้องยอมเมีย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“เมื่อคราพ่ายรัก ๑๑”

๐ ชีวิตคนเรานั้นมันสั้นนัก        ยามเมื่อรักจงรักยิ่งกว่าสิ่งไหน

ครั้นคราโกรธเคืองแค้นขุ่นหมองใจ   ระงับไว้หายไวไวย่อมจะดี

๐ ปล่อยเวลาผ่านไปมันเสียเปล่า   ทุกข์ตรมเหงาเศร้าโศกในใจนี้

เก็บหมักหมมถมทับกันนานผ่านปี    เธอและฉันจะมีสุขได้อย่างไร

๐ ต้องการอยู่คนเดียวไปสักพัก     ทิ้งเรื่องรักค้างคาใจใคร่สงสัย

เป็นแบบนี้คิดว่าดีนัก ฤา ไง      อีกไม่นานคงจบกันไม่รู้ตัว

๐ จะตายวันตายพรุ่งยังไม่รู้       แต่ทนอยู่กับรักที่มืดสลัว

ยึดติดภาพจมปลักรักอันน่ากลัว     เงาพร่ามัวความคิดนึกของตัวเอง

๐ ไม่ดีกันวันนี้รอถึงวันไหน       วันที่ฉันตายจากไปค่อยโผงเผง

เสียใจพร่ำร่ำไห้ใส่บทเพลง       ธรณีกรรแสงวังเวงอุรา

๐ คิดใหม่เถิดที่รักคิดอีกที        ชีวิตนี้สองเรานั้นสั้นหนักหนา

เสียงสะอื้นร้องไห้หยดน้ำตา       ถึงเวลาอภัยให้กันและกัน

๐ ที่ผ่านมาใครผิดถูกจงลืมสิ้น      คล้ายฟันลิ้นกระทบปากอย่าโศกศัลย์

ขอโทษนะที่รักรักร้าวจาบัลย์       เธอกับฉันดีกันนะนะคนดี

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อครารักพ่าย ๑๒”

๐ ฝากเพลงนี้แทนความรู้สึกจากใจ       มอบฝากไปให้ใครคนหนึ่งรับรู้

ทุกสิ่งอย่างภายในทรวงหลั่งพรั่งพรู       คำเอ่ยอู้รักของพี่เจ้าจงฟัง

๐ ต่อให้ฟ้าดินพังทลายลงไป           แต่รักในใจพี่ไม่เคยลืมความหลัง

ภาพสองเราคลอเคลียคงเหนี่ยวรั้ง        กอดรักที่พลาดพลั้งคืนกลับมา

๐ ฉันรักเธอคำพูดทุกคนเอ่ย           ต่างคนเคยมีต่อกันนั้นมากค่า

ซึ้งดวงจิตติดตรึงทรวงห้วงอุรา           ขอบฟากฟ้ามหาสมุทรยากกั้น

๐ รักสองเราร่วมเคียงคู่อยู่ชิดใกล้        แม้นห่างไกลใจมั่นคงเธอกับฉัน

ไม่ใช่รักแท้แต่รักทุกคืนวัน             ชั่วนิรันดร์ฉันรักเธอตลอดไป

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อครารักพ่าย ๑๓”

๐ โชคชะตาวาสนาเอื้อหนุน      พบไออุ่นรักแท้คอยเฝ้าหา

บุพเพสันนิวาส นำพา          โอ้น้องยาอย่าฝืนใจเลย

๐ กว่ารักเราจะมาถึงวันนี้        ปัญหามีมากมายใช่ไหมเอ่ย

จับมือประคองกันอย่างคุ้นเคย      เธอเมินเฉยลืมฉันได้หรือที่รัก

๐ ตอบมาซิว่าวันนี้ไม่รักพี่       โอ้คนดีอย่าหนีหายมาทายทัก

กามเทพแผลงศรแทงสลัก         ฝังจมปักหัวใจเราสองคน

๐ รักครั้งนี้เพราะบุพเพสันนิวาส    แม้นหมายมาดปรารถนาย่อมเกิดผล

รักผูกรักสองเราสุขดวงกมล       บุญดาลดลอำนวยชัยรักเราเอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อคราพ่ายรัก ๑๔”

๐ ที่รักเธอทำอะไรอยู่หนอ             ปล่อยพี่รอเก้อชะเง้อหลายหน

ทักLineตอบWhatsAppหน่อยหน้ามน   พี่ทุกข์ทนรอคอยเธอมาหลายวัน

๐ สารพันคำบรรยายผ่านFacebook    เจ็บอุกอั่งหลั่งน้ำตาเศร้าอาศัลย์

ฤา ผูกใจเจ็บแค้นจนรักพ่ายพัง         เจ้าคงยังเมินเฉยมันต่อไป

๐ ปล่อยรักสองเราจบลงแบบนี้         คำถามพี่ไร้คำตอบใช่ไหม

แม้นเซ้าซี้รบกวนเธอขออภัย           แต่เพราะใจมันอ้อนวอนไถ่ถามมา

๐ นานเกินไปกับการอยู่คนเดียว         ขาดเธอแลเหลียวคอยห่วงหา

พี่คิดถึงเพ้อพร่ำทุกเวลา              โอ้แก้วตาที่รักต้องการอะไร

๐ ตอบหน่อยพี่หน่อยได้ไหมครับ         พี่ยอมรับผิดทุกอย่างก็ได้

หากเธอต้องการลาจากไป             ชาตินี้พี่คงตรอมใจตราบสิ้นลม

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อครารักพ่าย ๑๕”

๐ รักเธอเฉยเย็นชามาหลายวัน    ละม้ายฉันสิ้นค่าหมดความหมาย

สัญญาณรักร้างอันตราย          ยิ่งห่างกายแสนเดียวดายเจ็บกินใจ

๐ ไม่น่าเชื่อแต่เกินคาดคิด       ว่าชีวิตรักจะหักเหเปลี่ยนทิศได้

แค่เรื่องไร้สาระกลายเป็นเรื่องใหญ่   มันอะไรกันนักหนาจบไม่เป็น

๐ เสียเวลาเกินไปมากแล้ว       รักกินแห้วคงปล่อยทิ้งไม่ยากเข็น

คิดซะว่าเป็นกรรมเป็นเวร         เป็นเศษเดนหัวใจเธอไม่ต้องการ

๐ เบื่อที่สุดหยุดทุกอย่างแค่นี้      ไม่ต้องมีรักเราให้ใครเอ่ยขาน

สิ้นสุดจบกันไปอย่าร้าวราน       ปล่อยรักผ่านรางเลือนเดี๋ยวลืมเอง

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อครารักพ่าย ๑๖”

๐ รักเอยรักนี้ไม่ธรรมดา         เหยียบบีฑาดวงใจข้าแหลกสลาย

รักเอยรักเจ้านี้สลับกลาย         ดีเป็นร้ายร้ายยิ่งกว่าสิ่งใด

๐ ขุนศึกชาญชำนาญรบยังพ่ายรัก   เมาเสียหลักครารักพ่ายเซไถล

เจ็บจนจุกอุกอั่งมโนทัย          หมดสิ้นไร้ฝีมือเสียเชิงชาย

๐ แม้นเจ็บหนักรักพ่ายมาหลายครั้ง  แต่ก็ยังโหยหารักไม่เหนื่อยหน่าย

หวังรักแท้ร่วมเรียงเคียงชิดกาย     สิ่งสุดท้ายใช้สติลองรักเอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”                       

“เมื่อครารักพ่าย ๑๗”

๐ นานเกินไปที่ใจจะเฝ้ารอ            เบื่อจนท้อง้อแล้วเงียบทนไม่ไหว

เหนื่อยเหลือเกินเธอเย็นชามากเกินไป      มันจะโกรธอะไรกันนักหนา

๐ ชาติชายเสียเชิงชายเจ็บเรื่องรัก       ยอมตัดหักรักสวาทไม่อายหมา

เอ่ยฝากบอกว่ารักนี้กูขอลา            เกิดชาติหน้าฉันใดอย่าเจอกัน

๐ อย่าได้เหลือเยื่อใยอะไรอีก           เชิญไปปลีกวิเวกตามใจฝัน  

ปล่อยมันจบตามใจเธอไล่ไม่ทัน         แม้นวันหน้าเจอกันอย่าทักทาย

๐ จะไปขึ้นสวรรค์ลงนรก             จะไปตกหลุมรักใครตามใจหมาย

เชิญเถิดเชิญเธอตามสบาย             ขอให้ตายจากกันไปด้วยดี

๐ อย่าจองเวรจองกรรมต่อกันเถิด        จงไปผุดไปเกิดเทอญโฉมศรี

ชายรูปชั่วตัวดำคนอัปรีย์              เกิดชาตินี้คงสิ้นไร้วาสนา

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อครารักพ่าย ๑๘”

๐ คำพิพากษากรีดเฉือนหัวใจนัก   แว่วเพลงรักผ่านคลื่นลูกทุ่งหวาน

ผู้ชายหัวใจโทรมพ่ายรักร้าวราน    หวานซาบซ่านดวงจินต์สิ้นระทม

๐ คนอกหักพักฟังเพลงกล่อมชีวิต   เสริมใจจิตดับปัญหาอันหมักหมม

รักเผื่อเลือกของเธอเศร้าอกตรม    ชื่นภิรมย์สมอุราครารักลวง

๐ เธอแสนสวยรวยเสน่ห์จับใจยิ่ง   เลยรักทิ้งเย็นชาไม่แคร์หวง

คำรักหวานจากปากเจ้าแดดวง     โยนปล่อยขว้างยามเจ้าเบื่อเอือมระอา

๐ ทรชนล้างรักร้างด้วยน้ำเหล้า    ถูขัดเกลาคราบชีวิตติดปัญหา

เชิญพี่น้องผองมิตรสหายสุรา      อย่าชักช้ามาตั้งวงก๊งเมรัย

๐ ดื่มเพื่อลืมทุกข์โศกบนโลกนี้     ดื่มเพื่อลืมนารีผู้ผลักไส

ดื่มเพื่อลืมรักลวงหลอกคนหลายใจ   ดื่มเพื่ออวยพรให้เธอโชคดี

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อครารักพ่าย ๑๙”

๐ แม้นมีทุกข์มากมายในหัวใจ     ส่งยิ้มให้ทุกคนบนกระทู้นี้

หวังน้ำใจตอบรับกับไมตรี        ขอน้องพี่จงเอ็นดูและเมตตา

๐ ดวงชะตาวาสนาคราเคราะห์โศก  คล้ายว่าโลกกลั่นแกล้งในตัวข้า

รักพ่ายแพ้เพพังหลั่งน้ำตา        เกือบพลาดท่าดับดิ้นสิ้นชีวี

๐ ตั้งสติไตร่ตรองมองชีวิต        กรรมลิขิตตัวตนบนวิถี

สัจธรรมวัฏจักรจรลี            ทุกข์สุขดีตามรอบของกรอบกรรม

๐ เตือนใจตัวเองด้วยรอยยิ้ม      สุขเอมอิ่มกับวันนี้ที่หายช้ำ

สร้างรอยยิ้มเติมต่อก่อกิจทำ       เย็นนั่งร่ำเมรัยกล่อมฤดี

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“เมื่อคราพ่ายรัก ๒๐”

๐ ตัวเราเองคือศัตรูผู้น่ากลัว      หลงเมามัวคิดแต่เรื่องร้ายร้าย

เส้นทางเดินชีวิตมีอีกมากมาย      อย่าเสียดายรักเขาทิ้งเราไป

๐ เจ็บเศร้าเหงาอยู่ที่ใจเราคิด     เพลงชีวิตกล่อมดวงเนาสุกสดใส

ชีวิตเราก้าวย่างเดินต่อไป        ไม่หวั่นไหวบ่อเยียะโจ่ยแค่นี้เอง

๐ สุขทุกข์อยู่กับเราไม่นานดอก    เจอช้ำชอกยิ้มหวานระรื่นครื้นเครง

อย่ายึดติดจมปลักรักเส็งเคร็ง      ยืนตะเบ็งเสียงดังดังยังไม่ตาย

๐ หวออ้ายหนี่ รักเธอนี้สุดหัวใจ    รักจากไปกู๋เหนียงลาหนีหาย

ภูเขาน้ำแข็งหิมะใกล้ละลาย       "จิ้วรั่งหว่ออ้ายหนี่เหมยโหย่วเลอจื้อจี่"

ขอน้อมคารวะจากใจ

รักสาป วิญญาณ์ ฆ่าดวงจิต

ผูกชีวิต ตึงรัด ยากไถ่ถอน

รักสุดท้าย บางคน เชิงตะกอน

ฉากละคร สะท้อนรัก ตรองดู

อันว่ารัก รักแท้ รักแค่ไหน

รักว่าใช่ ใครคนนี้ บอกให้รู้

รักยิ่งใหญ่ มากมาย คล้ายเอ็นดู

น้ำตาหลั่ง พรั่งพรู คราวรักลา

พิษรักร้าย ซึมลึก ถึงทรวงอก

ไฟนรก แผดเผา คาวตัณหา  

ทรมาน ดวงจินต์  สาปวิญญาณ์

ปาดน้ำตา ไว้อาลัย รักเจ้าเอย

๐เทพสุรา ผู้ไร้รัก๐

๐ ๑๔ กุมภาฯ ข้าขอรักแม่

ผู้รักแท้ ห่วงใย สุดห่วงหา

เสียงสะอื้น ร่ำไห้ ปาดน้ำตา

ซบวิญญาณ์ ก้มกราบ เท้าแม่เรา

๐ วันก่อนเก่า รักลูก ให้คนอื่น

แม่ทนฝืน รอคอย อย่างหงอยเหงา

ลืมรักแม่ เคยดูแล แต่วัยเยาว์

น้อมดวงเนา โอบกอดรัก ที่ตักแม่

๐ แม่จ๋า ลูกรักแม่ สุดหัวใจ

รักลูกไม่ รักใคร ให้พ่ายแพ้

รักลูกนี้ จะคอย เฝ้าดูแล

ซึ้งรักแท้ แม่ให้ลูก รักผูกพัน

๐ ลูกเจ็บกี่ครั้ง แม่ยัง อยู่เคียงข้าง

ลูกอ้างว้าง แม่คือเพื่อน ปลอบตัวฉัน

รักของแม่ ล้นเกล้า ดวงชีวัน

แม้นห่างกัน รักแม่ลูก สนิทใจ

๐ รักแม่ผ่าน เฟชบุ๊ค แม่ไม่รับรู้

แต่ยกหู กดมือถือ นั้นคงได้

เอ่ยคำรัก บอกแม่ ย่อมเร็วไว

วาเลนไทน์ ปีนี้ รักพี่ให้แม่

ขอน้อมคารวะจากใจ