ReadyPlanet.com


บทกวี หญ้าแพรก ของอัคนี หฤทัย


หญ้าแพรก

1…เมื่อกฎหมายถูกลดให้หมดขลัง
เพราะพลังกฎหมู่อยู่เหนือกว่า
บ้านเมืองก็อ้างว้างดังป่าช้า
มิรู้จะหันหน้าไปหาใคร

หวาดหวั่น วังเวง เกรงกันนัก
ศึกต่อสู้ถึงแตกหัก จักมีไหม
ฝ่ายไหนแพ้พ่าย ไหนชิงชัย
ศึกกลางเมืองยืดเยื้อไปถึงไหนกัน?

ฝ่ายเสื้อแดงระดมโหมโจมตี
ฝ่ายรัฐมียุทธวิธีคือตั้งมั่น
ต่างฝ่ายรออีกฝ่ายท้อ วันต่อวัน
รวมสองแรงกดดันประชาไทย

เหมือนเลี้ยงไข้ยืดเยื้อให้เรื้อรัง
จะหายามาประทังก็ไม่ได้
จะผ่าตัดก็ไม่กล้าตัดสินใจ
รอคนไข้หายเอง ไม่เกรงยา

ปล่อยไข้จนไม่หายก็ตายสนิท
เพราะยิ่งวันทวีพิษอันแรงกล้า
ไข้น้อยน้อยแรกเริ่มแต่เดิมมา
ไม่มีใครรักษาให้ทันการ

สงสารคนนอนริมทางข้างถนน
ตรากตรำกลางแดดฝนมาต่อต้าน
สงสารคนเมืองกรุงมุ่งทำงาน
ล้วนหญ้าแพรกแหลกลาญทั้งสองคน
                                     “แฟนคอลัมน์เจ้าเก่า”

2..อ้างว่าคือสิทธิขั้นพื้นฐาน
แต่ก็น่าสงสารที่สับสน
พกตีนตบแล้วไม่ต้องหาเลี้ยงตน
ฟังแกนนำแต่ละคนแล้วอิ่มใจ

เขาสั่งเดินฝ่าเปลวแดดก็ต้องเดิน
ค่ำก็เพลินอยู่ผ่านฟ้าฟังปราศรัย
แผนดาวฤกษ์รอกระเจิงกระจายไป
ถามว่าจะไปไหนก็ไม่รู้

สั่งเจาะเลือดก็ยื่นแขนให้เขาเจาะ
ไม่มีพันธุ์ใจเสาะหรือไม่สู้
ใส่เสื้อแดงก็ต้องเดือดให้คนดู
แดงพันธุ์แท้ก็ต้องอยู่จนยุบสภา

ยิ่งถูกปลุกเร้ายิ่งรุนแรง
ยิ่งแกนนำสาปแช่งยิ่งหาญกล้า
ยิ่งทำศึกประวัติศาสตร์อมาตยา
ยิ่งเชื่อว่าวันพรุ่งนี้จะมีชัย

จึงไพร่ราบระดมแรงอยู่รายรอบ
หลายคำถามหาคำตอบยังไม่ได้
แต่ถ้าเชื่อว่านี่คือประชาธิปไตย
ก็ต้องปล่อยให้เป็นไปอย่างใจเย็น
                                               อัคนี หฤทัย



ผู้ตั้งกระทู้ *** :: วันที่ลงประกาศ 2010-03-29 15:37:51


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2056017)

ขออภัยครับ
เนื่องจากกระทู้มีการถกเถียงในความคิดเห็นที่แตก ต่างกัน
และบานปลายเป็นการก้าวข้ามสิทธิ์กัน

ในความเห็นของข้าพเจ้า(ส่วนตัวมากๆ)
การแก้ไขบทกลอนหรือบทเขียนของท่านอื่นควรขออนุญาตก่อนซึ่งถูกแล้ว
แต่ต้องได้รับอนุญาตก่อนทำการแก้ไขเช่นกัน
และนอกจากว่ามีพื้นฐานที่ว่าเป็นคนรู้จักกันที่สนิทกัน รู้แล้วว่าเขาให้เราแก้ได้
หรือแนวความคิดของเขาประกาศไว้ชัดเจนในอดีตว่าเปิดให้ทุกคน

และยังมีข้อเรียกร้องให้ข้าพเจ้าลบเฉพาะบางความคิดเห็นที่ไม่สมควร
แต่ขออนุญาตลบทั้งหมดนะครับ เพื่อให้เกิดยุติธรรมต่อทุกฝ่าย เริ่มต้นกันใหม่
ถ้ายังเกิดกรณีนี้อีกคงต้องปล่อยไปเพื่อให้เกิดการโต้ตอบจนถึงจุดสิ้นสุด
แต่ขอให้อยู่ในความเคารพสิทธิ์ของกันและกันครับ

ทุกความ เห็นบันทึกไว้หมดแล้วถ้าใครอยากอ่านกรุณาส่งมาขอทาง อีเมล ของข้าพเจ้า
xers123@gmail.com

คนดูแลเว็บ

ผู้แสดงความคิดเห็น คนดูแลเว็บ วันที่ตอบ 2010-04-19 14:33:49


ความคิดเห็นที่ 2 (2056091)

ก็ดีเหมือนกันนะ คนดูแลเว็บ ที่ลบเสียให้หมดจักได้ไม่ต้องมาเยี่ยมเยียนเขียนกลอนที่นี่อีก

ดอกสร้อยสำนวนของผมนั้น ก็ถูกท่านลบไปเสียด้วย

เสียดายที่เคยเขียนกลอน โคลงลงไว้บางสำนวน

ผู้แสดงความคิดเห็น พนมวัลย์ วันที่ตอบ 2010-04-19 17:18:55


ความคิดเห็นที่ 3 (2056106)

ขออภัยเป็นอย่าวยิ่งครับที่ลบทั้งหมด


ถ้าลงให้ 1 ความเห็นทุกความเห็นก็ต้องเปิดเหมือนกันหมดครับ


ทุกความเห็นก็ เขียนมาจากแนวคิดของคุณอัคนีหทัย


และมีคนเรียกร้องให้ลบแค่บางส่วนที่ไม่สมควร


แต่เราไม่สามารถลบทั้งหมดในใจของเขาได้


เดี๋ยวจะเกิดปัญหาขึ้นอีกครับ


ผมไม่รู้จะขอโทษคุณอย่างไรดีให้สมกับความรู้สึกที่ไม่อยากจะมาเขียนที่นี่อีก


และใจก็ไม่อยากให้เป็นเช่นนั้นครับ



และที่ลบไปเพียงในความคิดเห็นในกระทู้นี้เท่านั้นครับ ไม่ได้ลบทั้งหมดในเว็บบอร์ด


และถ้าอยากอ่านทุกความเห็น ผมได้เก็บเรื่องราวไว้ทั้งหมด


ส่งอีเมลของคุณมาทางอีเมลสมาคมนักกลอน ครับจะจัดการส่งไปให้ครับ


info_thaipoet@yahoo.com

ผู้แสดงความคิดเห็น คนดูแลเว็บ วันที่ตอบ 2010-04-19 18:29:56


ความคิดเห็นที่ 4 (2056121)

ผมเองก็จะไม่นำกลอนของคุณอัคนี หฤทัยมาลงที่นี่อีกครับ

เพราะเห็นแล้วว่าเป็นสถานที่อันตราย  เสื่อมเสียต่อชื่อเสียงและเกียรติคุณของท่าน

ไม่ได้กล่าวโทษคุณผู้ดูแลเว็บนะครับ โปรดเข้าใจ

ผู้แสดงความคิดเห็น *** วันที่ตอบ 2010-04-19 19:12:42


ความคิดเห็นที่ 5 (2056127)

ตลกนิ  เอามาเผยแพร่ต่อประชาชน  แต่ห้ามวิจารณ์  ทำไมไม่แต่งเก็บไว้ที่บ้านคนเดียว  ลบก็ลบเสียให้หมดเถอะ  ทั้งกระทู้เลย  มันเหมือนบังคับให้ชาวบ้านเขียนชื่นชม  จะได้ไม่ถูกลบทำนองนั้น  กำลังจะดูว่าทั้งสองฝ่ายจะจบลงอย่างไร  ทหารกลับปฏิวัติเสียก่อน  555...

ผู้แสดงความคิดเห็น คนผ่านมา วันที่ตอบ 2010-04-19 19:39:29


ความคิดเห็นที่ 6 (2056149)

 

 คุณอัคนี หฤทัย ไม่ได้ตั้งใจเขียนกลอนมาลงในกระดานสนทนานี้ หากแต่กลอนของท่านได้รับการตีพิมพ์ลงในหนังสือพิมพ์ทุกสัปดาห์อยู่แล้ว ย่อมเป็นที่แจ้งในการวิพากย์วิจารณ์มากกว่ากระดานสนทนาแห่งนี้เสียอีก แต่การที่กลอนของท่านมาปรากฏที่นี่ได้ ก็เนื่องด้วยมีผู้ประสงค์ดีนำมาเผยแพร่ให้ผู้ใฝ่ใจจะอ่านได้ซึมซับอรรถรส หากใครจะวิจารณ์แสดงข้อดีข้อเสียก็คงไม่ผิดอะไรกระมัง

 

แต่การวิจารณ์กับลามปามไปแก้กลอนผู้อื่นโดยที่เขามิได้ขอมันต่างกันนะครับ กรุณาแยกแยะด้วยเถิด

ผู้แสดงความคิดเห็น สุดทน วันที่ตอบ 2010-04-19 20:57:48


ความคิดเห็นที่ 7 (2056234)

ในฐานะคนกลางที่ชื่นชอบผลงานของคุณอดุล จันทรศักดิ์ หรือนามปากกอัคคี หฤทัย ขอเรียกร้องให้นำผลงานประพันธ์ของท่านมาเผยแพร่อีก ขอความอนุเคราะห์ด้วยครับ ผมติดตามอ่านในเว็บไซต์นี้มาตลอดเรื่องความคิดความเห็นต่างๆ คิดว่าผู้อ่านตัดสินได้ ประเมินค่าความผิดชอบชั่วดีได้ มีคนอ่านและติดตามเว็บไซต์สมาคมนักกลอนไม่น้อย และมีหลากหลายทั้งเด็กผู้ใหญ่ นักเรียน นักศึกษา ครูอาจารย์นักเขียนกวีนิพนธ์ คุณพนมวัลย์ก็เช่นเดียวกันเขียนกลอนมานำเสนอเถิดครับ ผมชอบอ่านกลอนตามแนวความคิดของแต่ละคนโดยเฉพาะความคิดเชิงสร้างสรรค์ พลังเงียบที่เป็นคนกลางจริงๆและเป็นคนชอบกลอน อยู่ในสังคมนักกลอนมีอีกมากครับ กราบเรียนด้วยความเคารพโดยสุจริตใจ

ผู้แสดงความคิดเห็น หมอแหวง วันที่ตอบ 2010-04-20 09:30:14


ความคิดเห็นที่ 8 (2059363)

    ในความเห็นส่วนตัว ผมคิดว่าไม่ควรวิพากษ์วิจารณ์งานเขียนของท่านผู้อื่นที่เขาไม่อนุญาต เพราะเป็นการเสียมารยาท หากอยากมีส่วนร่วมก็ต่อเติมในเชิงสร้างสรรค์ สมควรแสดงออกโดยข้อเขียน ที่สอดรับร้อยรัดสัมผัสเช่นเดียวกับกระทู้อื่นๆทั่วไป จะดีกว่ามาติติงกัน มันไม่สนุกเลย...นะครับ....หรือท่านอื่นจะเห็นว่ากระไร.......รู้สึกเห็นใจผู้ดูแลเว็ปครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น ผู้ชอบอ่านบทกวี วันที่ตอบ 2010-04-28 17:29:33


ความคิดเห็นที่ 9 (2107541)

replica gucci louis vuitton that you are considering making louis vuitton Bianco line The company always mens travel bags lv fake bags.

ผู้แสดงความคิดเห็น tambour (dwell-at-msn-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-11 11:03:37


ความคิดเห็นที่ 10 (2278801)

บทกลอนบทกวี
ใส่สีความรู้สึก
ขี้ขลาดขาดสำนึก
จ้องใส่ร้ายให้ฝ่ายเดียว

ต้นตอความเที่ยงธรรม
ความระยำไม่เฉลียว
ความขัดแย้งจากแห่งเดียว
คือเมืองไทย ไร้ยุติธรรม..

ผู้แสดงความคิดเห็น เหวี่ยง วันที่ตอบ 2012-06-09 11:13:06



[1]


แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล 
ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล



Copyright © 2010 All Rights Reserved.