หยุด ทุกอย่างตรงนี้อยู่กับเธอ

หยุด พร่ำเพ้อคร่ำครวญโหยไห้

หยุด สิ่งที่ผ่านมาเดินก้าวต่อไป

หยุด ความหวั่นไหวเหลือใจมั่นคง

     รัก เธอสุดหัวใจปรารถนา

รัก ตราบชีวาข้าแหลกเป็นผุยผง

รัก ครั้งนี้จริงจังและซื่อตรง

รัก ยังคงคือรักแท้มอบแด่คุณ

     ไว้ เนื้อเชื่อใจในความรัก

ไว้ จิตภักดิ์รักมั่นกับเนื้ออุ่น

ไว้ รักแท้คำสัญญาเป็นต้นทุน

ไว้ กลิ่นรักอันหอมกรุ่นละมุนใจ

     กับ ความรักที่ไม่มีวันจางหาย

กับ ความหมายรักนี้อย่าสงสัย

กับ วันวารรักจบสิ้นผ่านพ้นไป

กับ วันใหม่ขอเรามีกันและกัน

     เธอ ที่รักฉันไม่สามารถรับรู้

เธอ ช่างอยู่ห่างไกลจากฉัน

เธอ ลืมรักเราชั่วนิจนิรันดร์

เธอ คือคนสำคัญสำหรับฉันวันนี้

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

      รักนี้ธรรมดา                  หยาดน้ำตาความรู้สึก

เจ็บปวดรวดร้าวลึก      เกินกว่าใจพรรณนา

     เมื่อรักต้องมีทุกข์      เจ็บจนจุกช้ำอุรา

รักเล่ห์เสน่หา            มิอาจลืมทุกเรื่องราว

     พิษรักกัดกินใจ        จิตเผาไหม้ร้อนอบอ้าว

บั่นทอนทุกย่างก้าว       สุดแต่ใครจะรับมือ

     รักนี้ธรรมดา          รักเสียท่าเกือบสิ้นชื่อ

รักพ่ายจนร่ำลือ          ดื่มลืมเธอคนหลายใจ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

หาดทรายขาวระยิบ       คลื่นกระซิบสะอื้นไห้

ละอองฟองสดใส          แต่ไฉนลมเลลวง

     สาปรักมิคงมั่น                  เธอทิ้งฉันนะแดดวง

ทะเลลึกสุดห้วง           สักปานใดแต่หยั่งได้

     ต่างจากรักของคุณ           หวานละมุนกายอุ่นไอ

ยากแท้วัดจิตใจ           ลึกสุดเกินคาดคะเน

     ทะเล ฤา หลับใหล            เธอเปลี่ยนไปรักหักเห

คลื่นลมเลพัดเพ          คลื่นหัวใจคนหลอกลวง

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

     คืนที่จันทราไม่พราวแสง                  คืนที่ดาวอ่อนแรงโรยล้า

คืนที่ฝนหลั่งหยดน้ำตา                      คืนที่ฟ้าร่ำไห้คิดถึงเธอ

     จันทร์เศร้าเหงาสรวงห้วงกลางหาว        หนาวปวดร้าวดาวกระพริบพร่ำเพ้อ

ผืนนภาห่วงดาวเดือนเผลอละเมอ            กระต่ายน้อยชะเง้อคอยเดียวดาย

     ดังใจฉันคืนนี้ช่างมืดมิด                                     บอดสนิทปิดตายสิ้นความหมาย

เหนื่อยหลับใหลไร้เธอเคียงกาย              ใจสลายอ้างว้างเกินพรรณนา

     คิดถึงสุดแสนจะคิดถึง                                       เธอผู้ซึ่งทำให้ใจฉันห่วงหา

ห่างไกลกันอย่าลืมคำสัญญา                 ฝากบอกฟ้าปลอบขวัญคนดี

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

     เธอสำคัญกับฉัน                 แค่เสี้ยววันอันผันผ่าน

อาจจะไม่เนิ่นนาน                  แต่ดวงมานแสนตราตรึง

     เกินเหตุผลบรรยาย                        มากความหมายซ่านซาบซึ้ง

รักเธอเป็นที่หนึ่ง                           และที่สองไม่มีใคร

     เปลี่ยนแปลงทุกสิ่งอย่าง         เพื่อปูทางสองเราไว้

ลืมวันผ่านพ้นไป                  เหลือแต่ใจเราสองดวง

     คำสัญญารักมั่น                 เธอกับฉันไม่เคยห่วง

สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งปวง                เป็นพยานรักเราเทอญ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

             "เธอจ๋า ฉันรักคุณ"

     เธอจ๋า พร้อมจะรักกับฉันไหม

เธอจ๋า ไว้ใจกับรักฉันหรือเปล่า

เธอจ๋า วันนี้อยากมีแค่สองเรา

เธอจ๋า ไม่ใช่ฉันเหงาจึ่งรักเธอ

     ฉัน ไม่ใช่ผู้ชายที่ดีพร้อม

ฉัน จำยอมให้รักพลั้งเผลอ

ฉัน คาดหวังว่าจะได้พบเจอ

ฉัน รอเธอเสมอนะคนดี

     รัก นี้คือปรารถนาครั้งสุดท้าย

รัก เคียงกายเธอตราบสิ้นชีวิตนี้

รัก เกินห้ามใจทั้งหมดที่ฉันมี

รัก ของพี่ฝากกับน้องช่วยดูแล

     คุณ คือคนที่ใช่สำหรับฉันนะ

คุณ จะรับไมตรีหรือไม่แยแส

คุณ ฉันไม่ได้ขู่บังคับรังแก

คุณ แค่ตอบคำถามหัวใจตัวเอง

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

"เพลง เหงา"

         ค่ำคืนนี้ใจของฉันมันเงียบเหงา        เจ็บปวดร้าวเมื่อรักเราสูญสลาย

ห้องนอนน้อยเหลือเพียงแค่กลิ่นกาย       หมดความหมายเธอจากไปไม่หวนคืน

       ฟ้าเอ๋ยบอกกับเขาหน่อยได้ไหม         รักจากใจผู้ชายคนนี้หยัดยืน

ดวงดาวจ๋าเป็นพยานรักกล้ำกลืน           จำใจฝืนทนเจ็บปวดทรมาน

        รักสองเราไม่มีทางย้อนกลับมา         วันเวลาเธอปล่อยผ่านเนิ่นนาน

คืนสุดท้ายหลั่งน้ำตาใจร้าวราน            คำสาบานรักสองเราจบสิ้นลง

               ค่ำคืนนี้ฉันยังเฝ้าคอยเธอ          รอเสมอใจดวงนี้รักมั่นคง

ฉากสุดท้ายรักอาจต้องปลง                แต่เธอจงรับรู้ไว้ฉันรักเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

     ฟ้ากว้างใหญ่ใจเราบอดเพื่อนเอ๋ย         ใคร่เฉลยบอกออกไปคิดถึงเขา

คืนนี้จันทร์บนฟากฟ้าไร้แสงเงา            เฉกเช่นเราขาดเขาเงารักจำแลง

     เฝ้าหลงใหลชะเง้อคอยใจรางเลือน      เมฆาเคลื่อนบุหลันหมองอับแสง

บดบังรักแท้จนผันแปรเปลี่ยนแปลง        คล้ายฟ้าแกล้งแยกเราออกจากกัน

     จันทร์เอยจันทร์เจ้าขอรักสองเรา         อย่าโศกเศร้าครวญร่ำไห้อาศัลย์

ขอจันทร์นี้อวยพรรักเราทุกวัน             เสี้ยวเวลาสั้นสั้นฉันหลงรักเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

                                                   "แค่นี้เอง"

     ฟ้าหลังฝนคนว่าฟ้าสวยงาม    อุปสรรคเราก้าวข้ามย่อมสดใส

รักเก่าร้างจบสิ้นเลิกราไป          เกิดรักใหม่ดามใจปรารถนา

     นี่ละหนาชีวิตอย่าคิดมาก       ยากลำบากทุกข์สุขคือคุณค่า

ล้มแล้วลุกพ่ายแพ้เสียน้ำตา        พอยืนท้ากล้าสู้ก็มีชัย

     เพียงแค่รู้ใจตื่นชื่นเบิกบาน      สุขสราญสานต่อก่อดีไว้

อนาคตถึงไม่เห็นมืดรำไร          แต่วันนี้ได้รับรู้อยู่กับมัน

    มองชีวิตพิศเพ่งมีสติ            ใคร่ตรองติรอบคอบอย่าหุนหัน

ทำชีวิตให้ดีแค่ปัจจุบัน             ส่วนในวันข้างหน้าช่างปะไร

     ฟ้ามีตามอบรางวัลแด่คนดี             ปฐพีผืนนภาอันกว้างใหญ่

ยังรอคอยผู้กล้าเดินฝ่าไป          อยู่ที่ใครกล้าเอาใจไปเดิมพัน

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“คนดีที่ฉันรัก”   

     คนดี..พี่รักเธอเข้าแล้วซิ           รอยตำหนิในใจใกล้จางหาย

เธอช่วยลบแผลใจอันเลวร้าย           ให้กลับกลายเป็นรักใหม่ที่สวยงาม

     คนดี..แม้เราเพิ่งรู้จักกัน              รักพี่นั้นเกินกว่าหัวใจหักห้าม

แรงปรารถนาใฝ่ปองน้องนงคราม       เพียงชั่วยามรักพี่สุดพรรณนา

     คนดี..เจ้าอาจไม่เชื่อว่าพี่รัก           ฝังสลักหมายดวงใจเจ้าบุหงา

บุพเพวาสนาแห่งรักนำพา              สองเรามาครองคู่กันในชาตินี้

     คนดี..วันเวลาพิสูจน์รักแท้           แม่ดวงแขอย่าตัดรักหน่ายหนี

โปรดรับน้ำใจสายใยรักไมตรี            จากผู้ชายรักดีคนนี้สักครา

     คนดี..พี่ไม่ได้เพ้อถึงรักเก่า           พี่กับเขาไม่มีชาตินี้ชาติหน้า

กลบฝังรอยอดีตรักที่ผ่านมา            เพราะรักอันมีค่าของคนดี

     คนดี..เราตกลงเป็นแฟนกันนะ       พี่จะดูแลเจ้าเท่าชีวิตพี่

รักสองเรานับจากวันนี้                 จะมีกันและกันตลอดไป

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

      ที่รัก..นี่คือครั้งสุดท้าย              ก่อนรักเราสูญสลายลงไป

หยดน้ำตาแห่งความอาลัย             จะเหือดแห้งหายไปจากใจพี่

       ที่รัก..พี่มาล่ำลาเธอนะ             ขอขมาทุกเรื่องระหว่างเรานี้

มันถึงเวลาสิ้นสุดกันเสียที             คงไม่มีอะไรติดค้างคาใจ

   ที่รัก..โชคดีกับรักใหม่ของเธอ               ในที่สุดก็พบเจอเขาจนได้

หลังจากแอบรักซ้อนซ่อนรำไร         จากนี้ไปเธอเขาเปิดเผยซะที

       ที่รัก..อย่าเหลือสิ่งใดติดค้าง        จงซะล้างเก็บกวาดรักของพี่

อย่าให้เขาเห็นร่องรอยความหวังดี     เพราะชาตินี้เราสองคงไม่ย้อนคืน

       ที่รัก..จะเป็นคำสุดท้ายวันนี้        รักของพี่คงไม่อาจทนฝืน

ที่จะรักเธอต่อไปอย่างกล้ำกลืน         พี่ขอคืนความรักทั้งหมดให้เธอ

       เธอจ๋า..จะดูแลหัวใจพี่ไหม         รักครั้งใหม่สองเราเฝ้าพร่ำเพ้อ

เพียงรอคอยวันเวลาพ้อพบเจอ         หัวใจเผลอรัก...แล้วนะคนดี

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“ไม่น่าเชื่อ”

       ไม่น่าเชื่อ...ว่าเธอใจร้ายที่สุด                 ฉันจำเป็นต้องหยุดรักเธอแค่นี้

เสียดายรักและความรู้สึกดีดี              อยู่กันมาหลายปีไม่มีความหมาย

    ไม่น่าเชื่อ...ก็ต้องเชื่อแล้วล่ะ           อุตสาหะทำดีแต่กลับสูญสลาย

เสน่ห์เล่ห์ลวงหลอกเธอเหลือร้าย                 รักสุดท้ายไม่มีแม้นคำบอกลา

    ไม่น่าเชื่อ...ว่าทั้งหมดเป็นเรื่องจริง       กับทุกสิ่งระหว่างเราสิ้นไร้ค่า

ชั่วข้ามคืนเคี้ยวหมากแหลกแค่พริบตา     คำสัญญาเธอเปลี่ยนไปให้คนอื่น

    ไม่น่าเชื่อ..ที่ผ่านมาเธอโกหก            เก็บซ่อนปกปิดรักเขาอย่างกล้ำกลืน

แต่วันนี้เธอเปิดเผยยิ้มหน้าระรื่น          คล้ายตื่นจากฝันร้ายกับรักของฉัน

    ไม่น่าเชื่อ...ฉันมีดีแค่นี้หรือ                     จารึกชื่อชายพ่ายรักเศร้าอาศัลย์

ฝังสลักปักกลางอกดวงชีวัน              เจ้าจอมขวัญจะจดจำฉันจนตาย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

     สะดุ้งตื่นจากภวังค์ฝันร้าย                     บุราณบอกกลับกลายร้ายเป็นดีแน่

ภาพชัดเจนกระจ่างแจ้งดวงจิตแล                  เห็นรักพ่ายแพ้ชอกช้ำระกำใจ

      พลิกหมอนสลับด้านอธิษฐานรัก        ดวงใจภักดิ์รักแท้เธอแค่ไหน

อำนาจคุณพระศรีรัตนตรัย                จงอำนวยอวยชัยความรักข้าที

     วันนี้รักกำลังก่อเกิดอีกครั้ง                      แม้นความหวังอาจยังรำไรริบหรี่

ไออุ่นรักคิงกายเธอซ่านฤดี                             ทุกเศษเสี้ยวใจดวงนี้ฉันรักเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

   โอบกอดกายชื่นชู้             ปรารถนา

เสน่หามายา                         เร่าร้อน

งวยงงรักลวงตา                  หลอกพี่  จริงเอย

รักลุ่มหลงออดอ้อน           แต่นี้ลาจาก

   สองเราเคยเคียงคู่            ชื่นชมชู้ปรารถนา

เสน่หามายา                         รุ่มร้อนแรงจิตลุ่มหลง

   ค่ำคืนโอบกอดน้อง          ใจหมายปองใฝ่พะวง

รักเธอจนงวยงง                  เฝ้าออดอ้อนมานมนาน

   ไออุ่นกายละมุน               หอมกลิ่นกรุ่นฟุ้งดวงมาน

เพ้อพร่ำถึงนงคราญ           รักเจ้าเอยเคียงคู่สอง

   ลูบคลำผิวเนื้อนุ่ม            ไฟรักสุมรุมสนอง

ตัวพี่คอยประคอง               กอดนวลน้องคืนเดียวดาย

   ถึงครายามรักเศร้า           อยู่กับเหงารักจางหาย

หัวใจแหลกสลาย               พบแล้วพรากจากกันไป

    พ่ายรักหักสวาท              เธอตัดขาดสิ้นเยื่อใย

กระอักเลือดช้ำใน                ทรมานเจ็บปางตาย

   โอ้รักเอยรักนี้                     ดวงใจพี่แทบวางวาย

ขอรักครั้งสุดท้าย                สมปรารถนาด้วยเทอญ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

     ทิ้งรักเก่าที่อ้างว้าง         ปลูกสร้างรักใหม่อีกครั้ง

รักฉันยังมีพลัง              เติมหวังหล่อเลี้ยงหัวใจ

     พบพรากจากลาน้ำตา      ธรรมดาอย่าสงสัย

รักแท้ไม่ขอสิ่งใด             เพียงให้เธอสุขสมหวัง

     เสียสละยอมตัดใจ                 หมดอาลัยรักพลาดพลั้ง

ทุกข์ซ้ำปะเดปะดัง           กำลังใจยังมากมี

     สิ้นสุดรักหักสวาท         เบื่ออนาถรักชาตินี้

ไฉนเลยชายชาตรี            ต้องเสียทีหลั่งน้ำตา

     ทิ้งรักเก่าที่อ้างว้าง                  ลืมรักร้างอันไร้ค่า

รักครั้งใหม่ปรารถนา                   รักเคียงคู่ชั่วนิรันดร์

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

     รักนี้อย่ามัวโทษโกรธฟ้าดิน           รักสุดสิ้นมิใช่ชะตากำหนด

รักเหลือร้ายใจคนคิดทุรยศ              รักกำสรดคำปดกรีดแทงใจ

     รักมันคืออะไรกันแน่                 รักแค่รอเรือไม้หันกอไก่

รักสะกดจิตนิ่งหลับใหล                รักเหตุไฉนยิ่งใหญ่คับใจคน

     รักสารพัดคำอธิบาย                  รักมากมายเกินกว่าเหตุผล

รักสิงสถิตอยู่ในดวงกมล               รักซ่อนกลปิดอำพรางจิตใจ

     รักยากยิ่งนักจะค้นพบคำตอบ              รักตีกรอบขอบเขตกั้นไม่ได้

รักนี้เป็นอาณาจักรที่ยิ่งใหญ่             รักจึ่งไม่มีใครก้าวข้ามหลุมรัก

     รักแค่คำสั้นสั้นแต่ทำไม              รักจึ่งลื่นไถลเสียหลัก

รักเหนื่อยใจไยมิยอมหยุดพัก           รักเกินกว่าหักห้ามใจไม่มีรัก

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“รักเธอเข้าแล้วซิ”

     ชาตินี้เข็ดกับความรักหรือยัง        เขาชิงชังมากแค่ไหนรู้ไหม

เฝ้าดิ้นรนโหยหาเพื่ออะไร             นิ่งสงบไว้ย่อมเห็นทางออก

     ที่สุด..เมื่อเธอเอ่ยคำบอกเลิกรัก            คงหยุดพักซะล้างรักลวงหลอก

กวาดขัดถูห้องดวงใจอันช้ำชอก              ถอนสัญญาที่ตอกย้ำรักแท้คืน

     ชาตินี้ไม่เข็ดดอกกับความรัก                รอยสลักบาดแผลอันขมขื่น

รักทุกครั้งสอนใจตนหยัดยืน          ร่ำสะอื้นชั่วประเดี๋ยวก็หายไป

     เธอน่ารักเกินกว่าฉันคิด                         เติมชีวิตของฉันให้สดใส

จัดห้องพักกับรักครั้งใหม่              คงไม่เร็วใช่ไหมที่จะรักเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

     สายลมรักพลิ้วแผ่ว                เสียงใจแว่วดังกังวาน

รสรักซึมซาบซ่าน                       ดาลประตูหัวใจเปิด

     ดอกหญ้าลู่ลมไหว                 ชูช่อใบงามพริ้งเพริศ

ต้นรักที่บังเกิด                               ใจโอนเอนรับรักคุณ

     ดาราพราวระยิบ                      จันทร์กระพริบส่งไออุ่น                   

เอนกายพักนอนหนุน                 ซบตักเธอยามค่ำคืน

     คลื่นลมเลกระซิบ                  นกกระจิบเสียงระรื่น

สุรียันสะอื้น                                  เกิดอิจฉารักสองเรา

     เมฆหมอกคลี่สลาย                ร้ายกลับดีหายหม่นเศร้า

น้ำค้างสะท้อนเงา                        ลบล้างเหงาเงาบางคน

     มวลหมู่ภุมริน                         โบกโบยบินท้าลมฝน

ปีกบอบบางดั้นด้น                      เพื่อลิ้มรสดอกเกสร

     ดังรักพี่อยู่ไกล                         ฝากใจถึงดวงสมร

โอบกอดเจ้างามงอน                   รออีกนิดนะคนดี

     จะหอบรักไปหา                      ห้อมห่มกายาเจ้านี้

เนิ่นนานสักกี่ปี                             รักของพี่ยังมั่นคง

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

       คืนนี้พี่หลับใหลในใจเธอ           เช้าตรู่ตื่นมาเจอสิ่งที่ดีดี

หัวใจผู้ชายพเนจรคนนี้          ทั้งชีวีมอบให้เธอตลอดไป

        ราตรีนี้หลับฝันดีนะที่รัก           หวังว่าสักวันหนึ่งได้ชิดใกล้

วันนี้เราสองคนอาจห่างไกล            แต่ใจสองใจไม่เคยห่างกัน

       กอดน้องไว้ในอ้อมแขนพี่          เธอแสนดีออดอ้อนเอาใจฉัน

รักเคียงคู่ชูชื่นดวงชีวัน                     แม้เพียงฝันรักฉันนั้นเพื่อเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”              

   ดาวประดับกระทู้สุดสวาท                             ดารดาษพร่างพรายประกายแสง

พิศวาสริษยาเร่าร้อนแรง                                   รักจำแลงภาพมายาคาวโลกีย์

  ที่ใดมีรักที่นั่นย่อมมีทุกข์                                 พอมีสุขชั่วคราวแหนงหน่ายหนี

ร้องร่ำไห้โศกเศร้าเหงาชีวี                                 แค่รักนี้ไม่สมหวังดังใจปอง

     โลกนี้คงไม่มีใครไม่มีรัก                               โหยหาตักตวงความสุขตอบสนอง

ใจโสมมจมปลักหวังครอบครอง                     คราลิ้มลองอิ่มหนำทิ้งรักเดียวดาย

     มนุษย์สุดนิยมหลงความรัก                        ถึงเจ็บหนักปางตายใจแหลกสลาย

กลับดิ้นรนค้นหากระวนกระวาย                    ก่อนตัวตายหวังจะเจอแค่รักแท้     

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”                              

       คอยเธอ 

     ป่านฉะนี้เธออยู่ไหนกันเล่า               แม้นแต่เงาพี่ยังมองไม่เห็น

ทุกข์สุขเป็นไฉนแม่เนื้อเย็น                  ยากลำเค็ญดีฤาร้ายบอกที

     หลบหน้าหนีหายไปไหนกัน              วันทั้งวันไยตัวเจ้ามาลืมพี่

รู้บ้างไหมเป็นห่วงเธอคนดี                  โฉมนารีอย่าตัดรักหักใจลา

     กว่าจะมีรักเราในวันนี้                     เสี้ยวนาทีที่หัวใจพี่บอกว่า

รักนะรักเธอเข้าแล้วกานดา                  นั่นคือคำสัญญาจากพี่ชาย

     จะดูแลจอมขวัญชั่วชีวิต                  ผูกใจจิตสนิทแนบเฉิดฉาย

เอ่ยคำสาบานรักเธอจนตาย                  รักสุดท้ายหยุดไว้ที่คุณคนเดียว

     ป่านฉะนี้เธออยู่ไหนกันเล่า               ห่วงน้องเจ้าพี่คอยเฝ้าแลเหลียว

อย่าลืมรักสองเราอันกลมเกลียว             ห้ามเลาะเลี้ยวเผลอเกี่ยวใจใคร

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

        ฟังเพลงเบาๆในวันเหงาๆ

     กลับมาทำร้ายจิตใจกันทำไม              ลมหายใจเท่านั้นที่เหลืออยู่

รักทรมานสักปานใดเคยรับรู้                 แล้วจู่จู่เธอจะหวนคืนกลับมา

     เรื่องเธอกับฉันมันจบไปแล้ว              รักกินแห้วคราวเธอทิ้งมันสิ้นค่า

วันนี้เธอย้อนมาทวงคำสัญญา               หมดเวลาไม่รู้จะคุยอะไร

     อนาคตต่อไปไม่เกี่ยวกับเธอ              ไปซะเถอะอย่าเจอกันได้ไหม

สายน้ำไม่มีวันย้อนกลับฉันใด               ใจฉันไม่อาจรักเธอได้ฉันนั้น

     หัวใจฉันมันตายลงไปแล้ว                เหลือหน่อแก้วรักครั้งใหม่เฉิดฉัน

รักของเราจบสิ้นความผูกพัน                ชาตินี้คงไม่มีวันกลับไปรักเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

สายน้ำไม่ไหลกลับ

     สายน้ำไม่ไหลกลับ          รักลาลับจืดจางหาย

คิดถึงคนห่างกาย              หมดความหมายรักวันวาร

     แค่ผ่านแวะเยี่ยมเยือน        คิดแค่เพื่อนอย่ารำคาญ

สิ้นสุดรักเนิ่นนาน              เหลือเพียงแต่สิ่งดีดี

     ไม่ต้องการหวนกลับ         ไม่ขอรับรักเก่านี้

ไม่ย้อนสายนที                 ไม่มีวันฉันรักคุณ

     ทุกอย่างหยุดชะงัก           กับรักผันเปลี่ยนเวียนหมุน

สายใยรักอบอุ่น                เป็นสายน้ำไม่ไหลกลับ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

    ฝากกลอนหยอกนะครับครู

   นู๋แป้งน้ำอ้อแอ้อ้อกแอ้กหายไป                ใครก็ได้บอกหน่อยเธออยู่ไหน

ติดภารกิจราชการอันใด                             เร่งเร็วไวใครคนหนึ่งมารอคอย

เงียบเหงาวังเวงเอกาหว้าเหว่                              เสียงลมเห่พัดแผ่วใจเหงาหงอย

คนอยู่ไกลแต่ใจกลับอยู่ดอย                ป๋องแป้งน้อยยังจำกลิ่นหอมจรุง

ฝากบทกานท์ทายทักบอกรักครู                       หวานพรั่งพรูรักละมุนเฟื้องฟุ้ง

จะหอบรักจากใจหนุ่มเมืองกรุง                       หมายมาดมุ่งสู่ปางขุมตามหาเธอ

ตามประสาเทพสุรานักร่ายกลอน                     เขียนออดอ้อนงามงอนอยู่เสมอ

ลุ่มหลงใหลใฝ่พะวงหลงละเมอ                     กานท์พร่ำเพ้อคิดถึงเธอที่ห่างไกล

นู๋แป้งน้ำอ้อแอ้อ้อกแอ้กหายไป                       วิ่งเล่นในหัวใจพี่เหนื่อยไหม

งานคงหนักพักผ่อนบ้างนะไฉไล              หอบดวงใจเติมแรงฝันฉันและเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

รักมากแค่ไหนไม่รู้หรอก              บอกออกไปเธอไม่เคยเชื่อ

ขอใช้ชีวิตที่ยังคงเหลือ                ลองทำเพื่อตัวเองอีกสักครั้ง

พิสูจน์รักแท้จากใจให้เธอรู้            ฉันจะอยู่คนเดียวยอมหันหลัง

เดินถอยห่างออกมาอย่างระวัง         ก่อสิ่งหวังบรรลุผลโดยตนเอง

เธอจงมองอนาคตของฉันเถิด         รักฉันเกิดจากใจอาจโผงเผง

เลือดกายเดือดพล่านมิหวั่นเกรง        ใจนักเลงแต่รักจริงไม่ทิ้งใคร

สิ่งใดใจฉันเคยหวังปรารถนา                 ถึงเวลาจะคลี่คลายหายสงสัย

แต่วันนี้ความอดทนเธอหมดไป        รักสิ้นเยื่อขาดใยไร้อธิบาย

ขอเก็บทุกอย่างซ่อนพรางไว้           จนกว่าใจเธอรับรู้ความหมาย

ยอมรับทุกสิ่งอย่างไม่อับอาย          แต่สุดท้ายทั้งหมดนั้นเพื่อเธอ

เรื่องไม่บอกแต่ไม่ใช่ที่เธอคิด                  ทั้งชีวิตปกปิดไว้ใช่รอเก้อ

เชื่อใจฉันเถิดที่รักรักเสมอ             แค่อยากทำเซอร์ไพรส์ไยไม่รอ

แต่วันนี้มันคงสายไปซะแล้ว                  หัวใจแป้วเธอทิ้งรักจนพี่ท้อ

ฉันผิดเองทำดีไว้ไม่เพียงพอ           พี่ขอชีวิตผู้ชายคนนี้คืน

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

อารมณ์ง้องอนอ้อนสาว

     เอ่ยคำสั้นสั้นคำเดียวว่ารัก              พี่ตัดหักรักเก่าแล้วน้องจ๋า

เหลือรักใหม่สองเราพี่สัญญา             พี่ไม่กล้าทำให้น้องต้องเสียใจ

     รอเธอตอบรับตามคำพี่ขอ               อย่าตัดพ้อน้อยใจพี่จะได้ไหม

ยิ่งสองเราอยู่ห่างกันแสนไกล         หนักแน่นไว้นะคนดีเพื่อรักเรา

    แสนขี้งอนเอาแต่ใจเป็นที่สุด            รักพี่หยุดอยู่กับเธอจนลืมเขา

ในหัวใจไม่หลงเหลือแม้แต่เงา        พี่กับเจ้าคือคำตอบครั้งสุดท้าย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

อารมณ์รักมิจางหาย

     แค่คิดถึงถึงคิดว่าคิดถึง                   แค่ห่วงใยใจจึงถึงห่วงหา

แค่ว่ารักเอ่ยคำรักฝากมา                   แค่สัญญาฉันกับเธอก็พอ

     พี่คิดถึงเธอมากรู้บ้างไหม                  พี่ห่วงใยหัวใจมันร้องขอ

พี่รักเจ้าจึงทนเฝ้าคอยรอ                พี่มาง้อเพราะเธอเอาแต่ใจ

     รักนะที่รักเชื่อใจพี่นะ                         รักพี่ซะอย่างวยงงสงสัย

รักพี่นี้มอบแด่ดวงฤทัย                  รักพี่ฝากเก็บไว้ในใจเธอ

     น้องบอกว่าน้องนี้เอาแต่ใจ                 น้องคงได้มากกว่าใจเสมอ

น้องบอกว่าน้องขี้งอนนะเออ                  น้องอย่าเผลอหลงคำง้อพี่ยา

     แค่พี่รักน้องใจหวังครองรัก                อย่าหาญหักตัดรอนรักพี่หนา

ทุกถ้อยคำนี่คือคำสัญญา                    ตราบชั่วฟ้าดินสลายรักเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

อารมณ์โหนรถสองแถว

     กอดหน่อยได้ไหมครับที่รัก                      นอนซบตักยามเหนื่อยล้าได้ไหม

อยากนอนหลับในอ้อมยอดดวงใจ           คงหลับใหลมีความสุขทุกคืนวัน

     นอนไม่หลับมาหลายวันคงเครียด            กายหมายเบียดอ้อนที่รักของฉัน

อ่อนแรงล้าโรยราสุดจาบัลย์                 หมดแรงฝันสิ้นแรงใจเหลือเกิน

     ใจกอดน้องทุกข์สลายลาเลือน                 พี่มีเพื่อนเคียงกายยามห่างเหิน

สุดปลายฝันบนทางรักก้าวเดิน              อย่าอายเขินพี่ขอจูบแก้มนาง

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

         สุดสวาทมิสิ้นสายเสน่หา

เพียงยิ้มพาพิศเพลินจำเริญขวัญ

จะกี่ปีกี่เดือนเตือนสัมพันธ์

นิจนิรันดร์รักมิร้างไปห่างจินต์

“อารมณ์ต่อกลอน”

๐ อันตัวพี่ อยู่มิถึง หมื่นปีดอก             เอ่ยคำบอก แค่ร้อยนี้ สุขยิ่งแล้ว

แม้นหมื่นปี ชีวิตพี่ คงจอดแจว                ยืนเข้าแถว คอยเฝ้า พญายม

๐ แม้นสองเรา พลัดพราก จากกัน       เพียงเสี้ยววัน รักนั้น อย่าขื่นขม

ฝากหัวใจ ไว้กับน้อง ปองภิรมย์          ชู้เชยชม ยามห่างกาย ใจชิดกัน

๐ ขวัญเอยขวัญ มานะ คนดี              จะกี่เดือน กี่ปี เธอกับฉัน

ฟากฟ้ากว้าง มหาสมุทร ดวงตะวัน      ยากกางกั้น พรมแดน ใจสองเรา

๐ พี่ไม่รู้ หมื่นปี นานแค่ไหน                    รู้แต่ใจ ไม่เคยห่าง น้องเจ้า

รักของพี่ ติดตาม ดังเป็นเงา             อย่าหมองเศร้า เหงาทรวง ดวงชีวัน

๐ เพียงเพราะรัก ใจมิห่าง ร้างลา        บุญนำพา วาสนา มาสู่ฝัน

พรหมลิขิต ดลบันดาล ให้เจอกัน        ชั่วนิจนิรันดร์ รักฉันนั้นเพื่อเธอ

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

     ค่ำคืนนี้ใจฉันมันเงียบเหงา                      ชมดาวหยอกเย้าจันทร์เกิดอิจฉา

สายฝนพรำฉ่ำเย็นเศร้าอุรา                 ฟ้าหลังฝนหลั่งน้ำตาตรอมใจ

    รักหวงห่วงดวงชีวันจอมขวัญ                         ทุกคืนวันห่วงใยเจ้ารู้ไหม

ฟากฟ้ากั้นคั่นสองเราห่างไกล                      แต่ไฉนใจฉันอยู่กับเธอ

     ยิ่งนานวันยิ่งรักเสน่หา                          ดวงชีวารักฉันอาจพลั้งเผลอ

แต่ชัดเจนเปิดเผยมิพร่าเบลอ                รักจริงใจนะเออรักเธอคนดี

     ค่ำคืนนี้ใจฉันยังเงียบเหงา               คิดถึงเจ้าเช้ายันค่ำจวบตอนนี้

ยากหลับใหลข่มตาลงปลงชีวี               ค่ำราตรีอันเดียวดายร้ายยิ่งเอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

วิบากกรรมความรัก

๐ ไม่อยากคิดอะไรให้มันมาก          นี่คือวิบากกรรมของชีวิต

มิใช่พรหม ฦ เทพสร้างลิขิต           แต่มันผิดตรงที่เราทำมันเอง

๐ เลือกแล้วจงยอมรับกับทุกอย่าง      ยามเหินห่างร้างลาอย่ารีบเร่ง

ลูกผู้ชายเยี่ยงข้าหัวใจนักเลง           อย่าหยามเหยียบข่มเหงน้ำใจกันเลย

๐ ไม่อยากรู้ไม่อยากดูอะไรหรอก       แต่อย่าแสดงออกบอกใครเล่าเหวย

ภาพอดีตจำติดตาจนคุ้นเคย           ยากปล่อยวางเมินเฉยไม่เหลียวแล

๐ อดีตผ่านมาลบล้างได้ไฉน                   สิ่งที่อยู่ในใจดูเหมือนแย่

รู้ว่าไม่รักไม่สนและไม่แคร์            แต่อดีตไม่มีใครแก้ไขได้

๐ ความสำคัญพอหลงเหลืออยู่บ้าง     รักมิเคยลาร้างลบเลือนไปไหน

เดินวกวนอลหม่านอยู่ในใจ           ตราบวันตายไม่จางหายลืมเลือน

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

 ซาบซึ้งตรึงใจค่ะ แม้ว่ามีหลายบทกลอนที่สะท้อนใจมากๆเวลาที่อ่าน แต่ก็ชอบคะ รอตามผลงานอยู่คะ 

ลำนำรักตามฉบับทรชน

๐ เธอบอกไม่สวยในสายตาใคร         แต่ฉันใช่เธอสวยที่สุดตอนนี้

ความรักหัวใจเยื่อใยไมตรี              ฉันรู้สึกดีรักเธอช่างมากมาย

๐ สิ่งสำคัญขึ้นอยู่กับหัวใจเรา          หนักเบาอดทนเอาอย่าเบื่อหน่าย

ชีวิตคนสั้นนักกับความตาย            รักสุดท้ายตัดสินใจอยู่กับใคร

๐ อนาคตอยู่กับเธอได้หรือเปล่า         ครอบครัวเราสองคนเกิดได้ไหม

ชีวิตนี้ยากเกินคาดหวังอะไร            อย่าสงสัยทำไมฉันจึงรักเธอ

๐ เธอมองดูท้องฟ้านั่นซิที่รัก           เมฆตะวันเหหักหลบหน้าเสมอ

แลละม้ายเอียงอายคราพบเจอ          ปานพี่ชะเง้อรอคอยรักคนดี

๐ เธอบอกไม่สวยในสายตาใคร         แต่เธอยิ่งใหญ่ในหัวใจของพี่

แม้นเวลาผันผ่านไปสักกี่ปี             หัวใจดวงนี้หยุดรักไว้ที่เธอ

๐ รักเจ้าเอยพรรณนามิรู้จบ             พรากจากลาพบคิดถึงพร่ำเพ้อ

รักหวานซึ้งตราตรึงในใจเสมอ          ทุกวันแอบเผลอรักเธอไม่รู้ตัว

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

                                                ค่ำคืนเดือนแรม

๐ แลนวลน้อง อ้อนจันทร์ ชักหวั่นไหว           พี่อยู่ไกล ห่วงใย เธอเสมอ

คืนเดือนแรม ห่างกาย ใจละเมอ                      กลัวน้องเผลอ ลืมรัก ของพี่ยา

๐ จันทร์เจ้าเอย ขอรัก สองเรานี้                       สมฤดี ครองคู่ ปารถนา

นอนหนุนหมอน ร่วมเตียง เคียงชีวา               เดือนดารา บนฟากฟ้า เป็นพยาน

๐ น้องเป็นเดือน พี่เป็นดาว เรียงคู่ฟ้า              ห้วงเวหา พร่างพราว ร้อยขับขาน

รักยืนยง คงมั่น ชั่วกัปกาล                              เอ่ยถ้อย คำสาบาน ต่อฟ้าดิน

๐ จะรักน้อง ตราบชั่ว ฟ้าดินสลาย                  ดั่งกระต่าย หมายจันทร์ ฝันถวิล

แสงแห่งรัก ส่องสว่าง พ่างดวงจินต์               ชั่วชีวิน รักสองเรา มิลาเลือน

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

            คราน้องเจ้าตัดพ้อต่อว่าพี่

๐ พี่ไม่ลืม ว่ามีน้อง คอยอยู่              พี่จำเสียง นกเขาขันคู ตัวนั้น

พี่จดจำ คำสัญญา รักให้กัน              พี่ไม่ลืม รักมั่น ยามตะวันรอน

๐ รักสองเรา ร่วมเรียง เคียงคู่            นกเขาคู กรู้ฮุกกรู เกาะไม้ขอน

คำสัญญา รักเรานั้น จะอวยพร           ทุกบทตอน ก่อนวันลา แสนสุขใจ

๐ ตะวันรอน นกเขาขัน ณ รังคอน        รักออดอ้อน มิห่างเจ้า แม่แขไข

สุขถวิล ดื่มด่ำ กล่อมฤทัย                โอ้ไฉไล แม้นวันลับ จันทร์กลับมา

๐ มองดูบน ห้วงเวหา ดาราบถ            อย่ารันทด อันใด เลยน้องจ๋า

แสงวันดับ เดือนกลับ คู่ดารา            วันพรุ่งนี้ ฟ้าจะกระจ่าง อีกที

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

ปากโกรธใจคิดถึง

๐ ยังรักคิดถึงห่วงใยเสมอ               พี่ต้องรอเธออีกนานแค่ไหน

จากวันนั้นถึงวันนี้ที่จากไป              แทบขาดใจสิ้นลง ณ ตรงนี้

๐ รักไม่จางหายไปจากใจสักนิด          ความผิดทั้งหมดนั้นเกิดจากพี่

ยากเกินไปไหมหากขอคืนดี              ไม่มีสิ่งใดนอกจากการรอคอย

๐ ทำได้แค่เฝ้ามองอยู่ห่างห่าง           ไม่กล้าหวงก้างแอบอ้างแม้แต่น้อย

บางวันยามค่ำคืนน้ำตาปรอย            กลิ่นกายเนื้อกลอยกับผ้าห่มผืนเดิม

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

                               เก็บเพลงมาเขียนกลอนอ้อนสาว

๐ ติดป้ายประกาศทั่วราชอาณาจักร    ก่นไถ่ถามคนรักข้าหายไปไหน

เธอแสนดื้อขี้งอนเอาแต่ใจ            เผลอเมื่อไหร่แอบซ่อนในหัวใจฉัน

๐ เหนื่อยไหมคนดีมีพี่เป็นแฟน       เธอวิ่งแล่นโลดโผนกระโจนหัน

เล่นซ่อนแอบไล่จับตามไม่ทัน         สักวันคงเปิดเผยเรื่องระหว่างเรา

๐ ตะวันรอนสาดแสงทั่วผืนนภา       คำมั่นสัญญาคงมั่นดั่งขุนเขา

รักโอบกอดห้อมห่มแนบดวงเนา       คราเจ้าห่างหายมิวายกังวล

๐ ถึงจะแสนห่างไกลสุดใต้หล้า        กว้างสุดมหาสมุทรเวหาหน

พี่ขอด้นดั้นติดตามดวงกมล           สุขมากล้นอิงแอบแนบกายนาง

๐ ติดประกาศทั่วราชอาณาจักร        แสดงตัวเถิดที่รักอย่าเมินหมาง

ถึงวันนี้บอกทุกคนนะเอวบาง         ว่าสองเราจะปลูกสร้างต้นรักเอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

เก็บอารมณ์เพลงกับละครเข้าด้วยกัน

๐ ยิ่งดูถูกเหยียดหยามมากเท่าใด       จงจำไว้คือแรงใจลุกขึ้นสู้

เหยียบย่ำจนหนำใจเถิดโฉมตรู         สักวันเธอจะรู้ฉันก็มีดี

๐ สุขสมหวังตามใจปรารถนาเถิด      เรื่องที่เคยเกิดขึ้นระหว่างเรานี้

คิดซะว่าคนอย่างฉันเป็นของฟรี       พรจากพี่จงโชคดีตลอดไป

๐ ขอให้เขารักเธอมากกว่าฉัน                  ขอให้เขารักมั่นไม่หวั่นไหว

หากเขาถามฉันคนนี้เป็นใคร          บอกเขาไปว่าผีบ้ามาถามทาง

๐ ยิ่งดูถูกเหยียดหยามมากเท่าใด            ความรักพิสูจน์ข้อสงสัยทุกอย่าง

จากวันนี้ต่อไปกับรักอันเลือนราง      ฉันจะสร้างหัวใจรักหยิ่งทระนง

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“พี่รักเธอ”

๐ สุดที่รักฉันรักเธอเหลือเกิน         วันที่เธอเดินออกจากชีวิตฉัน

ความทรมานถาโถมโรมรัน          ห้ำหั่นบั่นทอนจิตใจฉันยิ่ง

๐ แลเสื้อผ้าอาภรณ์หมอนผ้าห่ม      กลิ่นอายกายเสพสมคงสาบสิง

การลาจากมิเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง       แต่สุดท้ายทุกสิ่งสูญสลาย

๐ หยดน้ำตาเปียกหมอนนอนระทม     หยิบมวยผมดมกลิ่นทุกเส้นสาย

เยื่อใยรักถูกตัดขาดแทบวางวาย      แสนเสียดายรักสองเราในวันวาร

๐ กลิ่นน้ำหอมอบอวนรัญจวนหา        แป้งปะหน้ากระจกส่องสองด้าน

ลิปสติกสีสดสวยของนงคราญ       ยามมองผ่านคราใดน้ำตาไหลริน

๐ สิ้นสุดแล้วรักนี้ที่เคยหวัง          รักพ่ายพังเศร้าอาลัยใจถวิล

รักเอยรักรักเจ้าติดปีกบิน            ชั่วชีวินรักสองเรายากคืนดี

๐ ครวญคร่ำร่ำไห้อาลัยมิรู้จบ              อยากจะพบสบตาเธอในวันนี้

สุดท้ายขอเอ่ยคำในใจที่มี                     ก่อนจากกันชั่วชีวี “พี่รักเธอ” 

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“สายลมแห่งความรัก”

๐ สายลมเอยพัดพาความคิดถึงข้า      ข้ามฟากฟ้าห้วยลำธารป่าเขา

หอบรักนี้ไปอิงแอบแนบเนา           โอบกอดเจ้านอนหลับสุขสบาย

๐ สายลมแห่งรักคิดถึงเจ้าเอย           ผิวแผ่วต้องอกเขนยมิขาดหาย

สายใยรักที่สัมผัสผิวกาย              ดังว่าอ้ายเคียงข้างน้องทุกค่ำคืน

๐ สายลมพัดกระหน่ำสั่นสะท้าน       ปานพี่หักหาญน้ำใจเจ้าจำยอมฝืน

นวลน้องนางเศร้าอกตรมกล้ำกลืน      สุดขมขื่นสายลมรักและคิดถึง

๐ แต่เจ้าลองนั่งหลับตานิ่งสักพัก       จะเห็นความรักพี่อันซาบซึ้ง

ผ่านสายลมแห่งรักห้วงคะนึง          เจ้าเป็นหนึ่งในใจพี่แท้จริงเชียว

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

                                     "ใจเธอช่างลืมง่าย"

๐ อยู่ร่วมกันมานานปีดีดัก               ปานเมียรักผัวขวัญสิเหน่หา

ครองรักคู่เคียงแนบเนาอุรา              ชื่นชีวาขวัญชีวันฉันกับเธอ

๐ บุราณว่าสามนาทีนารีจาก             หาผัวใหม่มิยากหากผัวเผลอ

คำบอกรักแค่ลมปากหลงเพ้อ            เสี่ยบำเรอเลี้ยงดูอยู่สบาย

๐ ปิดซ่อนตัวกลัวคนรู้ว่ามีผัว           ปากอ้างกลัวเสียเกียรติโฉมฉาย

คนรู้กันทั้งบ้านทั้งเมืองมากมาย        เพิ่งอับอายขายขี้หน้าเอาตอนนี้

๐ เกิดรางสังหรณ์ใจมานานอยู่             ภาพถ่ายคู่มิเคยปรากฏชี้

หลบมุมแอบซ่อนอยู่หลายปี             คำตอบที่มีพี่เข้าใจทุกอย่าง

๐ บอกความจริงกันตอนแรกก็จบ      สองเราคบกันฉันหวังร่วมสร้าง

สุดท้ายปากบอกรักเธอจืดจาง           เกินทนเดินร่วมทางกับพี่คนจน

๐ อารมณ์ฟังเพลงเหงาเคล้าเอ็มวี       ดูฉากที่หญิงล่ำลาชายภาพสะท้อน

ดังเรื่องจริงใครหลายคนในบทตอน    ยกเบียร์ถอนเมาค้างแต่เมื่อคืนเอย

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

“คิดถึง”

๐ หอมระรินกลิ่นแดดตอนเช้า            ลบรอยเหงาจากใจเลือนจางหาย
ล้างรักร้างวันเก่าที่เดียวดาย                             ก่อความหมายชีวิตใหม่รับอรุณ

๐ นกขุนทองเจื้อยแจ้วเจรจา                            ใต้ชายคาพักพิงอันอบอุ่น
ส่งสำเนียงทักทายหวานละมุน                        แม่ประคุณทูนหัวอยู่หนใด

๐ ฝากแดดอ่อนรุ่งเช้ากอดน้อง                        ฝากขุนทองปลุกเจ้าสู่วันใหม่
ฝากท้องฟ้าดูแลรักห่วงใย                                 ฝากพงไพรปกป้องน้องคนดี

๐ รักพ่ายพังเริ่มใหม่กับชีวิต                             รักเคยผิดคิดทบทวนรักนี้
รักจบแล้วชีวิตเรายังมี                                       รักเริ่มที่ใจสองเรารักกัน

๐ มองท้องฟ้าดังสบตากับพี่                              สายวารีเย็นฉ่ำใจดุจรักฉัน
สายลมหวนครวญสะอื้นรำพัน                       คือคิดถึงเธอทุกวันมิผันแปร

ขอน้อมคารวะจากใจ
“ทรชนบ้านนอก”

               “คำล่ำลา”

๐โอ้ยอดรัก…

ก่อนพี่จากเจ้าไปชั่วนิจนิรันดร์
จงลบลืมรักในใจสองเรานั้น
เพราะวันพรุ่งนี้ไม่มีอีกต่อไป

๐ จะไม่มีรักแท้ของเราทั้งสอง
ใจผุดผ่องถูกรักเผามอดไหม้
ทุกสิ่งอย่างอย่าติดค้างคาใจ
จงอภัยเรื่องราวระหว่างเรา

๐ รอยจุมพิตกำลังเลือนจางหาย
คำบอกรักครั้งสุดท้ายต่อเจ้า
จำได้ว่ามิตราตรึงถึงดวงเนา
เทียมเท่ารักจากเขาชั่วข้ามคืน

๐ เสียงสะอื้นในใจเจ้าร่ำไห้
พร่ำอาลัยโศกเศร้าทุกข์ขมขื่น
ปาดน้ำตาล่ำลารักกล้ำกลืน
สะอื้นสั่นหวั่นหวาดอนาถใจ

๐ โอ้คุณครับ...
ยากจะเดินกลับไปเริ่มต้นใหม่
วันนี้รักจากใจฉันหมดสิ้นไป
คุณเป็นใครผมไม่รู้จักคุณเลย

ขอน้อมคารวะจากใจ
“ทรชนบ้านนอก”