มิรู้มิเข้าใจ......ถ้าเฉยไว้จะดีกว่า

อวดเอ่ยเผยวาจา......ก็รู้ว่าบ่มีกึ๋น

เขานอกและเขาใน......ล้วนเขาไทย-ที่ไขขึ้น

เหตุใดใยทำมึน.....ฤๅมุ่งหมายรับใช้ใคร

ชักใบให้เรือเสีย....ชาติจะเพลียพลั้งสมัย

มิรู้มิเป็นไร....แต่เฉยไว้อย่าอวดรู้

เขาใครก็เขาใคร........เก็บเอาไว้ใช้บนหัว

หูตาอย่าฝ้ามัว........ช่างน่ากลัวมั่วกันจริง

หัวใครก็หัวใคร.....เก็บเอาไว้ให้ประวิง

คิดไปใจต้องนิ่ง.....อย่าแอบอิงสิ่งโสมม

เมืองไทยก็เมืองไทย....เก็บเอาไว้ให้สุขสม

ลูกไทยไม่ระทม......ถูกเขาข่มตรมชีวี

ลวงหลอกก็ลวงหลอก.....เขาก็งอกพอกทุกที

ยาวไปหลายพันลี้......คงไม่มีที่เชิดชู.....

                      คุยเรื่องเขาชำแหละแคะขุดคุ้ย

     อยากจะลุยให้จบพวกลบหลู่

  หากมิกล้าทวงเขาจงเข้ารู

   ซุกหัวอยู่ให้เขาเอาไปครอง

                                               ครั้งศาลโลกกำหนดจดจารึก

                                        หนาเป็นปึกชี้ไว้ใครเจ้าของ

                                        อาณาเขตตรงไหนใครจับจอง

                                        ภาพมันฟ้องเต็มตานานมาแล้ว

        ของเราเจ้าจุ่งค้ำ          จุนเจือ

ผิปล่อยให้คลุมเคลือ             ห่อนได้

ไทยแขมร์สองเขือ                มิตรประเทศ   ช้านาน

หากบ่เป็นธรรมไซร้         นิ่งได้ฤๅไทย

อย่าอวดรู้

เอ...ทำไมใช้คำอย่างนี้ล่ะ...น้องมนต์... ไม่สวยมั้ง

คุณ คนริมเขาฝั่งไทย จ๊ะ

เรา ฝั่ง เดียว กัน จ่ะ

หาก ไม่ เป็น ธรรม กับ เรา

เราชาว ไทย นิ่งเฉย ไม่ได้ หรอก จ๊ะ

นมนานจนผ่านพ้น  เวลา

ไทยอยู่รู้กันมา       อย่าด้าน

ของใครใคร่เห็นนา    ไอ้ป่า  เถื่อนเอย

ตีปากดูจัดจ้าน      อย่างไร้ยางอาย

ณ.แผ่นดินถิ่นนี้   ไทยครอง

ใช่จะมาต่อรอง      เล่นลิ้น

พวกหนอนบ่อนไส้ผยอง   หวังแดก  ใดฤๅ

ทุเรศทำดีดดิ้น     พวกไอ้จัณฑาล......

เขมรอ่านคงกลัวขนหัวลุก

หาที่ซุกอับอายแทบขายบ้าน

ความเป็นเพื่อนแตกปริเริ่มผลิบาน

เรื่องเขาพระวิหารไม่นานนี้

ผลประโยชน์ทับซ้อนมาซ่อนซบ

ไม่อาจจบลงได้หรือไรนี่

สมควรแก้ปัญหาอย่ารอรี

ขืนปล่อยนานเป็นปีจะบานปลาย

 ทบทวนกันสักหน่อยนะครับ

๑.  คุณสุธีร์เปิดประเด็นเพื่อบอกว่า  "เขาพระวิหารในบ้านเขมร     ก็รู้เช่นเห็นชัดสมบัติเขา"

๒.  คุณอยากให้คนไทยเป็นหนึ่งเดียว  สะกิดบอกและเตือนคุณสุธีร์ว่า  "มิรู้มิเข้าใจ......ถ้าเฉยไว้จะดีกว่า"

๓.  คุณคนริมเขาฝั่งไทย  ยืนยันด้วยหัวใจไทยว่า  "หากมิกล้าทวงเขาจงเข้ารู     ซุกหัวอยู่ให้เขาเอาไปครอง"

๔. คุณมนต์ตระการ  เข้าสมทบยืนยันเจตนาไทยว่า  "หากบ่เป็นธรรมไซร้        นิ่งได้ฤๅไทย"

๕. คุณคนข้างเขา  ย้อนไปถามกลับกับพรรคเพื่อเขมรว่า  "พวกหนอนบ่อนไส้ผยอง   หวังแดก  ใดฤๅ " 

๖. คุณคนในเมือง  บอกว่า   " สมควรแก้ปัญหาอย่ารอรี    ขืนปล่อยนานเป็นปีจะบานปลาย"

เชิญต่อครับ

คุณ "อยากให้คนไทยเป็นหนึ่งเดียว"

คุณ เข้า ใจ ฉัน จริงๆ จ๊ะ

เขาของเรา แต่ "เพียงสิ่งปลูกสร้าง" เท่า นั้น ที่ เป็น ของ เขา

แม้ แต่ ก้อน กรวด ทราย ใต้ ปรา สาท

ก็ เป็น ของ เรา

ถ้าอยากให้คนไทยเป็นหนึ่งเดียว

โปรดเถิดรัฐแลเหลียวอย่าเว้าหลาย

ความคิดเห็นเริ่มห่างแล้วบางราย

มิเช่นนั้นจะวุ่นวายขอไหว้วอน

แก้ปัญหาต้องกระชับระดับชาติ

ขืนยืดยาดพยานหลักฐานอ่อน

ถูกเขมรหมกเม็ดเสร็จแน่นอน

แล้วจะอ้อนคัดค้านกับศาลใด

เกาะกงยังไม่ได้  คืนมา

เกาะกูดจำอำลา   ครึ่งบ้าน

ใครกันเล่านำพา    ให้เกิด  การณ์เอย

เพียงมุ่งหวังเงินล้าน    น่านน้ำเมืองไทย

อ่าวไทยมีอยู่นั้น    นั่นแล

เป็นที่สร้างตัวแปร   ส่ายสู้

น้ำมันล่อดวงแด      จนแตก   ตกเอย

ทำนิ่งเหมือนไม่รู้     แสบสิ้นใจคน

หนึ่งกิโลลุกเข้า    แดนไทย

ตลอดแสนยาวไกล  สุดเส้น

ชายแดนที่เป็นไป    นั้นไม่  พ้นนา

นี้แหละที่ซ่อนเร้น     แอบไว้ให้มี

พระวิหารจุดนี้     เป็นกับ

หลายสิ่งที่ลองรับ   ใหญ่ล้น

แนวเขตจะขยับ     ตามต่อ   ไปนา

เป็นมหาโจรปล้น   แผ่นพื้นแดนดิน

เพียงสะกิดบอกไว้   ให้มอง

แล้วแต่จะไตร่ตรอง   คิดข้อ

จะให้เขมรครอง   ครวญใคร่ น้องพี่

ใช่ว่ามาตัดพ้อ     นั่นแล้วแต่ใจ......

อัตตาเป็นเครื่องตั้ง          ในตน

บางเปราะจำเพาะชน        เช่นนั้น

หนักเพี้ยงพสุธาดล          บัณฑิต  แท้เนอ

หยั่งลึกเวทนากั้น            กีดโพ้นนฤพาน

.

"ดอกสัก"

มิใช่เรื่องชี้วัดเรื่อง "อัตตา"

เพียงถามว่าคุณคิดเห็น "เป็นไทย"  ไหม?

อย่าอวดอ้างเป็น "บัณฑิต" อิดหนาใจ

ยามบ้านเมืองมีภัยไม่อาทร

      ออัตตาไช่บ่งชี้         ใจคน

สุขทุกข์ยังปะปน             คละเคล้า

หนักเพี้ยงพสุธาดล          เพียงนั่น ฤๅพ่อ

อัตตามีค่ำเช้า                 หยั่งลึกใจคน

*คุณดอกสัก เข้าใจคำว่า อัตตา มากแค่ไหน

เรา ต้อง ทวง สิ่ง ที่ เป็น ของ เรา คืน

เพราะ เรา ยัง ไม่ บรรลุ อริยมรรค ใดๆ

หรือ ใน ที่ นี้ มี ใคร บรร ลุ

เรา ยัง เป็น มนุษย์ นะ

มนุษย์ ขี้ เหม็น ด้วย

เพื่อนเอย...

ไหนกู ไหนมึง...ล้วนสมมุติ

ยื้อยุดแต่โภชน์ประโยชน์ข้า

สาวคืบ สืบศอก มิถึงวา

งวงงาหางอึ่ง...สิตึงตัง

สันติมิผลิจากพร้าดาบ

ดุลภาพมิเผยจากเพ้อคลั่ง

ประวัติศาสตร์สอนเธอให้ชิงชัง

เพื่อนมนุษย์อีกฟากฝั่งหิมาลัย

ถ้าหากจะเอาคืนสีมาเขต

ที่ยกให้ฝรั่งเศสละเอาไหม

ที่ยอมให้อังกฤษมะริดไป

ก็เอาสิเอาไฟไล่ต่อฟืน

แล้วอย่าลืมคืนใต้สามจังหวัด

คืนล้านนาล้วนสมบัติของเขาอื่น

มึงกะกู เธอกะฉัน เมื่อวานซืน

ไหนที่ยืนไหนที่แย่งของใครมา

โลกเพียงสมมุติปัจจุบัน

คุยกันฉันมิตร...เถอะเอ็งกะข้า

เราต่างเป็นแขกของชายคา

ภูผาป่าไพรต้องไมตรี

แน่ะดู...ฝูงนกผกผิน

สู่ดินถิ่นแดนไร้แผนที่

มันร้องเพลงอะไรฟังให้ดี

โลกใบนี้มิต้องแบกปีกจึงเบา

"ดอกสัก"

ขอเพียงข้าว สามมื้อ เพียงหนึ่งวัน

ขอเพียงน้ำ หนึ่งขัน เท่านั้นหรือ

ขอเพียงที่ ซุกหัวนอน เท่านั้นฤๅ

ไม่ยึดถือ สมบัติอื่น หรืออย่างไร

ผิท่านคิด เห็นอ่าน ว่าเยี่ยงนี้

ก็ไช่ที่ จะคิดต้าน ผู้อื่นไม่

"ถูกของท่าน ว่าคิดต่าง ไม่ได้รึไง"

ฉันเข้าใจ คิดต่างได้ ไม่ว่ากัน

ทุกคนอยาก คุยกัน ฉันพี่น้อง

เคยประคอง ช่วยเหลือ เธอกะฉัน

ไม่มีใคร อยากให้- ใครดุดัน

ฉันก็หวั่น สายสัมพันธ์ จะมลาย

ท่านคิดต่าง กะฉัน นั้นไม่แปลก

แต่แตกแยก เมื่อไร ก็ฉิบหาย

ก็ต่างคน แตกต่าง บ้างประปราย

อย่าทำลาย สายใย สามัคคี

ฉันก็ไทย ตัวท่าน นั้นก็ไทย

อย่าทำให้ แตกแยก จะแปลกหนี

ท่านคิดต่าง แต่จริงใจ ฉันรู้ดี

หากว่าเป็น เช่นนี้ ฉันดีใจ

สิ่งที่ควร เป็นของท่าน คนอื่นเขา-

จะเอาไป ท่านให้ ได้หรือไม่

หากให้ได้ ท่านว่า ไม่เป็นไร

แต่ตัวฉัน ไม่ให้ ไม่มีวัน

ฉันนั้นยัง ยึดติด กะวัตถุ

ใจยังผุ แทบจะพัง ทั้งหุนหัน

ท่านว่าผิด ฉันว่าถูก ก็พอกัน

ต่างคนต่าง ดุดัน ไช่จะดี

ฉันไม่รู้ คนอื่น เขาคิดอ่าน

ทั้งตัวท่าน ฉันจะรู้ ก็ไช่ที่

แค่คอยดู คอยสังเกตุ ท่างท่าที

ถ้าหากท่าน มาดี ก็ดีไป

ด้วยความเคารพ

            ชอบกลอนของดอกสักเป็นที่สุด

ยกสมมุตวิมุติเห็นจุดเขลา

เหมือนผู้ใหญ่มาเยือนเตือนผู้เยาว์

ยึดแต่เรายิ่งชัดถืออัตตา

           จึงมักพบพวกโวชอบโอ้อวด

คอยเที่ยวตรวจขัดขวางสร้างปัญหา

จ้องจับผิดค่อนขอดตลอดมา

ยกตัวว่าตนเองนั่นเก่งจริง...

ขอแก้

บทที่ว่า

"แค่คอยดู คอยสังเกตุ ท่างท่าที"

เป็น

"แค่คอยดู คอยสังเกตุ ท่วงท่าที"

นะ จ๊ะ

ขอบ พระ คุณ คุณ ดอกสัก ที่ เตือน สติ

 ด้วย ความ เคารพ

เพียงอวดอ้าง  สร้างภาพ  ฉาบยาพิษ

ไม่ยึดติด  จิตข้า  มองน่าเศร้า

หลงอวดตัว  มัวมน  จนมึนเมา

เห็นแต่เฝ้า  เคล้าคลอ  ไม่พอเพียง

สองมือคว้า  อ้าโอบ  ละโมบเหลือ

มิแผ่เผื่อ  เพื่อตน  จนสิ้นเสียง

ตอนจะจาก  ฝากไว้  ในสำเนียง

ไม่หลีกเลียง  เคียงคู่  ของกูมา

ความเป็นจริง  สิ่งนี้  ที่มองเห็น

ในประเด็น  เป็นไป  ใช่กล่าวหา

เรื่องเกาะกง  ลงไว้  ในสัญญา

เมื่อถึงครา  พาคืน  ยื่นให้ไทย

เรื่องชายแดน  แสนยาว  มีกล่าวอยู่

เป็นอดีต  นายกผู้  สู่หนไหน

จากแดนดิน  ถิ่นตน  จนห่างไกล

เคยพูดไว้  ในครา  เป็นนายก

เรื่องยกเมฆ  เสกมา  อย่าได้คิด

ขอใช้สิทธิ  ติดตน  มิหล่นหก

เอาอัตรา  มาแหย่  แหมช่างรก

ทำเพ้อพก  วกวน  ไม่สนนะ

ไปทำตน  พ้นจาก  ความอยากก่อน

ค่อยมาสอน  ย้อนความ  ตามเกณฑ์กะ

เอาความจริง  อิงไว้  ใช่ปะทะ

ควรลดละ  จะดี  กว่าที่คิด...

มาขอย้ำเจตนาเดิม อีกครั้งจ๊ะ

ขอ ให้คุณ ดอกสัก มาอ่าน ด้วย นะ จ๊ะ

สิ่งที่ควร เป็นของท่าน คนอื่นเขา-

จะเอาไป ท่านให้ ได้หรือไม่

หากให้ได้ ท่านว่า ไม่เป็นไร

แต่ตัวฉัน ไม่ให้ ไม่มีวัน

ด้วยความเคารพ

ทุกความเห็นต่างจ๊ะ

"หลักศิลา" เจ็ดร้อยปีพ่อขุนราม

ยังมีคนพยายามบอกว่าไม่ใช่

โทษคนพบว่าฉ้อฉลหลอกคนไทย

สร้างขึ้นใหม่สมัยตนหลอกคนดู

ไอ้ตั้งพันปีกว่า ว้าย "ตาเถร"

ก็ศิลปะขะเหมนเห็นเห็นอยู่

จะอ้างสิทธิ์อะไรกันฉันไม่รู้

คนขี้ตู่คงขี้แตกหน้าแหกเอง...

สัจจัง เว อมตา วาจา ว่ะ

เอารถถัง   ปืนใหญ่  เอฟ  16  เอากองพลทหาร  ไปถล่มเขมรให้ราบคาบ  อย่ายอมมัน  ตอนนี้แรงงานเขมรกำลังแทรกซึมบนผืนดินไทยอยู่  อาจจะเป็นสายลับเขมรก้อได้  เราต้องเฝ้าสังเกตุการณ์   และสำคัญส่งทหารสายลับไปดักยิงผู้นำเขมรให้หมด    อย่าลืม   เตรียมรถถัง  ปืนใหญ่  เอฟ  16   ให้พร้อมประชาชนไทย................

"เขาของเขากับเขาของเรา" เห็นลงใน มติชนสุดสัปดาห์ ฉบับล่าสุดนี้ครับ

affordable lace wigs lace wig adhesive know some of the best wigs purposes It is very funny wiglets dreadlock wig.

พิโธ่ท่านลั่นว่าอัตตาเอย            ฉันก็เชยว่าจิตช่างกุศล

แต่ให้นึกถึงใจประชาชน            เราทุกคนล้วนรักแผ่นดินไทย

จะให้ชาติข้างเคียงมากล่ำกลาย       จะให้ย้ายกายหนีไปที่ไหน

นี้บ้านข้าที่ข้าที่หลบภัย                  จะทิ้งไปใครเล่าจะปราณี  

ยามอดอยากใช่ที่จะมีมิตร              มีแต่มองแล้วคิดสมเพชนี้

ฉันไม่ยอมฉันไม่ไปฉันไม่พลี           ใครว่าฉันไม่ดีก็ตามเอย