ถึงอองซาน ซูจี สตรีเหล็ก
ร่างผอมเล็กบอบบางช่างกล้ากลั่น
เอาสองมือเปล่าโหมโถมประจัญ
อุดมการณ์บั่นเผด็จการต้านต่อรุก

เขาพรากสิ้นครอบครัวตัวโดดเดี่ยว
..ทหารโหดเหี้ยมบ้าผล่าความสุข
สี่ปีกว่าอนิจจานางทนทุกข์
ยิ่งกว่าคุกทุกข์ขุกเข็นเช่นนรก

ประชาชนเป็นฝ่ายได้แต่หวัง
ผลเลือกตั้งชนะใสใช่โกหก
โนเบลใหญ่รางวัลเขาย่องยก
เผด็จการสกปรกไม่ยอมรับ

ค้านกระแสชาวโลกวิโยคสิ้น
เป็นเมืองหินชาติชั่วตัวไม่ปรับ
ประชาชนจนยากอยู่นานนับ
เดือนดาวดับมืดสิ้นกลียุค

โอ้ชาวดากองนองเทวษ
ป็นอาเพศสิ้นศาสน์ขาดสุข
เปรตผีร้ายทำลายผลาญรานรุก
ประเทศทุกข์คนทนอยู่ได้ฤา

อง ซาน ซูจี /ว.ศรีสุโร

ขอไว้อาลัยต่อการจากไปอย่างนิรันดร์ ขอ รศ.ดร.วิโรฒ ศรีสุโร อดีตอาจารย์คณะสถาปัตย์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น,อดีตคณบดีคณะศิลปะการประยุกต์และการออกแบบผลิตภัณฑ์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี  

หรือ กวีนามปากกา ว.ศรีสุโร ซึ่งถึงแก่มรณะกรรมด้วยวัย ๖๙ ปีเมื่อวันที่ ๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๑ เมื่อ เวลา 19:45 น. ที่โรงพยาบาลศรีนครินทร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น

พอดีเพิ่งทราบข่าวจากคุณสุจิตต์ วงษ์เทศ ว่าไปงานศพ อาจารย์วิโรฒ ณ วัดสุทธจินดา นครราชสีมา ซึ่ง คืนนี้ (วันที่ ๗ กพ.) ท่านมุ๊ย - มจ.ชาตรีเฉลิม ยุคล เป็นเจ้าภาพ และลงมีพิธีในคืนวันศุกร์เป็นคืนสวดสุดท้ายก่อนจะบรรจุในวันเสาร์นี้

อาจารย์วิโรฒ นอกจากจะมีผลงานโดดเด่นด้านสถาปัตยกรรม และ ถ่ายภาพ ฝีมือเชิงชั้นกวีนั้นถือว่า "เป็นของจริง" อีกท่านที่สื่อด้วยภาษาง่ายๆ กระชับความ หนักแน่นในเนื้อความสัมผัสความ

ผลงานกวีนิพนธ์เล่มสำคัญถือว่าเป็นประโยชน์แก่ชาวอีสานอย่างมากคือ รวมกวีนิพนธ์และภาพถ่ายในชุด บันทึกอีสานผ่านเลนส์ รวมทั้งงานวิชาการทางประวัติศาสตร์อีสานไม่ว่าจะเป็น สิมอีสาน,ธาตุอีสาน,เบิ่งฮูป แต้มคำ , และอีกหลายๆ  เรื่อง

ประวัติโดยย่อ ของ รศ.วิโรฒ ศรีสุโร (ว.ศรีสุโร)

 นามจริง วิโรฒ ศรีสุโร  เกิดเมื่อวันที่ ๙ มกราคม ๒๔๘๒ ณ ตำบลยามู อำเภอยะหริ่ง จังหวัดปัตตานี สำเร็จ การศึกษาสถาปัตยกรรมศาสตร์บัณฑิต จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย สมรสกับนางเปรมจิต ศรีสุโร  เมื่อ พ.ศ. ๒๕๑๑ มีบุตรรวม ๓ คน เริ่มรับราชการที่วิทยาลัยเทคนิคภาคตะวันออกเฉียงเหนือ (ปัจจุบันคือ สถาบัน เทคโนโลยีราชมงคล วิทยาเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือ) ปัจจุบันรับราชการที่คณะสถาปัตยกรรม มหาวิทยาลัยขอนแก่น ผลงาน ๑. ออกแบบโบสถ์วัดศาลาลอย ได้รับรางวัลสถาปัตยกรรมดีเด่น แนวบุกเบิกอาคารทางศาสนา ของ สมาคมสถาปนิก ในพระบรมราชูปถัมภ์ปี พ.ศ. ๒๕๑๖ นอกจากนี้ยังออกแบบและตกแต่งอาคารทางศาสนา และอื่นๆ อีกมาก เช่น พระธาตุศรีมงคล จังหวัดสกลนคร, เจดีย์พิพิธภัณฑ์อาจารย์ฝั้น อาจาโร วัดป่าอุดมสมพร จังหวัดสกลนคร มหาเจดีย์นภเมทนีดล จังหวัดเชียงใหม่ และพิพิธภัณฑ์ท้องถิ่น จังหวัดเลย เป็นต้น ๒. ฟื้นฟูงานเครื่องปั้นดินเผาด่านเกวียนในรูปแบบพัฒนาผลิตภัณฑ์ที่มีประโยชน์ใช้สอยมากขึ้น ทั้ง เครื่องมือเครื่องใช้ เครื่องตกแต่ง และเครื่องประดับ ๓. ศึกษาค้นคว้าเกี่ยวกับเครื่องมือ เครื่องใช้พื้นบ้าน ทั้งงานจักสาน ถักทอ แกะสลัก รวบรวมเกวียนทั่ว ประเทศไทย จัดทำพิพิธภัณฑ์ส่วนตัว ชื่อพิพิธภัณฑ์เกวียน ไว้ที่ร้านดินดำ บ้านด่านเกวียน ตำบลด่านเกวียน อำเภอโชคชัย จังหวัดนครราชสีมา นอกจากนี้ยังมีศูนย์ศิลปะชาวนา จัดแสดงเครื่องมือเครื่องใช้ในอาชีพของ ชาวนา ด้วยทุนทรัพย์ส่วนตัว ๔. ผลงานด้านหนังสือ คือ ธาตุอีสาน, สถาปัตยกรรมกลุ่มชนสายวัฒนธรรมไต-ลาว สิมอีสาน เป็นต้น รางวัลที่ได้รับ ๑. รางวัลบุกเบิกอาคารทางศาสนาดีเด่นจากสมาคมสถาปนิกในพระบรมราชูปถัมภ์ และได้รับรางวัล ของมูลนิธิเสฐียร โกเศศ และนาคะประทีป ปีพุทธศักราช ๒๕๑๖ ๒. บุคคลผู้มีผลงานดีเด่นทางวัฒนธรรม สาขางานช่างผีมือ พุทธศักราช ๒๕๒๙ ๓. รับพระราชทานปริญญาสถาปัตยกรรมศาสตร์ดุษฎีบัณฑิตกิตติมศักดิ์ จากจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย พุทธศักราช ๒๕๓๔ ๔. รับพระราชทานประกาศเกียรติคุณ สถาปนิกดีเด่นจากสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี พุทธศักราช ๒๕๓๗ ๕. รางวัลผลงานวิจัยดีเยี่ยม พุทธศักราช ๒๕๔๐ เรื่องสิมอีสาน จากคณะกรรมการสภาวิจัยแห่งชาติ