 |
| หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
 | |
................ ๑ .................. จากวุ้นไข่ไหลวับลับสมุทร บ้างชำรุดสุดช้ำระกำสั่น บ้างทนทานหวานรื่นชื่นชีวัน บ้างเงียบงัน บ้างเริงร่า ว่ายฝ่าทวน... ฤดูกาลเรียกคืนวิญญาณเถื่อน ดาวหม่นเลือนเดือนหายจงพรายหวน ผ่านแก่งหินถิ่นหมีโหดท่ามโอดครวญ ใช่โซ่ตรวนดึงดันในสัญญาณ ด่านโตรกเหวเปลวปล่องร่องน้ำลึก ท่วมรู้สึกนึกฝันบนสัณฐาณ ทุ่งดอกไม้รายทางพร่างเบ่งบาน โจนทะยานชุ่มฉ่ำพร่ำเมืองนอน ดั่งแบกรับความฝันบรรพบุรุษ ท้ายสุดหยุดใดเล่าเจ้าแซลมอน ต้นลำธารละหารห้วยด้วยอาทร หลบนอนพักผ่อนหวังฝั่งนิรันดร์ ต้นสายน้ำหลากล่องคล้องสมุทร มโนผุดจุดฉายประกายฝัน เชื่อมสัญญาจากจุติสู่นิรันดร์ จึงทวนหันพลันตื่นกลับคืนมา ............... ๒ .................. พิรุณพรำฉ่ำธารกาลวสันต์ รินโปรยโรยฝันพันธุ์พฤกษา ฤดูจรรอนแรมหวังอีกครั้งครา ขบวนกุ้งมุ่งยาตราตามรอยทาง หวนถวิลกลิ่นอายห้วงสายน้ำ ล่องลำนำลำเนาเกิดกลับเถิดร่าง หอบดวงใจไหลทวนขบวนวาง พิศวงทรงจำพร่างมิจางรอย แก่งลำดวน เอ่อล้นหลากชลเชี่ยว ว่ายสำแดงแรงเรี่ยวคงเซียวสร้อย พลาญหิน ลานพันรู ขึ้นกู่คอย ส่งมือเกี่ยวเพื่อนลอยจากฝอยน้ำ โขดแก่งหินกระแสน้ำกระหึ่มตก จึงยกพลขึ้นบกสะทกย่ำ ยาตราเถลิงเริงร่ายเป็นลายลำ มุ่งถลำเพื่อสวมกอดยอด พนม จาก ภูจองนายอย ค่อยยาตรา สู่ยอดฟ้า ดงรัก ประจักษ์สม จารึกทางสว่างรอยเฝ้าคอยชม บรรพบุรุษแต่นานนม...คงยินดี ด้วยลูกหลานยาตราฝ่าแก่งเหว ดับเพลิงเปลวกลางใจใช่ขลาดหนี อุปสรรคทะลักกระจายสายวารี มิกั้นกาง หว่างชีวี...คืนที่มา !!! ... ระวี ตระการจันทร์ ท่ามกลางความคิดคำนึงถึงบ้านเกิดเมืองนอน ดั่งเรา คราวเทศกาลกลับบ้าน
| |
ผู้ตั้งกระทู้ ระวี ตระการจันทร์ :: วันที่ลงประกาศ 2014-06-30 08:02:50 |
| [1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (3663338) | |
งดงามทั้งภาษาและอารมณ์ ที่เพาะบ่มกลั่นจากใจได้มาเห็น ให้ชุ่มชื่นระรื่นฉ่ำดุจน้ำเย็น ที่กระเซ็นชโลมอาบซึบซาบทรวง | |
ผู้แสดงความคิดเห็น มีนา วันที่ตอบ 2014-06-30 22:27:19 | |
| [1] |
| Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
| Visitors : 869788 |
 |