[ขี้เมาเขียนกลอน]
๑]
๐ ก.กลอนกวนก่อเกื้อเอื้อเฟื้อจิต
ข.ขอบคุณมิตรสหายประกายฝัน
ค.คารวะครูรักผู้ผลักดัน
ง.โง่งันประพันธ์ถ้อยเรียงร้อยกานท์
๒]
๐ จ.จำนรรจาสารทุกข์สุขกาย
ฉ.เฉิดฉายงามโฉมประโลมสาน
ช.เชิดชูบูรพาคณาจารย์
ซ.ซาบซ่านกานต์อักษรสะท้อนใจ
๓]
๐ ฐ.ฐานรากด้อยต้อยต่ำจึงพร่ำเขียน
ด.ดุ่มด้นเรียนเพียรหมั่นขยันไว้
ต.ตักตวงเอาเล่าเรื่องประเทืองใด
ถ.ถ้อยขานไขไสขัดเลือกคัดความ
๔]
๐ ท.ท่องแผ่นดินสินทรัพย์ลับสมอง
ธ.ธรรมครรลองครองไว้ไร้คนหยาม
น.แน่วแน่มิแปรผันทุกวันยาม
บ.บากบั่นมั่นติดตามงามความคำ
๕]
๐ ป.ประดิษฐ์ประดอยรุกรับปรับปรุง
ผ.ผสานผดุงบำรุงค้ำ
ฝ.ฝากแผ่นดินรินรดคนจดจำ
พ.เพิ่มพูนคุณธรรมน้อมนำตน
๖]
๐ ฟ.ฟ้าบันดาลสาส์นสวรรค์ลิขิต
ภ.ภารกิจลิลิตวิจิตผล
ม.มุ่งมั่นสรรค์สร้างกระจ่างกมล
ย.ยกยอคนบนวิถีอันดีงาม
๗]
๐ ร.รู้ระบอบกอปรการเพื่อสานก่อ
ล.ลออถอถักร้อยรักถาม
ว.วาดผนึกฝึกปรือระบือนาม
ศ.ศิลป์สยามงามอักษรกระฉ่อนแดน
๘]
๐ ส.สุขสมหวังนั่งเศร้าเหงารักขม
ห.ห่วงอาทรห่มห้อมสู่อ้อมแขน
อ.เอื้ออารีย์โอบเอื้อเพื่อทดแทน
ฮ.เฮฮากับแก่นสานที่ลานกลอน
๙]
๐ สานศรัทธาวาดศิลป์ระรินศาสตร์
อภิวาทวันทาครูบาสอน
สุขสมมาดพิลาสรสทุกบทตอน
ร้อยอักษรอ้อนจินต์จากวิญญาณ์
๑๐]
๐ ก่ออักษรกลอนรักสลักจิต
เกิดความคิดพิษรักริษยา
กายฮำฮอนร้อนรุ่มสุมอุรา
กว่ารู้ว่ารักข้านี้แค่หรี่มอง
๑๑]
๐ ขมขื่นนักรักนางผู้ห่างผัว
ขอทำชั่วกลัวนางจะหมางหมอง
ข่มใจตนทนช้ำน้ำตานอง
ขืนรักต้องข้องเกี่ยวเดี๋ยวเจอดี
๑๒]
๐ เคยสบตาพาใจให้ไหวหวั่น
คืนและวันผันผ่านดวงมานนี้
คอยแอบฝันขวัญชู้คู่ชีวี
คำสัญญาทุกนาทีพี่ยังรอ
๑๓]
๐ งามดังเดือนเพื่อนฟ้ารัตติกาล
งามจริตจะก้านหวานซึ้งจริงหรอ
งามพิศพักตร์รักยิ้มนิ่มลออ
งามคิ้วศอเอวระหงส์ทั้งองค์กาย
๑๔]
๐ จำต้องพรากจากนางอ้างว้างนัก
จดจำรักวันวานที่ผ่านหาย
จากวันนี้ลบสัญญาอย่าเสียดาย
แจวรักพ่ายป่ายน้ำตาอำลาเธอ
๑๕]
๐ โฉมเฉลาเจ้าอย่าอาลัยพี่
โฉมฤดีอย่าชอกช้ำ ฤ พร่ำเพ้อ
โฉมนงคราญวานเก่าสองเราเจอ
โฉมเจ้าเอยเพียงภาพเบลอเผลอลวงตา
๑๖]
๐ ชาตินี้วาสนาแค่พาพบ
ช่วยฝังกลบลบรักอันหนักหนา
ชายเยี่ยงพี่หนีช้ำระกำอุรา
ชนตราหน้ารักเมียเขามันเศร้าตรม
๑๗]
๐ เซซวนเซรักเพพังกี่ครั้งหนอ
ซมซานต่อรอนางคู่สร้างคู่สม
ซัดโซเซเร่ร่อนยิ่งร้อนตรม
ซึมซาบซ่านรักขมหลงดมดอม
๑๘]
๐ เด็ดดอกฟ้ายาใจจึงได้เจ็บ
ดอกรักเก็บเหน็บไว้ใคร่ถนอม
ดวงยี่หวาพาภิรมย์แม้ตรมตรอม
ดอกรักซ้อนถอนพิษรักยากนักเอย
๑๙]
๐ ตราตรึงจิตพิศวาทมิคลาดครา
ติดต้องตารักยาใจใคร่เฉลย
ตามหานางข้างกายมิหมายเกย
แต่พี่เคยห่วงเจ้าจึงเฝ้าตาม
๒๐]
๐ ถึงรักนี้มิสมมาดปรารถนา
ถวิลหารักนางคอยถ่างถาม
ถอยตั้งหลักพักรักไว้สักยาม
ถลำหลงดงหนามหยุดห้ามใจ
๒๑]
๐ ที่รักนางวางปล่อยกับรอยรัก
ทางเหหักติดกับดักในรักใหม่
ทนทุ่มเทเซซมระทมใด
ทิ้งรักไปในเลว้าเหว่ครวญ
๒๒]
๐ เธอคือรักครั้งแรกแทรกดวงจิต
เธอหล่อเลี้ยงชีวิตจึงคิดหวน
ธารไมตรีที่คบไหลอบอวล
เธอเย้ายวนกวนเนาในเงาคืน
๒๓]
๐ หนึ่งชีวิตจิตภักดีศรีสมร
น้องงามงอนย้อนรักเก่าเจ้าจำฝืน
หนี้ปางใดให้เราช้ำสุดกล้ำกลืน
นานเพียงไหนรักราบรื่นและยืนยง
๒๔]
๐ บ่าแบกรับซับน้ำตากี่ห่าหาบ
บาปกลิ่นสาบสาปใจให้ใหลหลง
บ้าแล้ว ฤ ถือสัจจาว่ามั่นคง
บาดแผลรักปักตรงอกนรกตรม
๒๕]
๐ ปรารถนาฟ้าลิขิตชีวิตรัก
โปรดฟูมฟักรักข้าอย่าขื่นขม
ปลื้มสัญญาเอ่ยขานสราญรมย์
เปี่ยมสุขสมลมรักเก่าเจ้าหวนคืน
๒๖]
๐ ผ่านอดีตกรีดแทงแสลงร้าย
ผกากรองหมองกายคลายสะอื้น
ผิด ฤา ถูกผูกสัมพันธ์รักมั่นยืน
ผู้หญิงอื่นหมื่นแสนยากแทนเธอ
๒๗]
๐ ใฝ่และฝันเคียงคู่เป็นชู้ชิด
เฝ้าครุ่นคิดจิตรำพันจนฝันเพ้อ
ฝังรักแท้แด่เจ้าคอยเฝ้าเจอ
ฝากใจเก้อละเมอหาด้วยอาลัย
๒๘]
๐ พี่บุญน้อยด้อยค่าวาสนา
เพียงสบตาพางวยงงลุ่มหลงใหล
พบแล้วพรากจากนุชสุดฟ้าไกล
พ้อกันใหม่ในชาติหน้า ฤ ฟ้าเอย
๒๙]
๐ ฟากฟ้าเอยเจ้าเคยรู้ผู้พ่ายไหม
ฟ้าร่ำไห้ใจนวลควรเฉลย
ฟากฟ้าไกลไยเจ้ามิเหงาเลย
ฟ้าเจ้าเอ๋ยเธอเคยรักข้า ฤา
๓๐]
๐ ภุมรินทร์หอมกลิ่นบุปผชาติ
ภาคทัณฑ์รักพิฆาตบังอาจถือ
ภูมิใจเถิดเกิดมาตายด้วยน้ำมือ
ภพภูมิหน้าจารึกชื่อคือรักนาง
๓๑]
๐ เมื่อชาตินี้บุญพี่ไม่มีเจ้า
มอบรักเก่าเจ้าคืนไม่ฝืนสร้าง
มาเพื่อเอ่ยเฉลยคำมิอำพราง
มีรักใหม่เคียงข้างอย่างมั่นคง
๓๒]
๐ ยอมตัดใจไปจากไม่อยากฝืน
ยุติรักกล้ำกลืนระรื่นหลง
ยอมจำนนพ้นทางอย่างปลดปลง
ยอมยกธงผืนขาวหนาวน้ำตา
๓๓]
๐ รักแล้วเลิกเพิกเฉยไม่เคยรัก
รามือพักหนักเหลือน่าเบื่อหรา
ราจำลาบ่ายหน้าเพื่อพร่ำรา
รอยน้ำตาปร่าแก้มรักแย้มรอย
๓๔]
๐ ลืมรักเก่าเงารักร้ายพี่พ่ายรัก
ลืมกลิ่นเนื้อล้างตักนางสะพร่างย้อย
ลืมอดีตรักช้ำน้ำตาปรอย
ลบเลือนรอยหงอยเหงาที่เฝ้ารอ
๓๕]
๐ วันวานเก่าเรามั่นสัญญาสอง
ว่าวันหนึ่งครองคู่อยู่ห้องหอ
วันแล้ววันเล่ารักเจ้าสอพลอ
ไหว้วอนขอคุณพระช่วยลูกที
๓๖]
๐ สุดที่รักหนักใจใช่หรือเปล่า
สาบกลิ่นเจ้าเฝ้าตามติดชีวิตนี้
สาปดวงจิตพิษรักด้วยภักดี
สุดท้ายพี่หนีหน้าขอลาจร
๓๗]
๐ หอมกลิ่นกายน้องนางมิจางหาย
หายจากเรื่องรักร้ายกายถ่ายถอน
หมดพันธะสัญญาอย่าอ้อนวอน
หนีงามงอนตอนผัวนางมาจ้างยิง
๓๘]
๐ อยู่ก็ยากจากก็แย่โอ้แม่เอย
อุ้มชูเกยเชยชมน้องสมหญิง
อย่าร้าวรอนตอนผัวมาช้าประวิง
อยากจะทิ้งเพราะกลัวผัวแม่คุณ
๓๙]
๐ เฮฮาสุขม่วนชื่นกับคืนสุข
เฮาสนุกสนานอย่าพาลฉุน
ฮึกเหิมเติมประเด็นเป็นต้นทุน
ฮักละมุ่นอุ่นเอื้อเพื่อมวลชน
๔๐]
๐ เขียนไปเรื่อยเหนื่อยเป็นซะที่ไหน
ยัดเยียดใส่ไถยแถก็แปรผล
ด้นหน้าหลังพังกรอบตามชอบตน
มิเคยสนคนคำพร่ำน้ำลาย
๔๑]
๐ ร้อยตะวันพันดาวเดือนเปื้อนกระดาษ
ระบายวาดสาดสีคลี่สยาย
พรรณนาภาษาคำพร่ำบรรยาย
สื่อความหมายภายนอกบอกตัวตน
๔๒]
๐ ชลมุนวุ่นวายถ่ายความคิด
ถ้อยลิขิตจิตวิญญาณตระการผล
หมุนสลับปรับเปลี่ยนและเวียนวน
ยอกย้อนกลปนเปเรื่องเฮฮา
๔๓]
๐ เพียงบอกเล่าเนาคลองครรลองคิด
เผยจริตปิดกั้นเพื่อหรรษา
มธุรสปดขำจำนรรจา
คงคุณค่าอัตลักษณ์ตระหนักความ
๔๔]
๐ กลบทรสกวีมิมีดอก
แค่กลอนหลอกยอกเย้าคอยเฝ้าถาม
ฝันนิมิตคิดประเด็นเป็นนิยาม
บอกเล่าตามนามสมัยที่ใคร่เป็น
๔๕]
๐ อันอ้อยตาลหวานลิ้นหอมกลิ่นปาก
ทิ้งเศษซากกากเน่าที่เราเห็น
คำผู้ดีศรีชาติกระสาดกระเซ็น
กลิ่นเน่าเหม็นกว่าเศษซากกากอ้อยตาล
๔๖]
๐ บทกวีสีสาดมิอาจเป็น
งามดังเช่นเพ็ญแขแผ่ไพศาล
ต่างกวีศรีปราชญ์ฉกาจกานท์
ถ้อยขับขานหวานหูมิรู้ลืม
เทพสุรา ผู้ไร้รัก
๑๒ มีนาคม ๒๕๕๘