เพราะมัวลุ้นกีฬาสีแห่งโทสะ

เผาโมหะแห่งชาติราษฎร์ประสงค์

เสียงปืนปังดังกว่าเสียงป่าดง

กวีหลงดงอักษรหลบนอนลุ้น

เหอะ! กวีมิได้หนีหายไปไหน

แต่คนไทยสิไม่สนไม่ส่งเสริม

ไม่เห็นค่าและยังมาซ้ำเติม

ไม่ฮึกเหิมในคุณค่าภาษาไทย

หรือซีไรต์ เสื่อมมนต์ขลัง พลังศรัทธา

ด้อยคุณค่า เพราะกรรมการ อ่านไม่ถึง

เอาอัตตา ตามชอบใจ ไม่คำนึง

คนอ่านจึง ไม่เห็นตาม สิ้นสำคัญ

บทกวี จึงไม่มี มาตรฐาน

ภาษาดิบ อารมณ์ด้าน เป็นกลอนดั้น

ใช้เท้าเขียน ยังได้ ชิงรางวัล

แล้วก็โปรโมตกัน ค้ากำไร

ไม่เงียบหรอกครับ เห็นใครว่าหนังสือรวมกลอนของคุณสมศักดิ์ ศรีเอี่ยมกูล ได้ซีไรท์ปีนี้แน่นนอน ฟันธง

 looked into wow, thought it was pretty cool, and picked it up and started playing, got to lvl 14 and quitfor a couple days cause I was bored,making wow powerleveling. then I started thinking about it again, and started back up, joined a guild called the mad hatters and I just became more and more into it, and here I am.