"จะเหยียบฟ้า ถามเขาว่า “เอาน้องชายผม” ไปไหน"

 การใช้คำหลายจุดยังดูแปลกๆนะครับ เลยทำให้บทกลอนที่ควรสะเทือนใจไม่ราบลื่นเท่าที่ควร...

"จะเหยียบฟ้า ถามเขาว่า “เอาน้องชายผม” ไปไหน

คำสุดท้ายของวรรคส่ง ไม่นิยมใช้เสียงจัตวานะครับ ^^

(นั่งเขียนกลอนตอนขี้แดก)

   ยองยองขี้  คอห่านน้อย   ละห้อยใจ
แดกอะไร     ล่ะหนอกู      ในวันนี้
ท้องป่วนปั่น   ครืนครืนครืน อยู่หลายที
ลองตรวนถี่   สามสี่อย่าง   ที่แดกไป

    ยำสามกรอบ ของชอบ      ที่โปรดปราน
เป็นหนึ่งจาน ที่ประจำ       สามคำไหม
ลองทวนคิด  ถึงอาหาร     จานต่อไป
ก็คงใช่      ต้มยำปลา     พาชิมชวน

    ดูสองอย่าง     ที่กินไป          มันใช่แท้
ท้องปรวนแปร     แลครวญคราง อย่างผันผวน          
นั่งขี้ย้อย           ไหลเป็นทาง รางกระบวน
เหม็นอบอวน        ตอนนั่งขี้      ชี้บอกมา

    จานสามนี้    อร่อยจริง     เสียยิ่งแท้
เชื่อแน่วแน่       คงว่าใช่      ผักมังสา
ผัดฟักแม้ว        อิ่มเอม        เปรมปรีดิ์ดา
เปี่ยมคุณค่า      ไยอาหาร     สราญใจ

    ครบสามอย่าง ที่แดกไป      จนอิ่มพลี
แต่ยังมี           อีกสิ่งสี่        หายไปไหน
ใครรู้บ้าง        ช่วยตอบหน่อย จะเป็นไร
ว่าสิ่งไหน        ที่ว่าใช่        ใคร่บอกที

    แม้ว่าสี่       ที่รู้แล้ว        น้องแก้วเจ้า
เร่งมาเข้า       ใคร่เฉลย      คำถามนี้
จานใดหนอ      แสบปวดร้าว  เข้าฤดี
แต่ใจเสือก       แต่งกวี         ตอนขี้ไป

    ฮ่วย ฮ่วย ฮ้วย  ขี้จนเมื่อย  อ่อนเรี่ยวแรง
ไม่ได้แกล้ง      เมาก็เมา      อย่าสงสัย
แดกทุกอย่าง   อยากจะนอน  ให้หลับใน
ขี้ก็ไหล         ใจก็เมา         เอาไงกู

     นอนแล้วเด้อ เมาแล้วเด้อ รอขี้หาย
คงไม่ใช่ วันสุดท้าย แล้วหนอสู
เขียนกลอนขี้ ฝากบอกไป ให้เอ็นดู
ใครอยากรู้ ความหมายแท้ แลขี้กู

ฯลฯ

ขอบพระคุณครับ กระบี่ใบไม้ ที่แนะนำ

"จะเหยียบฟ้า ถามเขาว่า “น้องชายผมหายไป” ทีไหนกัน

...

       สำหรับผมเอง ยอมรับนะครับ กลอนไม่รื่นไหล ที่ผมเขียนไว้ เผื่อว่าสักวันที่ผม เข้าใจหนทางกวีอย่างลึกซึ้งเหมือนท่านครูแล้ว ผมจะกลับมาแก้ไข ใหม่ ทุกกลอน ที่ผมเขียนไว้ ทุกกลอนที่เขียนไว้ เป็นเพียงการใช้คำที่ง่ายๆ สำหรับนักกลอนใหม่อย่างผม แต่เป็นการเขียนจากแรงบันดาล ฝากไว้เพื่อกันลืม หวังเพียงว่า วันข้างหน้า แรงบันดาลเหล่านี้ จะนำเรียบเรียง และ เรียงร้อยความไพเราะ กินใจ ได้มากยิ่ง ยังไง ก็ฝากให้ท่านผู้ลึกซึ้ง หยั่งเข้าถึงวรรณกรรมแล้ว ช่วยแนะนำ ชี้แนะ ผมต่อไปเรื่อยๆ ด้วยนะครับ

ขอขอบพระคุณด้วยใจ

ทรชนบ้านนอก

 ....อ.ราศีพิจิกอย่างกะครูฝ่ายปกครอง โหดจริงๆเลยครับ ผมนั่งดูอยู่ยังรู้สึกร้อนๆหนาวๆ สักวันผมอาจโดนเฆี่ยนแน่เลย แหะๆ

 ^

อ้าว .... เหรอครับ... ไม่ค่อยรู้ตัวนะเนี่ย แหะๆ 

จะปรับปรุงตัวเองให้มากขึ้น ขอบคุณที่เตือนครับ 

 ป่าวนะครับป่าว ...ผมไม่ได้เตือน ไม่ได้อะไรนะครับ พูดเล่นหนะครับ

แต่ละคนก็ไม่สไตล์การสอนไม่หมือนกัน อันนี้ผมเข้าใจดีครับ

นี่ก็เป็นสไตล์เอกลักษณ์ของอาจารย์อยู่แล้ว ผู้คนจดจำได้....อ่านทีไรกระทู้ไหนก็ทราบว่ามีเจตนาที่ดีเท่านี้ก็สมกับเป็นอาจารย์แล้วครับ

เคารพ

ร.ศ.

             ชอบตอนที่ลงท้ายของข้อเขียนในวงเล็บที่ว่า (นะสิบอกให้ อิ อิ) ดูเป็นกันเองดีครับ