...รักเจ้าเอ๋ย เอ่ยอ้าง ช่างวิจิตร

รักเพลินพิศเพิ่มพูนทูนฉลอง

รักเสมอ ทราบซึ้งคะนึงปอง

รักอย่าพล่อง รักน้อยแต่นานนาน

..รักร่วมแรง แข็งขัน สู้ฝันฝ่า

รักสัญญาจากอกยกคำขาน.

รักสมหวังวันคืนชื่นสราญ

รักชั่วกาลรักมั่นนิรันดร..

***รักนิดหน่อยน้อยนิดอย่าคิดรัก

เพียงยึกยักพักใจให้หลอกหลอน

เหมือนเส้นด้ายสายน้อยพลอยขาดรอน

ต้องจำจรย้อนย้ำนั่งทำใจ

***รักมากมากฝากไว้ให้รู้สึก

อยู่ลึกลึกคึกคักรักสดใส

เหมือนโซ่ตรึงซึ้งอยู่รู้แก่ใจ

ยากหวั่นไหวไกวแกว่งในแรงดึง...

ขอเปลี่ยน

เหมือนโซ่ตรึงซึ้งอยู่รู้แก่ใจ

เป็น

เหมือนโซ่ตรึงซึ้งอยู่สู่ข้างใน

**สัมผัสซ้ำ**

***รักมากมากฝากไว้ให้รู้สึก

อยู่ลึกลึกคึกคักรักสดใส

เหมือนโซ่ตรึงซึ้งอยู่รู้แก่ใจ

ยากหวั่นไหวไกวแกว่งในแรงดึง...

รักประสบ พบเห็นเพ็ญสว่าง

มองเส้นทางยาวไกลคงไปถึง

รักจริงหนอนวลน้องมองตาซึ้ง

รักเป็นหนึ่ง ที่สองไม่รองใคร

รักนานนาน ได้ไหมไม่ต้องมาก

รักรับปากสัญญามาได้ไหม

รักจะรอรอคำย้ำจากใจ

รักสดใสสวรรค์เช่นนั้นแล.

๐๐เพียงลมปากฝากผ่านเพื่อสานฝัน

มันสำคัญมั่นใจไม่เกิดแผล

ลมปากคนวนไปให้ผันแปร

ลมปากแม้แก้ไขใช่ยืนยาว

๐๐สัญญาใจให้กันมั่นคงกว่า

มากคุณค่าพาคู่รู้สืบสาว

ความผูกพันมั่นใจใช่ชั่วคราว

คงความขาววาววับจับหัวใจ...

๐๐สัญญาคู่สัญญาอย่าเป็นอื่น

สัญญาชื่นชูชิดสนิทใคร่

สัญญารัดมัดหว่างกลางหทัย

สัญญาให้สัญญาอย่าคลอนแคลน

หนอใจผูกใจต่อก็คงมั่น

หากสองนั้นมีจิตสนิทแสน

มิต้องขอคำวาดกระดาษแทน

สัญญาแม้นถือสัตย์คงชัดเจน.

เซ็นสัญญาซื่อสัตย์ไว้ชัดแจ๋ว

มองเห็นแล้วสวยหรูช่างดูเด่น

น้องรักพี่จริงใจไม่ไหวเอน

พี่รักเล่นน้องรักหนักอุรา

เมื่อใจน้องร้อนรุ่มตกหลุมรัก

กลัวอกหักทุกคืนตื่นผวา

ยังหวาดหวั่นสะอื้นกลืนน้ำตา

จะปรึกษาพึ่งใครผู้ใดดี

สัญญาต่างตอบแทนแผ่นกระดาษ

แม้นหมายมาดยืดยาวอย่าก้าวหนี

โปรดอภัยเอื้อหนุนอุ่นไมตรี

เรื่องแบบนี้พูดยากลำบากจัง

รักต่อรักต่อใจใช่มองอื่น

คงสดชื่นสมจิตตามคิดหวัง

ต่างเป็นแรงส่งเสริมเติมพลัง

จวบถึงฝั่งจุดหมายปลายชีวิต

* รัก รัก รัก หนักจิตคิดไม่วาย

ใจสลายเมื่อรักร้างห่างอกฉัน

รักของเธอเป็นเช่นไรให้บอกกัน

อย่าปิดกั้นหัวใจให้ร้าวราน

* รัก รัก รัก  หนักใจไม่วายเว้น

เหมือนจะเป็นไข้ใจไหวสะท้าน

หรือจะตัดใจถอนนอนบนคาน

ไม่ต้องสาน ไม่ต้องก่อ รักต่อไป....

สัญญาใจใช่ว่าเพียงลมปาก

สัญญาจากหัวใจใคร่อยากรู้

สัญญารัก สัญญาใจ เผยให้ดู

หรือจะสู้ สัญญา คุณากร....

อิอิอิ....ขำๆนะจ๊ะ

ถ้าเธอเคยมีตวามรัก

แล้วถือเรื่องอกหักเป็นเรื่องใหญ่

เธอจึงไม่ควรจะเสียใจ

เพราะนั่นมิใช่ความรัก

อันความรักมีเล่ห์เพทุบาย

ต่างก็หมายเล่นตัวยั่วให้หลง

ทั้งลวงล่อหลอกใจให้พะวง

ความรีกบ่งบวงใจจำไว้เอย

 ท่านนักกลอนรุ่นเก่า มาปิดกลอนเขาทำไม

จะต่อสักหน่อยก็มาลงเอย เสียหายหมด..

.รักอย่าซ่อน ซ้อนรัก ให้หนักจิต

จริงใจนิด โฉมยง จงเปิดเผย

สนิทแนบ เนื้อใจ นั่นใช่เลย

ขอภิเปรย เปรียบอ้าง อย่างนั้นแล

รักเสมอ ดีเสมือน เพื่อนดีต่อ

รักมากพอ คงมั่น สวรรค์แน่

รักสดใส  ชุ่มฉ่ำ ดื่มด่ำแท้

รักอย่าแปร เป็นโกรธ โปรดเข้าใจ

จริงใจนิด โฉมยง จงเปิดเผย

สนิทแนบ เนื้อใน  นั่นใช่เลย

ขอภิเปรย เปรียบอ้าง อย่างนั้นแล

รักเสมอ ดีเสมือน เพื่อนดีต่อ

รักมากพอ คงมั่น สวรรค์แน่

รักสดใส  ชุ่มฉ่ำ ดื่มด่ำแท้

รักอย่าแปร เป็นโกรธ โปรดเข้าใจ

@ รัก รัก รัก รักอย่างไรไม่ให้หนัก

จะรู้จักรักให้เป็นเช่นใดหนอ

รักด้วยใจจริงจังยังไม่พอ

รักจะก่อต่อด้วยรักอย่างไรเออ

@@ รักหญิงหนึ่งซึ้งในดวงใจฉัน

เป็นรักมั่นสัญญามาเสมอ

แต่อีกหญิงหนึ่งใจใฝ่ละเมอ

หลงรักเธอตลอดมาพาใจตรม

@@@ หากจะรักอย่างไรไม่ให้เจ็บ

อยากจะเก็บสองใจให้ได้สม

อยากจะรักสองคนไว้ได้ชื่นชม

ไม่ให้ตรมขมขื่นชื่นฤทัย........

๐๐รักหนอรักถักทอต่อคำมั่น

รักรำพันฝันถึงซึ้งสดใส

รักคงอยู่คู่กายเป็นสายใย

รักคงไม่ไกลห่างวางใจกัน

๐๐เป็นสัญญาจากใจไม่เบือนบิด

เป็นดวงจิตคิดอยู่มิรู้ผัน

เป็นสายใยใสสร้างวางนานวัน

เป็นสวรรค์สรรค์ไว้ให้พบเจอ.....

๐๐รักจริงหรือเปล่าหนอท้อหนักอก

กลัวโกหก พกลม ผสมเก้อ

ปล่อยให้นอน ฝันค้าง อย่างละเมอ

เพราะใจเผลอ มองอื่น ไม่ชื่นทรวง..

..กลัวจะเจ็บ ตรมหนัก เพราะรักหน่าย

จะเสียดาย เวลา ถ้าเลยล่วง

เหมือนว่าวหลุด ขาดใย ใครจะท้วง

โทษที่ดวง อับเฉา คงเท่านั้น

ผมนักกลอนรุ่นเก่าใกล้เข้ากรุ

ขออภัยที่ทะลุมากลางกั้น

ต่อกลอนแล้วลงเอยเชยตะบัน

ด้วยไม่ทันสังเกตุในเหตุการณ์

ขอเชิญชวนมวลมิตรสนิทแนบ

มาอิงแอบไออุ่นกรุ่นคำหวาน

เจือน้ำผึ้งรังรวงจากดวงมาน

เพื่อสืบสานความรักสามัคคี

**ด้วยใจรักปักไว้ไม่แปรเปลี่ยน

ใช่นักเทียนเขียนไปไร้ศักย์ศรี

เขียนจากใจให้รู้อยู่ในที

นะคนดีที่รออย่าท้อทรวง

**เป็นห่วงนะจะบอกดอกนะเจ้า

ว่าคอยเฝ้าเหงาหงอยคอยห่วงหวง

คิดถึงกันฝันหาสุดาดวง

ช่างหนักหน่วงห่วงหาจนหน้าดำ...

.เป็นรุ่นเก่า เก๋าคำ ย้ำเตือนบอก

ใจดีออก เอ่ยอ้าง วางวิถี

เราอ่อนหัด น้อบรับ จับวิธี

ท่านมาชี้ เช่นครู ไม่ดูดาย

.จะแต่งตาม  แต่ใจ ที่ไหนได้

กลอนหวานไหว ตาลหยด คงรสหาย

ไร้วี่แวว กวี หนีความคล้าย

เปล่งประกาย จิตจินต์ คงจืดจาง.

ขอบคุณจ้า

เบื่อรักเล่นลมลวงเป็นบ่วงเศร้า

จากความเหงาเงียบหายเมื่อกายห่าง

หรือไม่รู้ความฝันมากั้นกลาง

เคยเคียงข้างเคยขอให้รอคอย

.คอยแล้วคอยเล่า เศร้าไม่สร่าง

คอยทางถึงค่ำน้ำใจถอย

คอยจนฝนพรำน้ำตาปรอย

นึกน้อยใจนักหนักใจท้อ

.หยุดเถิด เปิดใจ ให้กว้างกว้าง

หนทาง ข้างหน้า ฟ้างามหนอ

เลิกเถิด คำรัก สลักรอ

ตัดช่อ ไม่ตรี คนขี้ลืม.

@ เมื่อรักซ้อนซ่อนรักหนักดวงจิต

ให้ครุ่นคิดติดตรึงคะนึงหา

หนึ่งชายสองหญิงยิ่งหนักอุรา

จะมองหาหนทางอย่างไรกัน

@@ หญิงหนึ่งซึ่งรักเป็นครั้งแรก

สุดจะแปลกแยกไปใจใฝ่ฝัน

หลายปีผ่านเนิ่นนานกาลไกลกัน

ยังเฝ้าฝันถึงเธอเสมอมา

@@@ อีกหญิงหนึ่งรักซึ้งตรึงตราจิต

เป็นมิ่งมิตรสนิทเสน่หา

ผูกสมัครรักใคร่กันนานมา

เจตนารักเดียวไม่เหลียวใคร

@@@@ จะให้ตัดใจจากใครทำไม่ได้

เพราะหัวใจไม่รู้อยู่แห่งไหน

รักทั้งสองหมายปองสองดวงใจ

เลือกไม่ได้ทำใจอย่างไรดี......

.อย่าเลือกเลย ค้ำคุณ ทูนสองอก

ปลงไม่ตก คงช้ำ ระกำศรี

หนึ่งเป็นเอกหนึ่งรองตรองอีกที

ชีวิตนี้ คงสุข คลุกวุ่นวาย

.ปัญหาแก้ แก่ตน คนกลางอยู่

จะชื่นชู ผู้ใดดังใจหมาย

พินิจทวนตระหนักรักมากมาย

คงพอคลายปัญหาที่คาปม.

เพราะโลกนี้ยังมีรักไว้พักผ่อน

เพื่อดับร้อนคลายหนาวเคล้าสุขสม

ความรักดุจเปลวไฟไหม้อารมณ์

เสมือนดังผ้าห่มยามลมแรง

ถ้าหากรู้เท่าทันไม่หวั่นไหว

รักแบบใดก็รู้ว่าต้องกล้าแกร่ง

รู้อ่อนไหวคล้อยตามความเปลี่ยนแปลง

รู้เข้มแข็งยามรักร้ายยึดสายกลาง

**อันความรักมักไหวเป็นใยอ่อน

ดูยอกย้อนซ่อนไว้ไม่ไกลห่าง

อยู่ที่ใจไหววนบนเส้นทาง

แล้วแต่วางร่างไว้ทางไหนกัน

**ถ้าตึงไปใยยางที่วางขาด

คงมิอาจคาดการณ์จะสานฝัน

ถ้าหย่อนไปไร้แรงที่แข็งดัน

ต้องรู้ปันหันมองทั้งสองทาง...

...

เค้นคำรัก หนักหน่วง หนอดวงจิต

กลัวโดษพิษรักตรมโทรมหมองหมาง

อิสตรีอย่างเราเศร้าอ้างว้าง

ครารักจาง ร้างจร นอนเดียวดาย

.ไหนจะเหมือน หมู่หนุ่ม กลุ่มร่างร่ำ

ที่ลอยลำ ฉ่ำชื่น รื่นเหลือหลาย

หนึ่งถึงสองรองสามตามใจชาย

เปรียบความหมายข้าวเปลือกไม่เลือกดิน...

**ถ้าดินดีมีน้ำที่ฉ่ำชื่น

ต้นกล้ายืนคืนคงดำรงสิน

ถ้าดินด้อยต้อยต่ำยากทำกิน

ทุกชีวินรินสู่ต้องรู้ใจ

**น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่าน่าจะรู้

เสือต้องอยู่คู่ป่าพาสดใส

ถ้าป่าหดลดค่ามาเมื่อใด

เสือจากไปไกลถิ่นอยู่กินเดิม...

มงคลรักเป็นเกลียวถักเหนียวแน่น

ยิ่งกว่าแฟนก็พร้อมยอมส่งเสริม

เตรียมนิ้วมือจ้องรอจะขอเจิม

เพื่อแต่งเติมรองรับประทับตรา

บนหน้าผากน้องนุชงามผุดผ่อง

ดินสอพองลงเลขเสกคาถา

ให้สมรักสมรสพจนา

วันวิวาห์หวานแหววแจ๋วจริงจริง

.ชุดเจ้าวสาว แสนสวย สำรวยเฉิด

งามเลอเลิศ จูงแขนแฟนหนุงหนิ๋ง

สัญญารัก จากใจไม่ทอดทิ้ง

เพื่อนพึ่งพิง เพลิดเพลิน เจริญใจ

.ประตูเงิน ประตูทอง ฉลองสู่

ช่างเป็นคู่ เหมาะสมบรมใส

โห่หิ้วโห่ ห้องหอ รออยู่ไซร้

สนั่นไหว คืนนี้ ศรีภิรมย์

   ยามราตรีหมองหม่นวิกลกาล

ราวร้าวรานกลัดหนองต้องขื่นขม

เหม่อมองฟ้าราตรีพี่สุดตรม

แม่งามสมสวาทนิราศไกล

   พี่ถามฟ้าดาราว่านวลนาง

เจ้าแรมร้างห่างพี่หนีไปไหน

โฉมเฉลาเจ้าอยู่เป็นคู่ใจ

ป่านนี้ไปอยู่ไหนไม่กลับมา

   กี่ปีแล้วลับไปให้ใจโศก

เจ้าวิโยคย้ายไปแห่งใดหนา

นรกานต์กึ่งฟ้าหรือกานดา

สรวงเทวาบาดาลพี่พานไป

   แม้นเกิดในชาติใหม่ให้พานพบ

ให้ประสบพบพักตร์รักกันใหม่

ขอเคียงคู่ชูชื่นรื่นฤทัย

ตราบโลกาบรรลัยแหลกลาญลง

.ยามราตรี มืดฝน บางคนเหงา

โอ้ใจเจ้า เศร้าซึม ไม่ลืมหลง

รักยังจำจดตรึงซึ้งมั่นคง

มิปลดปลง ปล่อยวาง ครานางจร

รอจะรอ เธออยู่ ไม่รู้หน่าย

เช้าจดสายบ่ายค่ำไม่จำถอน

ห่วงคะนึงถึงหน้าแสนอาวรณ์

แม้ยามนอนฝันเห็นเป็นหน้าเธอ

๐๐ยามราตรีมีดาวพราวพร่างฟ้า

    แต่อุราข้าคิดถึงซึ้งเสมอ

    อยากใกล้ชิดสนิทแนบแอบอกเกลอ

    ใจยังเพ้อละเมอ ถึงจึงฝากดาว

๐๐ดาวจ๋าดาวดาวฟ้าข้าฝากถ้อย

    ที่เรียงร้อยหน่อยหนาพาบอกสาว

    แม่หน้ามลคนที่มีผมยาว

    ทุกครั้งคราวร้าวจิตคิดถึงจัง....

หิ้วหอบหมอนจรจากเหย้าเรือนนอน

เดินตะลอนร่างร้ายราวเป๋อเหลอ

ไร้แรงไหนนอนนั้นพลันละเมอ

ปากเผยอเพ้อพร่ำคำรำพัน

นั่นนางนวลนวลนางห่างไปไหน

กลิ่นอันใดดอมดมดังโฉมฉัน

เสียงเกือบใกล้กายเราระรัวครัน

หรือสวรรค์คืนนวลมากวนใจ

คิดว่านางพรางกอดและพลอดจูบ

มือหนึ่งลูบไล้หัวให้หลงใหล

อีกมือหนึ่งพึงกอดกลัวนวลไกล

พอนวลใช้ลิ้นเลียหน้าก็ตาโต

สองมือทุบธรณี นี่!ข้าเดือด

หน้าขึ้นเลือดจิตเหือดแห้งให้โมโห

ยกมือชี้ด่าสวรรค์ว่าชะโด

ใช่เดโชอย่างว่าน่าจมรู

แก้ไข

หิ้วหอบหมอนจรจากเหย้าเรือนนอน

เดินตะลอนร่างร้ายราวเป๋อเหลอ

ไร้แรงไหนนอนนั้นพลันละเมอ

ปากเผยอเพ้อพร่ำคำรำพัน

นั่นนางนวลนวลนางห่างไปไหน

กลิ่นอันใดดอมดมดังโฉมฉัน

เสียงเกือบใกล้กายเราระรัวครัน

หรือสวรรค์คืนนวลมากวนใจ

คิดว่านางพลางกอดและพลอดจูบ

มือหนึ่งลูบไล้หัวให้หลงใหล

อีกมือหนึ่งพึงกอดกลัวนวลไกล

พอนวลใช้ลิ้นเลียหน้าก็ตาโต

สองมือทุบธรณี นี่!ข้าเดือด

หน้าขึ้นเลือดจิตเหือดแห้งให้โมโห

ยกมือชี้ด่าสวรรค์ว่าชะโด

ใช่เดโชอย่างว่าน่าจมรู

..ว้ายว้าว้าย อักโข โอ้พ่อเจ้า

เขียนคำเคล้า แนวอาร์ หนาพ่อหนู

บทสังวาส เฉียดคำ เลิกค้ำชู

หญิงไม่สู้ อยู่หน้า  ขอลาจร..

..ของสงวน นวลใน ใช่จะว่า

เพราะค้างคา ความทาง ว่างผ้าผ่อน

เกรงกลอนรัก กระอักเลือด จะเดือดร้อน

เห็นปลาช่อน ท่อนชะโด เริ่มโลเล.. 

ไฉนเป็นชะโดโผดำดิ่ง

ชักรุ่งริ่งทำให้กลอนไขว้เขว

ขึ้นกลอนรักอย่างโก้กลับโฉเก

ทำเป็นเซมาร่อนได้ช่อนโชว์

หรือถึงคราวกลอนรักกระอักแล้ว

จึงเปลี่ยนแนวนำร่องเปิดช่องโหว่

สาวสาวอายปิดหน้าตาพองโต

แหวกนิ้วโป้...อะแฮ่ม...เผลอแง้มดู

แล้วจึ่งใช้กิ่งไม้ไล่ตีหมา

ด้วยโกรธาแรงเดือดเลือดตาเข

คิดว่านวลป่วนใจให้รวนเร

กลับเหยเกกลายเป็นหมาน่ากระไร

............... 

ครั้นรุ่งสางแลลางลางนางมาหา

ห่มผ้าขาวปะขาน่าหลงใหล

เสียงกระซิบแผ่วมาว่าดวงใจ

ช้าอยู่ไยมาอยู่เป็นคู่เคียง

ด้วยแรงรักหนักจิตคิดถึงนาง

ละเมอพลางหอบตัวไปตามเสียง

แสนไพเราะเสนาะหูรู้สำเนียง

ว่ามีเพียงเสียงโฉมชโลมใจ

คงดำเนินเนิ่นมาถึงป่าชัฏ

เสียงหมู่สัตว์กลบเสียงสำเนียงใส

สิ้นเสียงนางร่างร้ายมลายไป

คงจะได้ไปอยู่เป็นคู่เชย

..

โอ้หมาน้อย ป่าไพร ไยไม่หลบ

เดี๋ยวบัดตบ หงายเก๋ง ร้องเอ๋งเอ๋ย

วิเวกหวิว วังเวง บ้างเองเอย

อย่าร้องเย้ย เห่าเห่า เยาวดี

.เงียบสงัด ตัดบท งดสวาท

ธรรมชาติ ช่างงาม อรามศรี

ดึกยิ่งหนาว ร้าวรอน หนอตอนนี้

ตื่นอีกที ฟ้าแจ้ง แสงส่องไพร

อยากโดดน้ำข้ามคลองหาน้องรัก

ก็กลัวนักปั๊กเป้าว่ายเข้าใส่

แสนกลัดกลุ้มยืนกุมกอกอใน

ตัดสินใจขึ้นเรือไปเหนือคลอง

แล้วลัดเลาะปีนป่ายขึ้นชายฝั่ง

ทรุดตัวนั่งตาลอยคอยจับจ้อง

ดวงจิตนึกน้องจ๋าพี่มาจอง

อยากเกี่ยวดองใกล้ชิดเป็นมิตรกัน

**อ้าวไอ้ทิดคิดหนีมาหลีสาว

เดี๋ยวอื้อฉาวไปทั่วหัวหมุนหัน

เมียมึงด่าว่าไปไม่เว้นวัน

เจ้าชู้นั้นผ่อนบ้างวางได้แล้ว

**กลับถึงบ้านพาลพบสลบแน่

จะกี่แผลยังแหกคอยแตกแถว

ทั้งศอกเข่าเข้าไปให้เห็นแนว

โน้นเมียแก้วมึงมาข้าไปโว้ย...

รีบไปไหนเล่าเพื่อนไม่เหมือนก่อน

แค่ตะลอนหน้าแห้งแกล้งระโหย

รักเจ้าชู้ไม่ต้องมาร้องโวย

จะรีบโกยไปไยทำไมมี

หรืออิจฉาจึงวิ่งทิ้งไอ้ทิด

ลองตอบนิดนะเพื่อนอย่าเบือนหนี

ไม่สลบไม่แย่แค่เมียตี

ยอมเจ็บฟรีดีกว่าเมียหย่าเด๊อ...

๐๐เสียงโหวกเหวกเฉกนี้ที่เรียกร่ำ

ท่านพี่หำเรียกใครไหนกันเหลอ

แอบออกมาหาใครไหนเล่าเออ

คอยตอนเผลอประจำน่าช้ำใจ

๐๐ทั้งเสื้อผ้าว่าไปยังไม่ซัก

มาจมปรักอยู่นี่ดีไฉน

อีกถ้วยชามตามหามาทำไว

เสื้อน้ำในอย่าหลงจงระวัง...

โอ้ที่รักเมียจ๋าอย่าหงุดหงิด

เชื่อพี่ทิดรักพี่ทิดไม่ผิดหวัง

แค่ไถลหายลับไม่กลับรัง

แต่ก็ยังเป็นปลื้มไม่ลืมเมีย

ถูกเพื่อนพี่ใส่ไฟหรือไงเล่า

จึงหน้าเง้าโกรธาน้ำตาเรี่ย

เรื่องผ้าผ่อนถ้วยชามพี่ตามเคลียร์

ถ้าหายเพลียก่อนค่ำพี่ทำเอง

พี่ทิดเขาถนัดเรื่องขัดถู

                             เขาจึงอยู่กับเมียได้ไม่หงายเก๋ง

                             ยามคุณเธอทำท่าว่าเซ็งเซ็ง

                             พี่ทิดเร่งทำคะแนนเปลี่ยนแผนพลัน

                             ทั้งซักผ้ารีดผ้าทำหน้าที่

                             เป็นสามีในโอวาทมาดแข็งขัน

                             ทำจู๋จี๋อี๋อ๋อ….ทั้งคืนทั้งวัน

                             ยักแย่ยักยันสุดท้ายก็ตายรัง

๐๐รีบรีบทำจำไว้อย่าได้คิด

ทำเบือนบิดงานรอขออย่าหวัง

เช็ดถูบ้านงานเข้าเฝ้าระวัง

ทำปึงปังเจอดีชอบหนีงาน..

๐๐ลูกเต้าร้องมองดูหูไปไหน

เป็นยังไงป้อนข้าวเฝ้าขับขาน

ทำหายหัวมัวมลจนรำคาญ

แล้วการบ้านคืนนี้พี่อย่าลืม....

โอ้กลอนรัก  ออกลาย  ตะกายมุ้ง

พันรังรุง ผ้าเปิด เตลิดปลื้ม

สะบัดช่อ เลยไกล ใส่เสียงฮืม

ขนาดดื่ม ด่ำหนัก ชักยังไง

ทั้งเมียทิด อิดออด ทำพลอดพร่ำ

วางลำนำ คำลง แบบสงสัย

ลูกตัวโต เกือบมี ศรีสะใภ้

ยังมิใฝ่ ค้นหา ศึกษาธรรม

ก็เมียพี่ยังสาวขาวเหมือนหมวย

แม่ยายรวยต่างหากจึงอยากหม่ำ

คนรู้จักโดยรอบมักชอบอำ

คิดแล้วขำใคร่ครวญเรื่องส่วนตัว

คนรู้จักลงให้เข้าใจต่อ

ใช่ตัดพ้อสำนวนแบบชวนหัว

ปลุกสำนึกพี่ทิดไม่คิดกลัว

เชิญเย้ายั่วหยอกล้อต่อต่อไป...

๐๐กราบขอโทษโปรดอภัยในเรื่องล้อ

เป็นเพียงต่อกันเล่นเห็นลื่นไหล

มิลบหลู่อยู่เล่นเห็นเป็นใจ

คงจะไม่ถือสามาว่ากัน

๐๐เรื่องทุกอย่างสร้างเล่นเป็นกลอนล้อ

ทุกท่านขอเข้าใจในคำฉันท์

เรื่องไม่จริงสิ่งนี้ที่สำคัญ

คงเป็นอันเข้าใจในบทกลอน

ต้องกราบขออภัยในท่านพี่ทิดไว้ณ.ที่นี้

จาก เพื่อนไอ้ทิด  เมียพี่ทิด  เมียพี่ทิด...จ้า