มนุษย์ต้องหยุดกงล้อแห่งสังสารฯ

มนุษย์นั้นมักคิดประดิษฐ์ดล
หวังเสกสร้างทั้งสากลให้เลื่อนลั่น
มนุษย์มักหวังไว้สารพัน
มีความคิดความฝันล้วนบรรจง

แต่ความคิดอันมนุษย์ควรหยุดคิด
ท่ามกลางวันอันน้อยนิดอย่าไหลหลง
ท่ามกลางทางแห่งชีวิตที่ปลิดปลง
ซึ่งไม่รู้จะหยุดลง ณ วันใด

จึ่งมนุษย์ควรคิดให้วิเศษ
เพื่อดำเนินตามเจตจำนงใหญ่
เจตจำนงอันสำคัญกว่าสิ่งใด
คือการฝึกตนให้เป็นคนดี

สิ่งใดที่เป็นความผิดพลาด
อันจักอาจทำไปไม่สุขศรี
เพราะเหตุอันไม่ควรทุกวิธี
หรือด้วยเพราะไม่มีความเข้าใจ

รวมถึงทุกการกระทำที่เป็นบาป
อันอาจหยาบลามกกี่สมัย
ตั้งแต่เป็นเด็กน้อยซึ่งอ่อนวัย
จนจำเริญเติบใหญ่ในบัดนี้

ขอเราท่านจงทำลายให้หมดจด
ลืมไปและละลดทุกวิถี
ปาณาติปาต-อทินนาอันราคี
อย่าได้มีหลงเหลืออีกต่อไป

แม้กาม กาเมสุมิฉาจาร
สิ่งอันเป็นที่รักทุกประการน้อยใหญ่
ที่เขารักเขาหวงทั้งปวงใด
ก็อย่าได้แย่งยุดใครมาอีกเลย

ฤาวาจาอันเคยหยาบหยาม
ทุกย่ำยามที่ใครมักเอื้อนเอ่ย
วาจาอันทิ่มแทงแรงเสียเลย
กระแทกกระทำเฉยเมยแก่ใจใคร

และรวมเหล้ายาปลาปิ้ง
จงโปรดละทิ้งเป็นการใหญ่
ยาสูบยาเส้นยี่ห้อใด
ก็อย่าไปเสียดายทำลายตน

ซึ่งการเหล่านี้คือสำคัญ
ที่เราเหล่าทุกชีวันต้องฝึกฝน
ทำได้ทำให้มากและอดทน
ชักชวนทุกผู้คนให้เข้าใจ

ขยายความคิดที่สร้างคน
ที่เข้าใจหน้าที่ตนให้กว้างใหญ่
แผ่ปกทั่วพื้นภพไตร
กระทำไว้ให้เป็นสักขีพยาน

นี้จะเป็นความคิดอันพิสุทธิ์
ซึ่งจะหยุดกงล้อแห่งสังสาร
ต่อไปใครก็จะถึงซึ่งนิพพาน
อันเกษมสำราญชื่นบานเอย ฯ