รอยกวีมิเคยหาย

รอยกวีมิเคยหาย   รอยกวีสมัยใดไม่เคยหาย ไม่เคยว่างเว้นวายไปสักหน กวีแต่ครั้งอยุธยายังคอยดล สืบวิญญาณกวีชนจนบัดนี้ รอยกวียังวาดทุกความฝัน ฉายฉานเฉิดฉันท์บรรเจิดศรี วาดสายน้ำท้องฟ้าทุกไพรี เพื่อเฉลิมชีวีทุกวิญญาณ กวีคือผู้สร้างความงาม ให้โลกตื่นตาตามทุกสถาน กวีใดหากลิขิตด้วยวิญญาณ ก็ย่อมสมคำกรานว่ากวี รอยกวีสมัยใดไม่เคยหาย อยุธยาสืบสายรัตนโกสินทร์ศรี จวบทุกศตวรรษยังทวี เฉลิมอีกกี่หมื่นกวีไปเฮยฯ ขอรอยคำลิขิตจงยืนยง เพื่อดำรงสยามสมัยกว่าเฉลย กี่สิบกี่ร้อยพันมิเคย จะห่างหายไปเสียเลยเอยกวีฯ

ผู้ตั้งกระทู้ ศรัณย์ เลิศรักษ์มงคล (dr-dot-buddhist1072-at-gmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2010-03-04 08:00:21

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2041880)
ผู้แสดงความคิดเห็น วฤก (admin-at-drnui-dot-com)วันที่ตอบ 2010-03-05 18:18:18

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล