นักวิทยาศาสตร์จากมหาวิทยาลัย Exeter ได้พัฒนาวิธีการใหม่ ซึ่งช่วยให้ผู้ใช้สามารถวัดค่า pH ของแบคทีเรียแต่ละชนิดก่อน ระหว่าง และหลังการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ

งานวิจัยที่ตีพิมพ์ในวารสารmBioวางรากฐานสำหรับการทำความเข้าใจคุณสมบัติพิเศษของแบคทีเรียที่รอดชีวิตจากการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ เพื่อให้สามารถพัฒนาวิธีการใหม่ๆ ในการกำหนดเป้าหมายพวกมันได้

ทีมวิจัยของมหาวิทยาลัย Exeter พบว่าแม้กระทั่งก่อนการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ การติดเชื้อทั่วไปที่ทำให้เซลล์Escherichia coliที่สามารถอยู่รอดในการรักษานั้นมีค่า pH ภายในเซลล์ที่เป็นกรดมากกว่าเมื่อเทียบกับเซลล์โคลนที่กำจัดโดยการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ เซลล์ที่รอดชีวิตเหล่านี้เรียกว่าเซลล์ถาวรเนื่องจากมีหน้าที่ในการติดเชื้อแบคทีเรียอย่างต่อเนื่องและมีส่วนทำให้เกิดการดื้อยาปฏิชีวนะ

การดื้อยาปฏิชีวนะเป็นหนึ่งในความท้าทายด้านสาธารณสุขที่เร่งด่วนที่สุด และคุกคามความสามารถในการต่อสู้กับโรคติดเชื้ออย่างมีประสิทธิภาพ โดยคาดว่ามีผู้เสียชีวิตราว 10 ล้านคนต่อปีจากการติดเชื้อภายในปี 2050

ทีมวิจัยของ University of Exeter ได้ค้นพบกลไกที่ช่วยให้ผู้คงอยู่มีค่า pH ที่เป็นกรด โดยการวัดคุณสมบัติทางพันธุกรรมของเซลล์เหล่านี้ พวกเขาพบว่ากระบวนการของเซลล์สองกระบวนการ คือ เมแทบอลิซึมของทริปโตเฟน และแคแทบอลิซึมของกรดคาร์บอกซิลิก มีหน้าที่ในการวัดค่า pH ต่ำในแบคทีเรียที่คงอยู่

Dr Stefano Pagliara นักชีวฟิสิกส์ในสถาบัน Living Systems Institute ซึ่งเป็นผู้นำการวิจัยนี้ที่ University of Exeter กล่าวว่า "ผลการวิจัยของเราบ่งชี้ว่าการปรับค่า pH ภายในเซลล์เป็นกลยุทธ์ของแบคทีเรียในการเอาชีวิตรอดจากการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ ข้อมูลใหม่ของเราแนะนำกลยุทธ์สำหรับ การพัฒนายาปฏิชีวนะที่รบกวนส่วนประกอบสำคัญของเซลล์ของสารคงสภาพและลดความเป็นกรดของพวกมัน”

ทีมงานกำลังทำงานเพื่อขยายงานวิจัยนี้เพื่อค้นหาว่าความเป็นกรดของเซลล์เป็นกุญแจสำคัญในการดื้อยาปฏิชีวนะในแบคทีเรียก่อโรคที่สำคัญอื่นๆ เช่นPseudomonas aeruginosaและBurkholderia pseudomallei หรือไม่และเพื่อระบุโมเลกุลของยาที่สามารถเปลี่ยนค่า pH ของเซลล์ที่คงอยู่ก่อนการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ