ที่นี่มีกองเถ้า

กรุ่นควันเคล้าแทรกในสายลมอ่อน

มีเลือดเนื้อมอดไหม้กลางไฟฟอน

ไม่รู้ทุกข์ไม่รู้ร้อนคำอำลา

มีดวงใจหลายร้อยดวงแตกสลาย

เหม่อมองสายเลือดไหม้ไปต่อหน้า

ทรุดกายกลั้นสะอื้นกลืนน้ำตา

เฝ้ารอฟ้ารุ่งเช้าอีกยาวนาน

หากกองเถ้ากองนี้มีชีวิต

มีเสียง-สิทธิ์ค้านสั่งการสังหาร

หากกองเถ้ากองนี้มีวิญญาณ

มีชื่อขานตั้งไว้แต่ในครรภ์

เคยมีสองมือแม่อุ้มแต่น้อย

เรียกเจ้ากลอยใจกล่อมถนอมขวัญ

เป็นความหวังจอมซนคนสำคัญ

เป็นความฝันความหมายแห่งสายใย

ผ่านหนาวผ่านร้อนร้ายผ่านหลายฝน

สมศักดิ์ศรีประชาชนผู้ยิ่งใหญ่

เป็นหนึ่งในเลือดเนื้อชาติเชื้อไทย

เป็นหนึ่งลมหายใจแห่งแผ่นดิน

สุดสิ้นสิทธิ์สิ้นเสียงเพียงกองเถ้า

ซากเศษความโศกเศร้ามิรู้สิ้น

เสียงครวญคร่ำร่ำไห้ใครได้ยิน

ในเมืองคนใจหินใจอิฐปูน!