เสียงเสียงเสียงเสียง คลื่น (ฉันท์ห่อโคลง)
ฉันท์ห่อโคลง
โคลงสี่สุภาพ เสียง ครืนคลื่นซัดซ้ำ.............ทรายใส เสียง สมุทรโฆษไกร.............กึกก้อง เสียง ฟังดั่งดวงใจ.................เจียนขาด..แม่เอย เสียง สะอื้นเรียมร้อง..............เรียกเจ้าจอมขวัญ
อินทรวิเชียรฉันท์ 11 เสียงคลื่นคระครืนหา..............คณวาลุกาใส เสียงก้องคะนองใน................ชลธีวิถีจร เสียงฟังก็ดั่งจิต.....................ขณะหวิดจะขาดรอน เสียงโศกวิโยคหลอน..............ฤดิพร่ำคำนึงขวัญ
ถอดความ เสียง ครืน ๆ นี้เป็นเสียงของคลื่นยามซัดเข้าหาฝั่ง ฝั่งซึ่งมีทรายก้อนใสๆ เสียง ทะเล (อุ)โฆษ (Acoustics) เกริกไกร กึกก้อง เสียง ทะเลฟังแล้วก็เหมือนเสียงหัวใจของฉันที่มันจวนเจียนจะขาด แล้วะนะแม่คุณเอย เสียง ทะเล เหมือนเสียงสะอึกสะอื้นของฉัน ฉันร่ำร้องเรียกหาเธอแม่ยอดขวัญใจของฉัน
อภิธานศัพท์ คณะ=หมู่ พวก วาลุกา=เม็ดกรวดทราย คณวาลุกา=ผืนทราย ชลธี=ทะเล วิโยค=โศกเศร้า ฤดิ=ใจ เรียม=ส. คําใช้แทนตัวผู้พูด สําหรับผู้ชายพูดกับผู้หญิงที่รัก, เป็นสรรพนาม บุรุษที่ ๑. [ข. (ราชา) เริ่ยม = พี่].
|