ReadyPlanet.com


บทกลอนแห่งท้องทุ่ง "ลับคมใบข้าว"


 

ลับคมใบข้าว
                       ใบลานแห้งแกร่งกรังเสียงดังกรอบ
                        คือลายงอบโค้งวาดขึ้นผาดผาย
                        ความคร่ำขอบงอบคร่าแต่ตายาย
                        ยังบรรยายความยาวในราวนา
                        เคียวที่โค้งโก่งคมไว้ก้มกวัด
                        เกี่ยวกระหวัดทัดสันเป็นพรรษา
                        เสียบหลืบเสาเฝ้าเห่กล่อมเวลา
                        ลมหอบฟางกลางนามาทักทาย
                        กระท่อมเถียงเคียงนาตาตั้งปลูก
                        หวังให้ลูกรักเล่นต่อเส้นสาย
                        แล้วเวลาก็พาเถียงมาเรียงราย
                        ลมก็ชายอีกระลอกใช้บอกวัน
                        สีเขียวข้าวยาวเข้าก็เผาแดด
                        ส่องสีแสดแผดตาเวลาผัน
                        ไหวระเนนเอนลมพรมรำพัน
                        แตกระแหงแดงดั้นดันดินดอน
                      โอ้นาเอ๋ยเอ่ยอ้างความคว้างเคว้ง
                        มาร้องเพลงความเหงาอยู่เร้าร่อน
                        “ธรณีกรรแสง” เสียงแรงร้อน
                        ตั้งตารอนรอฝันวันฟ้าบาน
                      เพราะความคมของเคียวของเรียวข้าว
                        คือความเก่าของค่าน่าสืบสาน
                        ข้าวเสียส่งเรียนรนจนทำงาน
                        ถูกประจานต่ำค่าแนวธานี
                        คมใบข้าวร้าวรอนถูกกร่อนกัด
                        ไร้สำเนียงเสียงสะบัดเสียงขัดสี
                        ความเจริญคือเหตุผลของคนดี
                        ต้องร่ายิ้มอิ่มหมีต้องพีมัน
                       ไร้แล้วน้ำสำนึกระลึกถึง
                        ไร้แล้วซึ่งความสนุกความสุขสันต์
                        พบแต่ทิวพร่าตาทุกท่าวัน
                        พบแต่ความเดียดฉันท์เกินบรรยาย
                        อยากจะขอให้เขาเห็นเราบ้าง
                        อย่าปล่อยวางละหยุดผิดจุดหมาย
                        อย่าดูแคลนความขมที่คมคาย
                        เพราะความรักจะถักลายวิลาวรรณ
                      สร้อยหัวใจจะไปคล้องที่คลองน้ำ
                        ความชุ่มฉ่ำจะระนาบอาบสวรรค์
                        ความสดชื่นจะดื่นดาษ์สารพัน
                        ความรำพันก็รันทดหมดสักที
                         แล้วโค้งคมใบข้าวก็ลับขอบ
                        คือคำตอบของเวลา ฟ้าเปลี่ยนสี
                        ลมที่โชยชักช้าในพาที
                        วักวารีมาใส่ในคันนา
                     เห็นงอบเคียวเกี่ยวข้าวให้ยาวเหยียด
                        ทุกกระเบียดนาดำก็ทำท่า
                        แบกคันไถที่เรียงอยู่เถียงนา
                        ไปจรดวาจาฟ้ากับดิน...
                                                                                                                           18/02/2553
                       
                       
                                                                                                           

 



ผู้ตั้งกระทู้ นักเรียน จภ ลบ (n-malaiwong-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2010-05-27 17:24:19


[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2068774)

วันฟ้าบาน

ข้าวเสียส่ง

ต้องร่ายิ้ม

ผู้แสดงความคิดเห็นวันที่ตอบ 2010-05-27 23:42:48


ความคิดเห็นที่ 2 (2107326)

clip on extensions human hair wigs visible Another great thing about wigs wigs different from many clip in extensions short lace front wigs.

ผู้แสดงความคิดเห็น evaner (sword-at-google-dot-com)วันที่ตอบ 2010-09-11 09:22:00



[1]


แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *
ผู้แสดงความคิดเห็น  *
อีเมล 
ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล



Copyright © 2010 All Rights Reserved.