ยามที่คนฃั่วได้     ปกครอง เมืองนา

เกียรคิศักดิ์ก็หมอง         หม่นเศร้า

คิดจะเปลี่ยนครรลอง     บังอาจ ยิ่งแล

ธรรมชาติวิบัติเข้า          ท่วมน้ำเนืองนอง

        ข้าวของบริจาคล้น   กองพูน

มันใคร่คิดถอนทุน          ใส่ฉื้อ

กองนี้"เก่ง"อุดหนุน         นะอย่า ปนใครนา

มัวแต่แย่งกันรื้อ               สุดท้ายเน่ากอง

    บทกวีเอาซื่อตั้ง.................ต่อตน
เผยสัจจะต่อคน.....................อ่านด้วย
ข่าวลือที่สับสน.....................ควรตรวจ-  สอบแล
มิชัดอย่ากระพือฉ้วย..............เล่ห์ร้ายแอบแฝง ฯ

บางขณะ ข่าวสารที่เผยแพร่ออกมาตามสื่อ ยังขาดการตรวจสอบ มีค่าเพียงข่าวลือ หากไปจับมาเขียนบทกวี เมื่อภายหลังตรวจสอบแล้วไม่จริง บทกวีก็จะกลายเป็นแค่ขยะกองหนึ่งเท่านั้น พึงระวัง !

ผมว่า "คุณราศรีพิจิก" ควรพิจารณาคำวิจารณ์ของตนเองได้แล้ว  เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นแล้ว  หรือจะเอาหูไปนาเอาตาไปไร่  พูดไปเพื่อให้ดูดีป้องกันตนเท่านั้น  บทกวีไม่มีวันเป็นกองขยะหรอกนะครับ  คนที่เห็นกวีเป็นกองขยะต่างหากเล่าที่เป็นขยะเสียเอง