“ของเล่นชิ้นใหม่”

       เรียงราย เข้ารายล้อม              สี่เหลี่ยมพร้อม ปูกระจาย

คุ้นเคย เหล่าสหาย                              ชื่นสังสรรค์ เรื่องอันใด

       หนึ่งโกรธหก ตรงข้าม             สองเหยียดหยาม ห้าผลักไส

สามเกลียดสี่ ไล่ไป                            แต่ไฉน เจ็ดเท่ากัน

       ติ้วไผ่ จักเรียงสาน                 วางครอบจาน อย่างเร็วพลัน

จอกน้อย พิถีพิถัน                         ตามถนัด แต่ละคน

       กิ๊ก กิ๊ก ขะยุกหยิก                 กำปลัดขิก เวียนวน

บางใบปลิว ล่องหน                       ยักโยกย้าย เปลี่ยนตำแหน่ง

       สามหน้า   ดำแดงขาว             เขาบอกกล่าว โดนกลั่นแกล้ง

เสแสร้ง แต่หมายแทง                    นับยังไง ใคร่บอกที

       นับหนึ่งไปถึงสิบ                   ตาขยิบ ถ้าฉะนี้

ต่ำแท้ นะคนดี                              เกินจากนี้ ก็สูงเกิน

       หน้ากระหยิ่มยิ้มย่อง               เพียงตาจ้องมองผิวเผิน

คั่นเวลาพาเพลิน                           แทรกเข้าข้าง อย่างตั้งใจ

       กิ๊ก กิ๊ก หูกระดิก                    ใจระริก รัวสั่นไหว

ของเล่น ที่หาใหม่                         สูง ต่ำ นี้ มีเท่ากัน

      บางใบ วางหน้าตัก                  น้ำพักแรง สามร้อยนั้น

ฝาน้อยครอบเย้ยหยัน                   ยิ้มวัดดวง อย่างลำพอง

    ฝาน้อย ค่อยขยับ                     เอียงคอพับ นับแต้มมอง

สี่ สี่ สาม อ้ายน้อง                         เจ้ามือรวบ เก็บกินเรียบ

   โอ้ย หนอจะเป็นลม                    ทุกข์ตรอมตรม นั่งพับเพียบ

สงสัย แต่ปากเงียบ                       ไรหว่า สิบเอ็ด ไฮ โล !

ขอน้อมคารวะจากใจ

“ทรชนบ้านนอก”

                                     เข้ามาอ่านผลงานครับ

                           คุณทรชน ไปเยี่ยม ถึงคุณ ๒ หน่อย มีเพื่อนรอพบ

สวัสดีครับ เข้ามาเยี่ยมนะครับ

คอมเม้นท์หนึ่งเมื่อนานมาแล้ว บอกว่า ท่านเขียนกาพย์ดีกว่ากลอน

ขอน้อมคาราวะจากใจนะขอรับท่าน ราชาวดี กระผมน้อมรับคำเชิญแล้วนะขอรับ

กาพย์อารมณ์ พาไป แบบไร้เสี่ยงบังคับ นะขอรับท่านครู รัตนโกสินทร์ศก

ขอน้อมคาราวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

เป็นกำลังใจให้ครับ
 

ขอคาราวะท่านครู"ราศีพิจิก"

ขอน้อมคาราวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"

 กาพย์แต่งง่ายกว่ากลอน

แต่ไพเราะยากกว่ากลอน

แต่งกาพย์ไพเราะให้ใครได้ชื่นชม

นับว่าท่านเป้นคนที่น่าชมเชย

ขอคาราวะครับท่านครู ไวกูณฐ์ มาลาไทย

ข้อผู้น้อยเพิ่งรู้นะขอรับ

ไม่เคยทราบเลยครับว่า กาพย์ไพเราะยาก กว่ากลอน

เพียงแค่เข้าใจว่า ถ้าไม่มีเสียงสัมผัส ก็ไม่ต้องพะวงนะขอรับ 

ถ้าเป็นฉะนี้แล้ว ผู้น้อยต้องพึงระมัดระวังให้มาแล้วขอรับ

ขอน้อมคาราวะจากใจ

"ทรชนบ้านนอก"