หน้าหลัก | ข้อมูลสมาคม | บทความ | บทร้อยกรอง | ข่าวสารประชาสัมพันธ์ | กิจกรรม | กระทู้ | หนังสือ | ร้อยกรองออนไลน์ |
....เมื่อไร | |
โลภเมื่อไรไม่พ้นจนเมื่อนั้น จนใจพลันเงินทองถือครองทั่ว ฉ้อฉลโกงไม่เว้นเป็นของตัว ไม่เกรงกลัวบาปกรรมกลายตามทัน โกรธเมื่อไรไฟรุ่มสุมเผาผลาญ ร้อนพุ่งพล่านใจรัวเนื้อตัวสั่น ทำลายสิ้นทาสโฉดโทษอนันต์ พบทางตันได้ทุกข์ไม่ฉุกคิด หลงเมื่อไรซมโซงมโง่เขลา มืดมอมเมาเข้างำก่นทำผิด ลืมสติพลาดพลั้งทุกทางทิศ พาชีวิตครรลองให้หมองมัว มีสติมาทันช่วยกันแก้ ปัญญาแท้สว่างส่องทางทั่ว ไม่ยึดครองโกรธไว้ละไกลตัว ละหลงชั่วสิ้นทุกข์สุขใจกาย | |
ผู้ตั้งกระทู้ กวีศรีภูเก็จ :: วันที่ลงประกาศ 2008-01-19 11:38:58 |
[1] |
ความคิดเห็นที่ 1 (938456) | |
โลภ โกรธ หลง วงเวียน เป็นเสี้ยนจิต แม้น้อยนิด ก็เวียน เป็นเสี้ยนส่าย ผู้คนจึง หมกมุ่น จนวุ่นวาย โลภ โกรธ หลง เลวร้าย พระร่ายธรรม ! | |
ผู้แสดงความคิดเห็น เวทิน ศันสนียเวทย์ วันที่ตอบ 2008-01-20 05:18:59 |
ความคิดเห็นที่ 2 (938457) | |
เพราะโลภหลง...จึงทุกข์...ไม่เคยสิ้น ทำชีวิน...เมามัว...ไม่กลัวผิด ความเป็นจริง...ดีหรือร้าย...อยู่ที่คิด อยู่ที่จิต...ของตัว...ไม่มัวเมา | |
ผู้แสดงความคิดเห็น เวลา วันที่ตอบ 2008-01-20 15:28:16 |
[1] |
Copyright © 2010 All Rights Reserved. |
Visitors : 869898 |