-๑-
จากขวดแบนแสนล้านประมาณค่า
จากขวดแบนแทนป่าของปลาสิน
จนมาแทนแบนป่ามัจฉาสิ้น
บรรจงรินกลิ่นน้ำกลิ่นคลำบึง

กระดาษลังดั่งกำแพงกำแหงกั้น
กระดาษนั้นหลังบ้านเป็นม่านขึง
กระดาษลังกั้งกั้นกันหยอกตึง
หรือจะถึงพึงหลอกออกผึงพอง

หนูขอยกอกอึกระทึกสนุก
ปลาขยุกฉุกขยิ่มยิ้มผยอง
เป็นยิ้มเหงือกเหลือกปลิ้นหมิ่นประลอง
รางชางหางกางพองฟ่ายฟ่องฟ้อน

เชื่อมรังสียีเย้าเข้าประแกก
ครีบชำแรกแยกสร่ายร่ายสลอน
ย่องครีบล่องป้องนิ่งจ้องจองหองห่อน-
ละลดละครบ่อนบางแบนแทนสงคราม

จบศึกคู่เปลี่ยนประตูดูคู่ใหม่
แวบวับไวไสหน้าหาคู่ข้าม
ข้ามคู้หาหน้าใสไววับวาม
อุบัติน้ำงามหวอดยอดผู้ปลา

ธรรมดาว่ากันสัญชาตญาณ
สัตว์สันดารสานหวอดคลอดมัจฉา
หวอดระริกพลิกเฝ้าเนาผิวหน้า
หวอดปากปลาหาคู่ผู้-เมียพันธุ์

-๒-
เป็นขวดแบนแสนล้านประมาณค่า
หนูมุ่งหาปลาด้าวเข้าบ่อนขัน
หนูกระหยิ่มยิ้มกางอย่างเหงือกชัน
ปลาประหวั่นสั่นเกล็ดเม็ดหวอดสะเทือน

ถิ่นมึงมาพาโวยโหยความตื่น
บ่อนครึกครื้นหลานก๋งมิหลงเคลื่อน
คือสังเวียน"โรงเรียนเลิก"เศิกถุนเรือน
คนเก่าเยือนเสมือนท้าอย่าดูดาย

วัยสะอาดมาดแม่นแก่นคำสอน
จะสะท้อนความยกอกผึ่งผาย
ศิษย์ในก๋งตรงตามขามกล้ากราย
แต่ไป่ได้ฉายลองด้วยสองมือ

ปลาในอ่างล่างเบี้ยเสียครีบขวัญ
ปลาประหวั่นสั่นสู้คู่โหดหือ
หางกระหวัดซัดซะกระหือรือ
ตำนานหรือคือก๋งทำ, หลานทำลาย

เกียรติยศหยดน้ำตาปลาหางวิ่น
อกฝ่อสิ้นกินก้อนอั้นตันอกหาย
เจ้ายอดรักสู้ฟูมฟักจักเจียนตาย
จากเล็บปลายกลายร่างหางกางแพน

เป็นขวดแบนแสนร้างอย่างสาหัส
คือปลากัดซัดเซกระเท่แหงน
มองหวอดแหวกแตกแพแผ่ผิวแบน
มองแขนแมนแน่นจับกลับบ้านเรา

-๓-
ด้วยสองมือถือวิชามาแค่นี้
วันเดือนปีที่ก๋งคงหลักเสา
อยู่กับก๋งก๋งคลุกข้าวประทังเรา
ปลาทูเก่าเรา-แมวไม่แคล้วปัน

อนุบาลหมีน้อยหรือหมีไหน
อยู่ที่ใจได้เรียนเขียนฟ้าฝัน
ปีนชมพู่ดูมะม่วงร่วงมะดัน
(เรียน)เลียนเสียงขันนั้นเล่าดุเหว่าอาย

มะขามเขียวเคี้ยวมันนั่นเรียกหมู
ตำใบพลูคู่เหล้ากลมลมพิษหาย
ครอกผุดแผ่แม่เฝ้าเนาลึกกาย
งูลอกสายคายคราบในกาบตาล

เขียวตะขบขบหวานอย่างทานแดง
คะน้าแพงแบ่งบุ้งคุ้งข้างศาล
ลูกน้ำแฝงแหล่งช้อนซ่อนตามบ้าน
วิชาสานงานตั๊กแตนแทนตำรา

อนุบาลแพนด้าเขาว่ายาก
ก๋งลำบากก่อร้านงานพฤกษา
มีกล้วยไม้ไว้แขวนแสนงามตา
เป็นวิชาค่าประเมินเชิญคนชม

อนุบาลฮิปโปโอ้ตกท่อ
ทำขี้หนูรู้รอร่อนผสม
ตาปริบปริบหยิบขวดนวดแป้งกลม
เป็นขนมไทยแท้แต่ไทยเมิน

-๔-
อนุบาลช้างน้อยง่อยงวงงอ
ปลากัดหม้อครีบเขียวเขี้ยวเขยิน
ลูกน้ำแฝงแหล่งช้อนห่อนเสียเงิน
คนเขาเมินเชิญช้อนก่อนยุงหลั่ง

สอนหลักสูตรดูดสายยางอย่างกาลัก-
น้ำกระอักสำลักพักลงถัง
น้ำประปาบ้าเหรอละเมอกระมัง
น้ำในถังจากบึงถึงปลาเป็น

ให้น้ำร้อนปลาเป็นเย็นปลาตาย
ปลาสบายน้ำดีอย่างที่เห็น
หนูสบายน้ำก๋งคงอุ่นเอ็น-
ดูอาทรสอนให้เป็นนักเรียนชาย

คือสังเวียนเรียนอนุบาลร้านปลากัด
สังเวียนนัด"ไอ้หม้อ"ขอผึ่งผาย
ศิษย์ในก๋งตรงตามขามกล้ากราย
และร่วมได้ใกล้มองด้วยสองตา

ถิ่นมึงมาพาเว้ยได้เชยชม
เป็นขวดแบนแสนสมประมาณค่า
อนุบาลช้างงวงงอขอจบวิชา
ก๋งพายเรือส่งท่ามาโรงเรียน

ครูคนใหม่ใช้หนังสือถือไม้เรียว
ประเดี๋ยวเดียวตรวจเล็บเดี๋ยวตรวจเขียน
ปลาจะสวยด้วยสีไม้ตั้งใจเพียร
เรื่องสังเวียนโรงเรียนเลิก---ครูตีเอา

-๕-
ด้วยสองมือถือวิชามาม.หนึ่ง
เที่ยงไม่ถึงซึ่งก๋งคงหลักเสา
มรดกอนุบาลครั้งกาลเยาว์
จะสานใจวัยเก่าเรา-ก๋งไว้

เกียรติยศหยดน้ำตาปลาหางวิ่น
อกฝ่อสิ้นกินก้อนอั้นตันอกไห้
เจ้ายอดรักสู้ฟูมฟักจักเจียนไป
จากตัวใสกลายร่างหางกางแพน

เป็นขวดแบนแสนร้างอย่างสาหัส
คือปลากัดซัดเซกระเท่แหงน
มองหวอดแหวกแตกแพแผ่ผิวแบน
มองแขนแมนแน่นจับกลับบ้านเรา

"โถไอ้หม้อขอเจ้าพักสักเดือนไหม
มีใบไม้ในอ่างคงสร่างเฉา
ใบหูกวางเชียวนะจะบรรเทา
แผลจะเก่าจะหายได้ดีเทียว"