ถึงคนที่ในอดีต

ถึงคนที่ในอดีต
ถึงคนที่ในอดีต แหงนมองดูแสงดาววับวาวฟ้า สิบร้อยพันองศาหมื่นปีแสง เพื่อคงไว้ซึ่งสายเลือดที่หยดแดง หยาดน้ำใสไหลหลั่งแทงจากนัยน์ตา ก่อนเผ่าพันธุ์มนุษยชาติจะขาดหาย ความสำเร็จครั้งสุดท้ายอยู่ตรงหน้า เหนือหลักการแห่งชีวะวิทยา เหล่ามนุษย์เรียกขานว่าคือ “หุ่นยนต์” องค์ประกอบที่ไม่เคยมีเลือดเนื้อ ดำรงอยู่เพียงความเชื่อของเหตุผล เพื่อวิวัฒน์ความก้าวหน้าแห่งสากล Virus ที่ชื่อว่า ‘คน’ ควรหายไป ก่อนส่งครามที่สิ้นหวังครั้งสุดท้าย ก่อนหยดเลือดจะสลายพร้อมยุคสมัย ...ไถ่ถามคนในอดีตไกลแสนไกล.... ...ถามถึงก่อนลมหายใจมืดดับลง... “ทะยานอยากอันใดเล่าความฝัน สนองตอบต่อเผ่าพันธุ์อันลุ่มหลง เพื่อพาดผ่านความยิ่งใหญ่ของเผ่าพงศ์ มนุษย์ชาติควรอยู่คงเพื่อสิ่งใด? เพื่อคงไว้ซึ่งศรัทธาแห่งความฝัน เราเคยส่งยิ้มให้กันรู้สึกได้ ในอ้อมกอดของเด็กเด็กทั้งหญิงชาย อยู่ไหนเล่าความอุ่นอายที่เคยมี? ...คนที่ในอดีต... จำเป็นหรือเพื่อจารีตแห่งวิถี สนองตอบความอยากรู้ของชีวี ลูกหลานท่านในวันนี้ใกล้แหลกลาญ จากตรงนี้สู่แสงดาววับวาวฟ้า หมื่นล้านปีดาวโพ้นหน้าคงส่งสาร เราวันนี้คืออดีตของวันวาร หมื่นล้านปีอีกสถานคงเห็นเรา ...คนที่ในอดีต... หยาดเลือดเราอาจถูกรีดโดยความเศร้า เรารักคุณแม้ชีพผ่านเนิ่นนานเนา เรารักคุณแม้ไร้เงา...เราต่อไป...” เหม่อมองไปทั่วผืนจักรวาล ดาวบนฟ้าหมื่นแสนล้านอสงไขย ชีพมนุษย์นั้นแสนสั้นปานริ้นไร ยังคงเหลือดาวดวงใดให้ก้าวเดิน? ................................ “...จารึกชื่อของเราเอาไว้ว่า เคยมีชีพผันผ่านมาอย่างตื้นเขิน มนุษย์ชาติ-อารยธรรม-ความเจริญ เพิ่งรู้ว่าเป็นส่วนเกิน...วันนี้เอง!...”
ผู้ตั้งกระทู้ กระบี่ใบไม้ (rainny4111-at-hotmail-dot-com) :: วันที่ลงประกาศ 2012-05-04 10:18:47

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2270906)

ขอแก้เพื่อเพิ่มน้ำหนักหน่อยครับ

เพิ่งรู้ว่าเป็นส่วนเกิน...ก็วันนี้!...”

ผู้แสดงความคิดเห็น กระบี่ใบไม้ วันที่ตอบ 2012-05-04 10:25:42

ความคิดเห็นที่ 2 (2270910)

ทุกสิ่งอาจนิยามนามสมมุติ

ปรัชญาพระพุทธจุดความหมาย

เป็นปัจเจกบุคคลค้นนิยาย

จึงทลายความยึดมั่นอันอุดม

ยากแก่การเรียนรู้ฟังกับคิด

มีแต่จิตภาวนาคอยสั่งสม

ทีละนิดตามปัจจัยใฝ่นิยม

สักวันจะได้ชมคมความจริงฯ

ปรัชญ์ วลีพร

ผู้แสดงความคิดเห็น ปรัชญ์ วลีพร (naimit-at-thaimail-dot-com)วันที่ตอบ 2012-05-04 10:36:17

ความคิดเห็นที่ 3 (2270924)

.......

ปลายกระบี่ "กระบี่ใบไม้" แทงทะลุ

อกเอกอุ หยดหยาดริน สิ้นสลาย

หลากแนวทาง วางไว้ มิมลาย

ไร้เสื่อมคลาย ลายจารึก กวินทรา

........

ขอน้อมคารวะ

"ทรชนบ้านนอก"

ผู้แสดงความคิดเห็น ทรชนบ้านนอก วันที่ตอบ 2012-05-04 11:15:42

ความคิดเห็นที่ 4 (2270935)

คมกระบี่ร่ายเพลงกลอนเด็ดขาดจริงๆ ขอชื่นชมครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น วิวัฒน์ บัตรเจริญ วันที่ตอบ 2012-05-04 11:46:24

ความคิดเห็นที่ 5 (2270959)

สวัสดีทุกท่านครับ

อ่านบทกวีนี้แล้ว อยู่ดีๆสองวรรคในหัวที่เคยอ่านจากหนังสือเล่มหนึ่งเมื่อ"นานมาแล้ว"ก็โผล่ขึ้นมา เนื่องจาก "นานมาแล้ว" จึงจำไม่ได้ว่าเล่มไหน ของใครครับ ...

"เลิกฝันถึงความดีเถิดพี่น้อง

เราจะร้องหาสวรรค์วิมานไหน.."

ผู้แสดงความคิดเห็น รัตนโกสินทร์ศก วันที่ตอบ 2012-05-04 14:16:15

ความคิดเห็นที่ 6 (2270976)

Virus ที่ชือ‘คน’

ชอบจังค่ะ

ผู้แสดงความคิดเห็น ภูสุภา วันที่ตอบ 2012-05-04 14:56:44

ความคิดเห็นที่ 7 (2270977)

” เลิกฝันถึงความดีเถิดพี่น้อง
เราจะร้องหาสวรรค์วิมานที่ไหน
วันนี้นักสันติภาพโดนขับไกล
คนกลับให้ความนิยมชื่นชมอาวุธ”

ผู้ประพันธ์ วิทยากร เชียงกูล

ผู้แสดงความคิดเห็น กระบี่ใบไม้ วันที่ตอบ 2012-05-04 14:58:25

ความคิดเห็นที่ 8 (2270998)
ขอบคุณครับ
ผู้แสดงความคิดเห็น รัตนโกสินทร์ศก วันที่ตอบ 2012-05-04 15:42:15

ความคิดเห็นที่ 9 (2271328)

ไอเดียบรรเจิดมากครับ

ผู้แสดงความคิดเห็น ราศีิพิจิก วันที่ตอบ 2012-05-06 11:10:00

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล