** โคลงคำผวน **

๐ ชิตวี เช่าน่าศร้าง.................เจรยอิง
พร่างหาก เส่ยที่คิง.................ห่านบ้าง
มู่เคยไหย่ เน่ยฉิง....................ปัวไท่
กันจิตน้าย ต่านด้าง................ทั่วฟ้อนแรมรา

๐ ครอนนา แนนต่างใคว้.........ใหงเจา
ท่ำคุก ไฝ้คิดเปา......................ต่ายแร้
แคนึงต่ำ ใงเครา......................คึงหน่น
หวาวั่ง ค่ายตอนแท้.................พ่มนั้นสุขสี

๐ รีตรา ลิวเอื่อยพร้ม..............ปราโมย
แดมเจื่อน ราแสงโพย............ช่ำลื้น
ดีใจพ่วง หาโหย.....................ตุชแน่ เรยเฮียม
จาบส่องทันทร์ ผำนื้น.............พี่พ้วลถึงเนอ

๐ จวญเพ้อใคร น่องจั้ง............เมือนดอง
ครางห่า เสือนใจหมอง............อ่าล้อน
หวูเคียงคั่ง เครือนรอง.............รุขส่วม
เคียวปลื่น นาเหว่ว้อน..............เข่ากลั้นความหงม...ฯ

** โคลงผวนกลับ **

๐ ชีวิต ช่างน่าเศร้า.................จริงเอย
พรากห่าง สิ่งที่เคย..................ห่างบ้าน
ไม่เคยอยู่ นิ่งเฉย.....................ไปทั่ว
กายจิตนั้น ต่างด้าน.................ทั่วฟ้าแรมรอน

๐ ครานอน ในต่างแคว้น..........เหงาใจ
ทุกค่ำ เฝ้าคิดไป.......................แต่ร้าย
คำนึงแต่ เงาใคร.......................คนหนึ่ง
หวังว่า แค่ตอนท้าย..................พี่นั้นสุขสม

๐ ราตรี ลมเอื่อยพริ้ว................โปรยมา
เดือนแจ่ม โรยแสงพา...............ชื่นล้ำ
ดวงใจพี่ โหยหา........................แต่นุช เรียมเฮย
จันทร์ส่องทาบ ผืนน้ำ................พี่เพ้อถึงนวล

๐ ใจเพ้อครวญ นั่งจ้อง...............มองเดือน
คราห่าง สองใจเหมือน...............อ่อนล้า
หวังเคียงคู่ ครองเรือน................ร่วมสุข
คืนเปลี่ยว นอนเหว่ว้า.................ข่มกลั้นความเหงา...ฯ