๑...

เพลงสันติภาพพร้อง                              ผสานเสียง                             

                หวานแว่วสื่อสำเนียง                                             เสนาะซึ้ง

                ตรึงมานซาบซ่านเพียง                                           ทิพย์พร่าง- พรมฤๅ

                ขับกล่อมเกลาก้นบึ้ง                                             แห่งห้วงหทัยสยาม

                                ความรักหอมตรลบฟุ้ง                          ฟ้าดิน

                รมย์รื่นไร้ราคิน                                                     สุขสร้าง

                ช่วยชูชุบชีวิน                                                        ชื่นชาติ- ชนแฮ

                อกประเทศเทวษร้าง                                              ทุกข์ร้ายมลายสูญ

                                เจิดจรูญจรัสแจ้ง                                    แสงธรรม

                สุกสว่างส่องทางนำ                                               พิศุทธิ์แผ้ว

                เผากองกิเลสกรรม                                                 กอปรก่อ กุศลนา

                ผืนภพเพริศพร่างแพร้ว                                         ผ่องเพี้ยงภูมิพรหม

                                ความเกลียวกลมหลั่งล้น                       ชลธี                       

                เย็นหยาดสามัคคี                                                   โอบเอื้อ

                อมฤตมิตรไมตรี                                                    เลี้ยงหล่อ โลกเอย

                พันธุ์พฤกษ์การกูลเกื้อ                                          แกร่งกล้าผลิตผล

                                                                                ๒...

                                ปวงชนบรรลุซึ้ง                                    สัจจา

                ปลงปลดปล่อยอัตตา                                           ปลาตสิ้น

                หมายมั่นมุ่งมรรคา                                                ข้ามโอฆ- นทีนอ

                ไร้เล่ห์หลากลมลิ้น                                                หลุดพ้นภาพลวง

                                สลัดบ่วงวรรณะเชื้อ                              ชั้นชน

                เทิดค่าความเป็นคน                                              คู่แคว้น

                สิทธิทั่วทุกหน                                                       เทียมเท่า

                อิ่มสุขเสมือนแม้น                                                 อยู่ด้าวแดนสวรรค์                               

                                                                                ๓...

                                ฉับพลัน “ฝัน” หลุดห้วง                       จินตนา

                ยินแต่เพลงโศกา                                                    ร่ำไห้

                ขาดรักขาดธรรมา                                                  ขาดมิ่ง มิตรเอย     

                ขุมนรกร้อนหมกไหม้                                             มากแท้ยุติธรรม

                สำลักความทุกข์ท้น                                                ท่วมไผท

                เลือดแตกสีต่างไป                                                 แบ่งข้าง

                พิบัติเพิ่มโพยภัย                                                    พิษพอก- พูนพ่อ

                กี่กัปกัลป์ฤๅร้าง                                                     ห่างพ้นอาถรรพ์

                                                                *****