เมื่อฉันเข้าคาราโอเกะ

๏  ฉันเข้าตู้คล้ายโลงศพ

ภายในมีครบ

จอสีและไมโครโฟน

๏  หลายคนแหกปากตะโกน

เต้นราวลิงโขน

บ้างโจนกอดกันพัลวัน     

๏  หญิงสวยหมวยขาวนุ่งสั้น

รางเขี้ยวดัดฟัน

โยกมันในตู้ดนตรี

๏  มองดูลูกใครฤานี่

สังเวชบุพการี

ชายชมลูบคลำง่ามขา

๏  พักอิงพิงหลังนั่งอ้า

ชายลูบกายา

ดนตรีบรรเลงเพลงมัน

๏  เต้นโจนโตนเต้าเยาวถัน

เสื้อรัดรูปอัน

ร่างเล็กแลอวบอิ่มอก

๏  ส่งเสียงเพียงร้องในนรก

บ้างคล้ายเสียงนก

ที่ร้องจิกตีพัลวัน

๏  คาราโอเกะฤานั่น

ฤาแหล่งผสมพันธุ์

ของสัตว์ที่เรียกว่า " คน " ๚:๛