เพลงชีวิต ของ พล.ต.อ สมเพียร เอกสมญา
1…ลำนำเพลงเกียรติยศปรากฏขาน
ก้องกังวานประกาศอยู่มิรู้หาย
สดุดีผู้ฝ่าฟันอันตราย
สร้างวีรกรรมมากมายหลายสิบปี
เคยอาบเหงื่อต่างน้ำหน้ากรำกร้าน
ลุยแดนเถื่อนกันดารทุกท้องที่
มือหนึ่งจับปืนไว้กันไพรี
อีกมือยื่นไมตรีแก่ประชา
เป็นนักรบผู้ไม่เน้นเป็นนักรบ
ไม่ขอธงคลุมศพอย่างผู้กล้า
ขอเพียงพักชีวีที่อ่อนล้า
อยู่พร้อมหน้าลูกเมียกันในบั้นปลาย
ลำนำเพลงสะดุด เงียบ ยะเยียบเย็น
เมื่อความหวังไม่เป็นดังใจหมาย
ผู้กล้าต้องพลีร่างวันวางวาย
ก่อนเดินทางเที่ยวสุดท้ายใกล้เข้ามา
ปลายเพลงบรรเลงรับท่านกลับบ้าน
สร้างตำนานวีรบุรุษผู้สุดกล้า
ท่วงทำนองพร้องรับกับน้ำตา
กล่อมดวงหน้าหลับสนิทนิจนิรันดร์
ใต้ไตรรงค์ผืนกว้างร่างนอนสงบ
พร้อมเพลงแผ่วบทจบ เหมือนหลับฝัน
ทิ้งคำถามว่ายังมีกี่ชีวัน
กลับบ้านกันเช่นนี้...อีกกี่คน?
“ณ ปลายฟ้า”
2…ฟังคำถาม แล้วนอนตายตาไม่หลับ
วิญญาณยังอยู่กับความสับสน
ยิ่งค้างคิด ยิ่งแค้นเคือง นายเบื้องบน
จนไม่อาจหลุดพ้น ข้ามชาติภพ
จะอยู่ทวงและถามความเป็นธรรม
ด้วยความเจ็บความจำไม่รู้จบ
จะรำลึกร่องรอยการสู้รบ
ซึ่งซ้อนทบความท้อ จนพอที
เป็นตำรวจ จึงรู้สู้เพื่อใคร
เสี่ยงแค่ไหนก็ชื่อว่าคือหน้าที่
เชื่อว่าพระจะคุ้มครองคนทำดี
จึงปกป้องปฐพีท่ามกลางภัย
อยู่กับอุดมคติ ปณิธาน
คิดถึงบ้าน ก็สะเทือนสะท้านไหว
แอบฝันว่าคำสั่งครั้งต่อไป
นายจะให้แก่สมเพียร เอกสมญา
ความฝันกลางสายลมนั้นโหดร้าย
ไม่มีคำตอบจากนายให้ผู้กล้า
มีแต่เพียงเพลงสวด แผ่วเศร้ามา
ปิดดวงตาตรอมตรมของสมเพียร....
อัคนี หฤทัย
| 
