ขอบคุณสำหรับข้อมูล

ว่าด้วยชมพูทวีป ศาสนาพุทธ พระเจ้าอโศก ประเทศอินเดีย ประเทศไทย ยิ่งอ่านเอกสารหลายแหล่ง ยิ่งสนุก น่าค้นหา เมื่อคืนอ่าน ฝรั่งอุษาคเนย์ ของไมเคิล ไรท์ อีกรอบ เกิดจับความได้เลาๆ ที่นำไปสู่ข้อสันนิษฐานแบบเอะใจ (ยังมีหลักฐานไม่แข็งแรงพอ) ว่า

1. พระเจ้าอโศก กับเทวานัมปิยาโศกของอินเดีย เป็นคนเดียวกันหรือ เพราะ ไมเคิล ไรท์ กล่าวว่า (ถ้าจริง) อินเดียไม่มีชื่อพระเจ้าอโศก หรือพระเจ้าศรีธรรมาโศก มีแต่ชื่อ เทวานัมปิยาโศก 

2.  ไมเคิลไรท์กล่าวว่า พระเจ้าศรีธรรมาโศกมีแต่กล่าวถึงไว้อย่างเคารพในศรีลังกาและในไทย (กษัตริย์ของนครศรีธรรมราช) เท่านั้น 

3. ไมเคิลไรท์ กล่าวว่าพระเถระในทางเหนือในแคว้นล้านนาในสมัยโบราณ พูดถึงดินแดนทางใต้ล้านนาว่าเป็นชมพูทวีปตลอด นี่มิหมายความว่าดินแดนแถบนี้เป็นที่ก่อกำเนิดพระพุทธศาสนาดอกหรือ แม้ไมเคิลไรท์ จะอธิบายไว้ด้วยแล้วว่าโบราณท่านหมายถึงชมพูทวีปคือดินแดนที่มนุษย์อาศัยอยู่ (ซึ่งแยกจากดินแดนเทวดา นาค)  คือมิได้หมายถึงประเทศอินเดีย แต่ตรงนี้แหละที่บอกว่าเอะใจ โบราณท่านอาจจะไม่หมายอย่างนั้นก็ได้ นี้น  อินโดจีนอาจจะเป็นแหล่งกำนิดพระพุทธศาสนาจริง เพราะ หากอินเดียคือแหล่งกำเนิดทำไมร่องรอย ตำนานพระพุทธศาสนามีน้อยมากๆ เมื่อเปรียบเทียบกับร่องรอย ตำนานพื้นบ้านแถวนี้ โดยเฉพาะเเถวพม่า ภาคเหนือและอีสานของไทย  

4. เป็นที่ทราบกันทั่วว่าผู้ที่มาประกาศว่าศาสนาพุทธกำเนิดในอินเดียนั้น เป็นคนอังกฤษที่มาในยุคการล่าอาณานิคมและการครอบครองอินเดียเป็นอาณานิคม เมื่อ 100 ก่วาปีนี้เอง (พุทธศาสนามีมากว่าสองพันปีแล้ว- อย่างนี้เรียกว่า สะเออะได้ไหม) อย่าลืมว่าช่าวตะวันตกยุคนั้นชอบปันแต่งข้อมูลเพื่อผลประโยชน์ของตนในทางใดทางหนึ่งจากรัฐบาลประเทศแม่ของตน  โดยการเขีนยรายงานการค้นพบต่างๆนานาๆ ซึ่งจริงบ้างผิดบ้าง เจตนาปั้นแต่งจับแพะชนแกะบ้าง โดยหาได้ตระหนักไม่ว่า เอกสารโบราณด้านพุทธศาสนานั้นมีมากมายในประเทศอินโดจีน เข้าทำนองคิดว่าคนพื่นเมืองเป็นคนไม่รู้จักสืบสานบันทึกประวัตศาสตร์ของตนไว้ แต่ก็นั่นแหละหนา นิสัยคนเอเชียรู้อะไรก็อมพะนำ ไม่พูดจาโต้ตอบ ไม่อยากย่ง ไม่สนใจ

5. ไมเคิลไรท์ บอกว่าพระเจ้านิสสังคะมังละ (ขออภัยถ้าเขียนชื่อผิด) กษัตริย์ครองลังกา น่าจะเป็นกษัตริย์เชื้อสายจากสยาม (เพราะกาลิงคะของอินเดียช่วงนั้นไม่ใช่ถิ่นที่นับถือพุทธ) กาลิงคะในจารึกนั้นน่าจะหมายถึงสยามมากกว่า ที่จะกล่าวต่อไปคือ จารึกนี้ เขียนว่าพระองค์เป็นโอรสพระเจ้าวิชัยแห่งกาลิงคะ (ซึ่งหมายถึงสยาม) ในดินแดนชุมพูทวีป ถิ่นกำเนิดพระศาสนา จารึกนี้น่าสนใจที่ควรศีกษาต่อไห้ถี่ถ้วน จะได้หาร่องรอยว่าชมพูทวีปอยู่ที่ไหนกันแน่ 

ที่กล่าวถึงไมเคิลไรท์ นี้ท่านเขียนไว้หลายบทความ เราอ่านอย่างค้นหาช่องว่างที่มีสันนิษฐานไว้แล้วว่าอินเดียไม่ใช่ดินแดนพุทธจึงเจอเบาะแสที่ว่านี้ ไม่ใช่พวกคลั่งชาติหรอกนะ แต่เป็นการสงสัยและสนุกที่จะติดตามสืบหาความจริงเพื่อจรรโลงทั้งวิชาการและความสนใจใคร่รู้เท่านี้นเอง

ความคิดเห็นบน ก็ลองอ่านงานค้นคว้าที่เค้าตีพิมพ์และยอมรับก่อน ดีกว่าที่จะมาอ่านข้อสันนิษฐานของไมค์เคิลไรท์แล้วไปอินตามเค้า

ผมแค่เสนอแนะเฉยๆนะครับไม่ได้มีเจตนาว่าข้อสันนิษฐานที่คุณเห็นด้วยกับไมเคิลไรท์นั้น ผิด

แต่อยากให้มองในมุมกว้าง ถึงสิ่งที่นักวิชาการท่านอื่นค้นพบ แล้วจะทราบว่าเพราะอะไรทำไม สากลเค้าถึงยอมรับว่าอินเดียเป็นต้นกำเนิดพุทธศาสนา แล้วเผยแพร่ไปยังเอเชียตะวันออกเฉียงใต้

คิดง่ายๆจีนนั้นเจริญกว่าบ้านเรามานับตั้งแต่บ้านเรายังเป็นสมัยก่อนประวัติศาสตร์เสียด้วยซ้ำ แต่จีนนั้นเจริญจนเมืองต่างๆถ้าอยากเป็นที่รู้จักนั้นนต้องส่งบรรณาการไปที่จีน แต่จีนยังศัทธาพุทธศาสนาจนถึงขั้นต้องส่งสมนฑูตไปอินเดีย

ที่กล่าวมานั้น ก็มาจากหลักฐานที่เป็นจดหมายเหตุที่เขียนอยู่ร่วมสมัยที่ได้รับการพิสูจน์ทั้งทางด้านอักขระวิธีและทางวิทยาศาสตร์แล้ว และธรรมเนียมปฏิบัติของราชสำนักจีนเกี่ยวกับการบันทึกจดหมายเหตุนั้น จะบันทึกทุกอย่างที่ใกล้เคียวตามความเป้นจริงแม้ผู้นำทำผิดก็บันทึกตามจริงเช่นกัน นักวิชาการจึงให้ความเชื่อถือ

แล้วมุ่งที่จะศึกษาประวัติศาสตร์เอเชียจากจดหมายเหตุจีนเป็นหลัก จะเห็นได้ว่าแม้กระทั่งจีนที่เจริญมาก่อนประเทศในแถบนี้นับพันกว่าปีก็ยังศัทธาพุทธศาสนาถึงขั้นส่งสมณฑูตเดินทางไปยังต้นกำเนิดและเดินทางเลยมายังบ้านเราและบันทึกเรื่องราวของผู้คนในแถบนี้มีชื่อเรียกเมืองต่างๆในดินแดนประเทศไทยในปัจจุบันซึ่งก็มีนักวิชาการถอดชื่อมาไว้หมดแล้ว ดังนั้น ชมพูทวีปที่สงสัยนั้นคงไม่ใช่บ้านเรา

มีแต่ข้อสงสัยที่ว่าสุวรรณภูมิที่อยู่ที่ไหนต่างหาก ที่ยังไม่มีข้อสรุป

 ดูตามแผ่นที่แม่นำ้คงคาจากอินเดียจะไหลลงทะเลที่อ่าวเบงกอล บริเวณนี้เป็นเขตติดต่อบังคลาเทศ-พม่า(จิตตะกอง,ยะไข่) ในปัจจุบัน ในสมัยพระพุทธเจ้าทางที่สะดวกที่เป็นไปได้ที่จะออกไปเผยแพ่รศาสนา น่าจะเป็นการเดินเลียบไปตามฝั่งแม่นำ้ ด้วยเหตุนี้พุทธศาสนาที่เผยแพ่รมายังเอเซียตะวันออกเฉียงใต้น่าจะผ่านเข้ามาจากแถบนี้ ก่อนที่พระเจ้าอโศกส่งสมณทูตออกเผยแพ่ร.