ศาลาคนเศร้า

ศาลาคนเศร้า
[ศาลาคนเศร้า] ๐ ยามแดดล่มลมตกนกคืนคอน ตะวันรอนย้อนกลับลับขอบฟ้า แสงนีออนสะท้อนส่องต้องอุรา คืนทิวาราตรีกาลผ่านมาเยือน ๐ มากปัญหาถาโถมกระโจมใส่ ถอดถอนใจในรักแพ้โดนแชเฉือน นั่งทบทวนหวนคิดลิขิตเตือน ฝากดาวเดือนเพื่อนเก็บช้ำกับน้ำตา ๐ รอยยิ้มหม่นคนผิดหวังนั่งครุ่นคิด โอ้ชีวิตไร้ทิศทางต่างโหยหา รักลาร่วงทรวงระทมซมเซมา ถอนวิญญาณ์อาลัยนางผู้หมางเมิน ๐ รักกับงานการก่อถ่อสังขาร เรียงประสานกานต์อักษรอ้อนสรรเสริญ กลบรอยร้าวคราวรักแพ้แค่ส่วนเกิน ระหกเหินเดินผิดทางที่สร้างตัว ๐ เหนื่อยลำบากยากแค้นแสนสาหัส ทุกข์วิบัติรัดกายสุดปลายหัว ตกอับจนหม่นหมองประคองกลัว มากความชั่วกลั้วกรายทำร้ายกัน ๐ ปลีกวิเวกเสกสรรค์ปั่นอักษร ทุกบทตอนสะท้อนจิตลิขิตฝัน ต่างมุมมองกรองสร้อยถ้อยประพันธ์ คลายทุกข์เหงาเศร้าโศกศัลย์วันเดียวดาย ๐ สายน้ำพลิ้วริ้วคลื่นสะอื้นไห้ เสียงพงไพรไล่เลียงสำเนียงสาย ทิวเทือกเขาเงาตระหง่านขานบรรยาย สกุณารำร่ายหมายคู่ครอง ๐ ภุมรินบินดอมหอมผกา ผืนนภาฟ้าหม่นระคนหมอง ฝนโปรยปรายพรายพรมถมครรลอง ท่วงทำนองของชีวิตลิขิตเอง ๐ ต่างวิถีที่เป็นอยู่หมูในอวย กฎกระบวยทวยเทพไท้ให้รีบเร่ง กอปรการงานสานต่อถ่อกระเตง เสียงบรรเลงเพลงชีวิตสะกิดใจ ๐ ออกจากกรงดงเทพมาเสพสม เพียรเพาะบ่มข่มตนเป็นคนใหม่ จิตลุ่มหลงคงอาวรณ์ร้อนเป็นไฟ ล่องลอยไปในสายน้ำอันฉ่ำเย็น ๐ ฝึกตัวตนค้นคำตอบกรอบชีวิต ฝืนชะตาฟ้าลิขิตคอยคิดเคล้น หวนทบทวนกระบวนคำย้ำประเด็น รู้นิยามความซ่อนเร้นเป็นอาจิณ ๐ ทุกสิ่งอย่างต่างด้านผ่านความคิด ถูก ฤ ผิดสิทธิ์ใครใคร่ตัดสิน เผยมุมมองของตัวเองบรรเลงพิณ ต่างยลยินจินตนาภาษากลอน ๐ สุขสรวลเสเฮฮาลีลาร่าย ตวัดปลายพายพู่กู่อักษร โยกขยับรับรุกทุกบทตอน เพื่อสะท้อนคลอนสังคมอุดมการณ์ ๐ มุกตลกหกคะเมนพิเรนเล่า หมั่นกลัดเกลาเนาเรื่องประเทืองสาน สะกิดใจไสขัดกวัดกานท์ ก่อผลงานผ่านห้วงห้องก้องเกริกไกร ๐ หยิบข่าวข้นค้นสังคมมาถ่มถุย เดินตะลุยคุ้ยเขี่ยละเลียไหล นั่นโน่นนี้ตีความเอาตามใจ ยุคสมัยไทผู้ดีวิถีชน ๐ แต่ละวันสรรค์สร้างอย่างมุ่งมั่น ตามรอยฝันผันเปลี่ยนระเบียนผล ย้อนเรื่องเก่าเล่าความใหม่ไถ่ถามตน เป็นวังวนคนเขียนกลอนสอนตัวเอง ๐ พกพาเศร้าเหงาทุกข์ปลุกปั้นเรื่อง คลั่งแค้นเคืองเปลื้องออกเย้าหยอกเก่ง ก้มหมอบกราบซาบซึ้งธรรมยำละเลง ขนมเข่งเต่งเต้าเขย่ากรอง ๐ โคลงครื้นเครงกระเตงไต่ฝักใฝ่ฝัน กระเทาะเปลือกเลือกเนื้อคั้นผิวมันผ่อง เพียงพาเพลินเชิญชวนชิมลิ่วลิ้มลอง เหล้ายาดองน้องเนื้อนวลล้วนพร่างพราว ๐ ย้อนภาพเก่าเล่ามองตรองชีวิต เลือดโลหิตจิตวิญญาณผ่านร้อนหนาว ประสบการณ์ขานไขในเรื่องราว ทุกย่างก้าวสาวเกี่ยวเก็บตะเข็บปม ๐ รอยอดีตกรีดฝังมายังร่าง กับสิ่งสร้างพรางลับเข้าทับถม รุกขยับปรับแก้แต่โง่งม ดองหมักมมบ่มไว้ในใจตน ๐ เบื้องหน้า ฤา คือฟ้ากว้างขวางทางอยู่ อย่าหดหู่สู้เถิดเดี๋ยวเกิดผล เบื้องหลังหลั่งน้ำตาสาหัสจน - ทุกข์ระคนหม่นไหม้ใครหันมอง ๐ เงยหน้าจ้องร้องด่าฟ้าสวรรค์ ถามเทวัญไยปั้นแต่งแบ่งเป็นสอง เกิดมาจนอีกคนคาบงาบช้อนทอง พอสมปองกลับต้องพ่ายตายทั้งเป็น ๐ แลจุดหมายปลายทางอ้างว้างนัก นอนตั้งหลักพักรบกลบซ่อนเร้น ปล่อยวางจิตคิดตรึกตรองต้องใจเย็น คอยเคี่ยวเคล้นจึงเห็นชัดสัจธรรม ขอน้อมคารวะจากใจ ทรชนบ้านนอก ๐๕ มิถุนายน ๒๕๕๘
ผู้ตั้งกระทู้ ทรชนบ้านนอก :: วันที่ลงประกาศ 2015-06-05 22:11:30

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล