เบื่อป๋าเล็กจัง...เอาของเก่ามาเล่าอยู่เรื่อย...หาของใหม่บ้างฮิ...ฮ่าๆๆๆ

ดื่ม...ดวด... ดูด

พบป๋ารินดื่มเหล้านอนเฝ้าขวด

ป๋าเล็กดวดเบียร์สิงห์แล้วชิ่งหนี

ป๋าน้อยดูดนมเต้าแบบเหมาฟรี

ดูดเป็นปีหลายกั๊กไม่ยักเมา...แฮะๆๆ

....คนขี้เมาสองคนบ่นอุบอิบ

"เบื่อเมียชิบ...ทำไงดี...เพราะขี้บ่น"

"ยี่สิบปีที่อยู่....กูสุดทน"

"แช่งให้มันตายให้พ้น...ไม่สนใจ"

"ทนอีกหน่อย ทนอีกหน่อย คอยอีกนิด"

คู่คอเหล้าสะกิด...ส่งเหล้าให้

"กินเหล้าเพื่อน  กินเหล้า กินเข้าไป"

"ตับแข็งตายเมื่อไหร่...ได้พ้นเมีย"

ได้ข่าวว่า นกบินเดี่ยวเสียวสุดสุด

เม็ดเหงื่อผุดรสเค็มเค็มเต็มใบหน้า

จับใบดำใบแดงแสลงอุรา

ค่อยก้าวขาชั่งนำหนักลองสักที

เข็มตาชั่งหมุนกลับสลับรอบ

กลัวจนหอบหวั่นใจจริงอยากวิ่งหนี

พนักงานเข้ามาเอ่ยเผยวจี

ไปเดี๋ยวนี้หนักเกินไปฉันไม่เอา

  กระดกเหล้าเข้าปากอยากบอกว่า

ดื่มสุรามันไม่ดีพี่น้องเอ๋ย

แต่หน้าที่ยิ่งใหญ่ไม่เฉยเมย

ไม่ละเลยผมขอยำอย่าทำตาม

  จึงทนฝืนดื่มไปใจรันทด

ให้เหล้าหมดคนรังเกียจหรือเหยียดหยาม

เพื่อให้โลกสวยสดแสนงดงาม

บันทึกนามเต่าดำก็ทำดี

ขออภัยพิมพ์ผิด

ขอแก้ไขจาก

ไม่ละเลยผมขอยำ  เป็น  ขอย้ำ

นกบินเดี่ยวทำน้ำหนักนานนักหนา

เปิบขาหมูสามเวลาหนีทหาร

กลายเป็นนกเพนกวินบินหลังอาน

หมอบอกว่า "กลับบ้าน"น้ำหนักเกิน

นกตาแดงบินมาพบป๋าหมาก

ดีใจมากได้ปลดปล่อยป๋าน้อยใหญ่

กำลังเป็นหวัดเล็กน้อยค่อยแจกไป

อ่านแล้วรับแจกได้....ก๊วนนักกลอน

กลอนเราเก่าไป..เลยไม่ค่อยฮา

เพื่อนฝูงต่อว่า..จนป๋านึกอาย

จึงหยิบปากกา..มาวาดลวดลาย

เชิญเพื่อนหญิงชาย..ขำตายได้เลย

   ( นึกว่าป๋าขายของเก่าๆกินเหรอ ..หุหุ )

           ผิดตรงไหน

  จ่าจราจรคนกรุงเทพฯเคยเสพสุข

ไม่เคยทุกข์ใดใดไร้ปัญหา

พอได้เมียคนเชียงรายกล้ำกลายมา

จึงย้ายตามภรรยามาเชียงราย

  วันหนึ่งจ่าโบกรถในตอนเช้า

มีชาวเขาซ้อนรถผิดกฎหมาย

จ่าจึงเรียกให้หยุดสุดวุ่นวาย

แจ้งข้อหามากมายให้ได้ฟัง

  คุณซ้อนสี่ผิดกฎหมายการใช้รถ

ต้องตามกฎเสียค่าปรับรับใบสั่ง

ชาวเขาโกรธเริ่มเถียงส่งเสียงดัง

โผผิหยังอย่าโอ้เอ้เสียเวลา

  ตอโผไปซื้อโละเคื่องที่เมืองน่าน

เจ้าของร้านบอกว่า..อย่ามาห้า..

โผมาสี่ผิตงไหนให้บอกมา

จราจรทำสีหน้าว่าอยากตาย

ได้ผล...

แซวป๋าเล็กไม่เสียหลายแต่ได้ผล

เขียนกลอนกลทีไรขำตายห่า

"ผิดตรงไหน"มาซุกใส่มุขฮา

ต้องอย่างนี้ ซิป๋า...ฮากลิ้งเลย...55555

สาวกาแฟเจอร้านเก๋เท่น่ารัก

นั่งลงสั่งกาแฟหลักบลูเมาเท่น

เจอสาวแบ๊วหน้าใสแนวใจเย็น

เดินเช็ดโต๊ะแต่ไม่เห็นชงสักที

จึงถามว่ากาแฟพี่มีไหมน้อง

สาวบอกคล่อง "กาลาโต้"..เอาไหมพี่

เอาก็ได้เพราะชอบลองของอาจดี

แต่ไม่เห็นเสริฟสักที เอ๊ะยังไง

"น้องจ๋าน้องกาแฟพี่ได้หรือยัง"

น้องตะโกนเสียงดังแถมยิ้มใส

"กาลาโต้ กาลาโต้ อย่าร้อใจ

น้าม่าร้อ..รอได้ไหม" โอ้กาแฟ .. กาลาโต้

ฉางผู้จาม่าชะเลอตะโหละ

ป๋าเละโยะมาล้อก้อพอขาม

ผู้จาแบะขี้เล่เปปาจาม

ช่ออาวคามรามาผู้จาล้อ

ขอกจาที่ยางเหงว่าสามคา

ถ้าว่างมาเที่ยบ้างนะรู่หล่อ

ชวงกามาเยอะเยอะราจารอ

มีลู่ท้อแจกฟีจีจีนะ

หล่อและเก่งจังค่ะ

รายงานตัวครับป๋ากลับมาแล้ว

ใจผ่องแผ้วเบิกบานปานกระดี่

สิ้นภาระเกณฑ์ทหารผ่านเสียที

จึงได้มีเวลามาต่อกลอน

ทั้งป๋าเล็กป๋าน้อยคอยเป็นห่วง

ซาบซึ้งทรวงเหลือล้นจนอยากหอน

ขอบคุณคำดีดีที่อวยพร

ผมคออ่อนจะเลี้ยงเหล้ากลัวเมาตาย

ยินพี่เต่าเล่าใหญ่ว่าใครเสียว

จริงนิดเดียวอย่าเชื่อมากฝากความหมาย

เรื่องตาชั่งหมุนกลับน่าอับอาย

ตลกร้ายเกินไปใช่เรื่องจริง

ก็แค่ยีนส์สวมใส่หนักไปหน่อย

รวมได้ร้อยกว่ากิโลดูโก้ยิ่ง

ผมเองหนักไม่มากอยากท้วงติง

ทุกทุกสิ่งที่เกินมา-เสื้อผ้าทำ

อีกคุณนกตาแดงแสร้งใส่ไข่

เรื่องว่าใครกินขาหมูฟังดูขำ

ยังสงสัยนกตาแดงแกล้งกล่าวคำ

ทำประจำจนลึกซึ้งจึงรู้ดี

...

มิตรภาพซาบซึ้งตราตรึงจิต

หยอกกันนิดแซวกันหน่อยไม่ถอยหนี

ขำไม่ขำไม่ว่า...มาสักที

อย่ารอรีมารับมุกกระตุกยิ้ม

นกบินเดี่ยวถลากลับมาใหม่

ป๋าตกใจอย่างมากนกอยากหอน

จับได้แดงหรือดำช่วยพร่ำวอน

มาต่อกลอนระรื่นให้ครื้นเครง

นึกว่าไปเกณฑ์ทหารแล้วผลาญหุ่น

หมดเรื่องวุ่นบินกลับนับว่าเจ๋ง

ปีกที่ห้อยคงหายไม่โตงเตง

ป๋าน้อยเองขยับรับมุกแล้ว

....555555....

ถึงโดงดอย  ป๋าน้อย นกบินเดี่ยว

อ่านแล้วเสียว  ป๋าเล็กบอก ออกตัวขำ

พวกนักกลอน มัวนอนคิด จิตมุ่งอำ

จึงชอบย้ำ ว่าไม่ใหญ่ โอ้..ไอซี

ทุกคำกลอน ซ่อนจริงใจ ให้ได้ยิ้ม

เปิดเครื่องจิ้ม  มุกฮา มาจู๋จี๋

นกตาแดง อ่านแล้วฮา สามนาที

เปิดทุกวี่ ทุกวัน โหดมันฮา

ขอโส่สุ วาโสกา ผ่าเวะไซ้

ขอให้ใหญ่ ร่ารัว กาทั่วหน้า

คารวะ สอจ่อ พอหล่าลา

อย่าขาโจ ตาห่า ก็ล้ากัน

นกตาแดง ตัวดำ ขำจนเหนื่อย

ป๋าก็เมื่อย ขอย้ำ...เพราะขำขัน

เมื่อสองป๋า สองนก ยกกลอนมันส์

เข้าประชัน สนุก ขึ้นทุกครา

ตระเตรียมเที่ยว สงกรานต์ บ้านป๋าเล็ก

คิดหิ้วเด็ก ก้นใหญ่ ไปฝากป๋า

หวังหล่อนช่วย บริการ ด้านสุรา

แต่ภรรยา...เริ่มป่วน ชักรวนเร

แอบซื้อเหล้า รีเจนซี่ รวมสี่โหล

พร้อมสาโท สามไห... กะให้เป๋

น่าเสียดาย...ยิ่งนัก เมียลักเท

ต้องจบเห่...ทั้งหมด..เลยอดไป

เสียดายจริงๆ...พับเผื่อย

ส่งยิ้มหวาน ผ่านมา ทางหน้าจอ

มอบรูปหล่อ รูปสวย ที่ช่วยอ่าน

อย่าขำมาก ยิ้มมั่ว กลัวปากบาน

คนที่บ้าน จะห่วงมาก ปากลำโพง 

เกิดมาเป็น นักกลอน นอนเพ้อเจ้อ

บางครั้งเว่อ แซวกัน ขันคอโก่ง

จนเขาเรียก ป๋าหมาก ปากเปิดโปง

ใจเราโล่ง ปากเลยลื่น  ยื่นมาแซว

คำขึ้นต้นคุณพี่ดีอยู่หรอก

แต่ขอบอกตอนท้ายไม่ค่อยแจ๋ว

อยากส่งซิกหยิกแกมหยอกออกนอกแนว

ลองอ่านแล้วหงุดหงิดสะกิดกัน

จะปากบานป๋าหมากหรือปากเปิด

ช่างเขาเถิดอย่าล่วงล้ำเน้นขำขัน

แซวกันนิดหยอกล้อแค่พอคัน

ไม่น่าดันตลกยกตัวเอง...เล้ย

พวกหลงตัวไม่อายมุ่งหมายข่ม

ชอบขย่ม ย่ำยี ยก  ดี เก่ง

คนอื่นด้อยดักดานปานนักเลง

เที่ยวโล้งเล้งชนิดออกนอกตำรา

มักก่อกวนกติกาบรรยากาศ

มารยาทส่วนใหญ่ไม่เข้าท่า

เพราะรักดอกบอกกล่าวส่งข่าวมา

อย่าถือว่าตนเองเก่งกว่าใคร

อ้าวป๋าเล็กป๋าน้อยมาหน่อยเล้ว

เพื่อนมาเย้วร่ายยาวเล่นกล่าวหา

นกตาแดงนกบิเดี่ยวเกี่ยวกันมา

ขอปรึกษามุ่งหมายคลี่คลายแค้น

เรื่องคนอ่านคนเขียนเวียนกันติ

ช่วยหน่อยซิตอบประเด็นให้เห็นแก่น

มาชี้แนะจะได้เคลียร์ไม่เสียแฟน

เพื่อยิ้มแป้นหัวร่อฮาต่อไป

สงกรานต์ผ่านไปแล้ว คงได้เล่นน้ำจนหัวใจฉ่ำเย็นกันมาบ้างนะครับ  อะไรไม่สบายอกไม่สบายใจก็ปล่อยให้ไหลไปกับน้ำทิ้งนั่นล่ะ  ตอนนี้มาอ่านกลอนกันดีกว่า...นะนะ

“ข้างทาง” (ระหว่างสงกรานต์)

หนุ่มขับรถหลงวนบนทางหลวง

ใจก็ห่วงที่ไปกลัวไม่ถึง

ทั้งแผนที่จีพีเอสเข็ดคะนึง

ไม่หวังพึ่งเพราะไม่มีสักทีเดียว

จึงจอดรถข้างทางวางมาดมั่น

ลุงคนนั้นที่ดายหญ้าใบหน้าเหี่ยว

คนท้องถิ่นแน่แน่แท้จริงเจียว

จึงเดินเลี้ยวไปถามทางด้วยวางใจ

เผยวาจานอบน้อมพร้อมคำนับ

ว่า “ลุงครับถนนนี้ไปที่ไหน”

ลุงสะดุดหยุดพลันในทันใด

ถามอะไรของมัน...มึนทันที

“ถนนมันไม่ไปไหนไอ้หนุ่มเอ๊ย

สร้างเสร็จมามันไม่เคยจะย้ายที่

ว่าแต่เอ็งจะไปไหนคิดให้ดี

เผื่อลุงนี้นึกออกจะบอกทาง”

บักตองกับสหายทั้งสิบเจ็ด

เรื่องบักตองน้องบักตี้พี่บักตุ้ม

ชอบชุมนุมเพื่อนกลุ่มใหญ่ไปเที่ยวผับ

ได้เวลาเดินทางต่างเริ่มนับ

เพื่อนเพื่อนครับนัดมาพบครบกันมั้ย

หนึ่ง สอง สาม  สี่  ห้า หก ยกนิ้วชี้

สิบแปดคนพอดีที่นับได้

ป้ายบอกว่า “ต่ำกว่า 18 ห้ามเข้า”  เราหัวไว

คิดได้ไง...บักตอง...ให้สองดาว

ตรุษสงกราต์เต่าดำต้องกรำศึก

จะดื่นดึกเพียงใดไม่เคยบ่น

ด้วยภาระสูงล้ำจำต้องทน

ดืมเมรัยเสียจนกายอ่อนแอ

ตื่นตอนเช้าดื่มเบียร์แก้เพลียหน่อย

พอบ่ายคล้อยน้ำตาลเมาเคล้ากระแช่

ตกตอนเย็นวันฮันเดรดเด็ดแท้แท้

กุ้งใหญ่เผาของแน่แก้ขมคอ

สุดขมขื่นขื่นขมแสนขมขื่น

ทั้งวันคืนสุดระกำช้ำจริงหนอ

ทั้งอาเจียนเวียนหัวจนตัวงอ

จะหยุดพอก็รู้ตัวว่ากลัวตาย

ตรุษสงกราต์เต่าดำต้องกรำศึก

จะดื่นดึกเพียงใดไม่เคยบ่น

ด้วยภาระสูงล้ำจำต้องทน

ดืมเมรัยเสียจนกายอ่อนแอ

ตื่นตอนเช้าดื่มเบียร์แก้เพลียหน่อย

พอบ่ายคล้อยน้ำตาลเมาเคล้ากระแช่

ตกตอนเย็นวันฮันเดรดเด็ดแท้แท้

กุ้งใหญ่เผาของแน่แก้ขมคอ

สุดขมขื่นขื่นขมแสนขมขื่น

ทั้งวันคืนสุดระกำช้ำจริงหนอ

ทั้งอาเจียนเวียนหัวจนตัวงอ

จะหยุดพอก็รู้ตัวว่ากลัวตาย

จะเขียนกลอนเฮฮากับป๋าเล็ก

งดเรื่องเซ็กงดการเมืองเรื่องบัดสี

งดนินทางดด่าทอท้าต่อตี

อยากให้มีสาระคละเฮฮา

การแซวกันมันธรรมดาอย่าคิดมาก

มันก็คือปากกับปากลากภาษา

อย่าใช้คำจนวรรณศิลป์สิ้นราคา

กราบขอร้องเพื่อนมาล่วงหน้าครับ

อยาก

คนหูหนวก

ชายหูหนวกไปเลี้ยงเป็ดที่กลางทุ่ง

ชายหนึ่งมุ่งถามทางอย่างสงสัย

ถามถึงบ้านกำนันนั้นทิศใด

ตอบ"ไม่ได้เป็ดมีเอาไว้เลี้ยง"อ

ชายหนุ่มถามเซ้าซี้ชี้ทางหน่อย

ถามบ่อยบ่อยจึงเดิอดดาลพาลส่งเสียง

ไปฟ้องเมียมีชายหมายเทียบเคียง

โดนซัดเปรี้ยง"หาว่าฉันมีชู้"

เมียคนดีหนีไกลไปฟ้องแม่

อยู่กันมาจนแก่แน่นอนอยู่

หาว่าฉันคบชายหมายเลี้ยงดู

เรื่องนี้หนูไม่ยอมมีเรื่องกัน

ฝ่ายนางแม่ก็หูหนวกไม่เข้าใจ

เรื่องนาไร่จะขายทำไมนั่น

เกิดความโกรธโดดถามตาเฒ่าพลัน

เฒ่ารู้ทันตอบทันทีไม่รีรอ

"เอ้าผักปลาหามาให้ตามใจนะ"

จะแป๊ะซะหรือว่าทอดยอดจริงหนอ

ยายเฒ่าฟังอวดรู้ดูเออออ

"นั่นซีพ่อจะขายไปทำไมกัน"

ตัว อ.  วรรค ๔ บทแรกมาจากไหนหว่า

   เอ๊ะ!ป๋าน้อย ป๋าเล็กเก๊กที่ไหน

แล้วทำไมไม่เขียนส่งลงกลอนขำ

นกบินเดี่ยวอยู่ไหนก็ไม่ทำ

ปล่อยเต่าดำรออ่านรำคาญใจ

  ไม่ได้ฮาสักวันมันหงุดหงิด

ทั้งความคิดและสมองไม่ผ่องใส

ผมรออ่านโปรดลงเถิดเร็วไว

อ้อ!เมาลิด  จิตต์ประไพอยู่ไหนครับ

            กระทงหลงทาง (เหตุเกิดเมื่อวันลอยกระทง)

                        กระทงลอยคล้อยเคลื่อนคืนเดือนหงาย

            น้ำค้างปรายโปรยละอองเฝ้ามองหา

            กระทงพี่ลอยนำลำนาวา

            แต่กระทงแก้วตามาห่างไกล

                        โบราณว่าถ้ากระทงหลงวิถี

            คู่ชีวีไม่รักจะผลักไส

            พี่จึงช้ำกล้ำกลืนขมขื่นใจ

            หาแฟนใหม่ดีกว่าอย่าง้อเลย

ป๋าน้อยไม่ได้เก๊กเด็กที่ไหน

แต่อ่อนใจ หลังดวด ปวดขมับ

ช่วงสงกรานต์จากเหย้าไปเมายับ

เพิ่งจะกลับบ้านมาสี่ห้าวัน

ต้องขอบคุณเต่าดำที่ย้ำหา

รอคอยป๋าหงุดหงิดจิตไหวหวั่น

มีของฝากภาษิตสะกิดกัน

มาแบ่งปัน เพื่อนเต่า คงเข้าใจ

 "เมื่อเมียยุ่ง หน้าเง้า อย่าเย้าแหย่

คอยดูแล แบ่งเบา เอาใจใส่

รีบแสดง ทีท่า ว่าห่วงไย

ลูบหลังไหล่ เธอบ้าง เป็นครั้งคราว

หากต้องฝืน รับใช้ อย่างใกล้ชิด

เรื่องปกปิด เก็บไว้ อย่าไปกล่าว

มิเช่นนั้น ปัญหาใหญ่...แม่ใส่ยาว

ยิ่งกิ๊กสาว ไม่พ้น...โดนบังตอ

เคยเป็นข่าว มากมาย ใครก็รู้

เจี๋ยนให้หมู อย่าหมาย ไปหาหมอ

สิ้นเชิงชาย ชาตรี เพราะชีกอ

เสียดายท่อ น้ำทิ้ง จริงจริงเจียว...

            ....อาหารญี่ปุ่น...

   ป๋าเล็กไปภาคเหนือเมื่อเมษา.

หนึ่งสัปดาห์ไปรดน้ำและดำหัว

เพื่อนเพื่อนมาจากเชียงรายหลายครอบครัว

หลากหลายเผ่านับไม่ทั่วทุกตัวตน

  มีลีซอ ม้ง เย้า เผ่าอาข่า

ปากะยอ ก็มาพาสับสน

มาร่วมวงสังสรรค์กันทุกคน

สาระวนโชว์อาหารกันอย่างเดียว

  อ้ายเชาเผ่าลีซอมีห่อนึ่ง

อ้ายม้งสึ่งเผาปลาหลิมจิ้มเต้าเจี้ยว

เย้า สมมาดจิ๊นทอดยอดจริงเชียว

เผ่าอาเลียวเพิ่งมา ปากะยอ

  อาเลียวมี " โต้ยาโกะ"โอ๊ะของแปลก

ป๋าเล็กแทรกตัวเข้าไปใจจดจ่อ

อาหารญี่ปุ่เพราะแน่ใจไม่รีรอ

พอเปิดหม้อ "ต้มยำกบ"อ๊บอ๊บเอย

    ขออภัยหนูตกน้ำ

  ขอขอบคุณป๋าเล็กและป๋าน้อย

ถามหาหน่อยกลอนร่อนมาล้วนน่าอ่าน

ของป๋าน้อยขำตาเหลือกจนเหงือกบาน

จึงส่งสารตอบกันตามครรลอง

  เมื่อเมียยุ่งหน้าเง้าไม่เย้าแหย่

ไม่อยากแส่หาเรื่องเปลืองสมอง

หากพูดมากจะยัดใส่ไหยาดอง

หากเธอร้องเข่าซ้ายขวาหน้าคะมำ

  มิใช่โม้นะป๋าน้อย ข้อยแถลง

ใจต้องแกร่งหากเมียมาทำหน้าคว่ำ

เธอจะตัดขอบอกไว้ให้จดจำ

เราก็ทำกุญแจครอบชอบไหมครับ

  ป๋าเล็กไปแอ่วเหนือเบื่อบ้างไหม

เหล้าสักไหไม่เห็นกระเซ็นหา

ไปสุพรรณเมาเช้าเย็นเป็นเวลา

แต่ทว่ายังคิดถึงซึ่งป๋าเล็ก

  กินแต่กุ้งตัวใหญ่ในแม่น้ำ

กินต้มยำปลาช่อนแถมอ้อนเด็ก

กุ้งมังกร ตะเพียนทองคะนองเซ็กส์

จิบแค่เป๊กเมียไล่ตีหนีแทบตาย

ตะเพียนทองคะนองเซ็กส์

เป็นชื่ออาหารนะครับอย่าคิดมาก

ป๋าน้อยชอบเต่าดำนำเสนอ

มิงั้นเผลอหวาดเสียวเปล่าเปลี่ยวแย่

ขอบคุณยิ่งจะจำทำกุญแจ

คงนอนแผ่ผึ่งผายสบายพุง

ลูกกุญแจมันแข็งหมดแรงไข

เกิดฉี่ไหลเรี่ยราดก็อาจยุ่ง

ต้องง้อเมียคนสวยช่วยพยุง

ยกให้ลุงเต่าดำทำคนเดียว  เฮอะ

บ้านโคงดอยสะน้ามกานฉ่ามชื่น

ตะเหลาะคืนยืนยามน้ามแตะซ่าน

ราวต่างฉ้วยโรนาโรตอนโสงกาน

พาลู่หลานทามบูนกันสูนทอน

แต่ยางขาดสะปาอ่าโอะนั่ว

จึงม่วยปั่วะยีงน้ากแม้พ้ากผ่อน

อยากมีหนู่มพ่ามพอกกอกก่ายนอน

แม่ส่างสอนอย่ารี่ปายมีแฟน

อ่านกอนขามพวกป๋าแล้ฮากี้ง

สะหนูกจีงดีก่าดูหนางแผ่น

อาเลียวว่าเสียจายมิช่ายแมน

แค่โอกแอ่นโก้นย้อยนิหน่อยเอง

แรงไม่หยุดฉุดไม่อยู่กระทู้นี้

อ่านแล้วมี อารมณ์......คมและขำ

ถ้ารวมเล่มเมื่อไรอย่าใจดำ

แฟนประจำหน้าจอขอเล่มนึง นะๆๆ^_^

  ห้าถึงเจ็ดเด็ดนักพักหนองจอก

ได้ไปออกโชว์หน้าตาอันหล่อเหลา

ครู กทม.ก็สวยมิใช่เบา

เล่นเอาเราลืมแก่แหมดีจัง

  เล่นสักวาโต้วาทีดีไม่หยอก

จอหงวน  ออกมาคราวนี้มีความหวัง

เอ้า ป๋าเล็กเล่าดีกว่าอย่าปิดบัง

มีอะไรดีมั่ง เอ้า! นั่งรอ

   เว็บกระทู้กลอนขำทำไมหงอย

เฝ้ารอคอยอยากอ่านงานกลอนขำ

ทั้งป๋าเล็ก ป๋าน้อยไม่ค่อยทำ

งานประจำแฟนกลอนเขานอนรอ

  อ่านข้อความดีเจศิษย์เทพศรีฯ

เขาคนนี้คือใครที่ไหนหนอ

คงเก่งงานกานท์กวีมีดีพอ

คิดคิดไปร้องอ๋อ! คนกันเอง

    (รู้แล้วว่าใคร)

  ไปเมืองกาญจ์..นอนในแพ..แผ่สองสลืง

ลมพัดตึง..แพหมุน..วุ่นกันใหญ่

ข้าวของปลิว..ตามลม..จมน้ำไป

ดำน้ำหา..กันใหม่..ใจไม่ดี

 กำลังดำ..เจ้าชะโด..โผล่ตรงหน้า

ตายละวา..ต๊กกะใจ..ทำไงนี่

รีบว่ายน้ำ..ขึ้นแพ..แย่ละซี

รีบปีนหนี..กางเกงหลุด..มุดใต้แพ

  จะปีนขึ้น..ก็ไม่ได้..อายผู้หญิง

เวรจริงจริง..ไอ้โดบ้า..น่าจับแล่

ทำไงดี..ขึ้นไม่ได้..อายตุ๊กแก

ตัดสินใจ..แน่วแน่..แก้ผ้าเดิน

   ป๋าเล็กโดนไอ้โดโผล่ไล่งับ

ซวยล่ะครับปลาชะโดตัวโตไหม

หากเป็นปลาแม่ลูกอ่อนจะทำไง

คงจับไข้เหลือแต่ตอขอบอกครับ

พี่เต่าดำของฉันขยันเขียน

จึงแวะเวียนมาชมคารมขำ

ขอบคุณความคิดถึงซึ้งน้ำคำ

แฟนประจำขอตอบ..ช๊อบชอบเอย.

  เอ๊ะ! ป๋าน้อยไปเลี้ยงต้อยอยู่ที่ไหน

เงียบหายไปไม่เขียนลงกลอนขำ

หรือว่าถูกอีหนูปู้ยี่ปู้ยำ

จนชอกช้ำดื่มบัวบกอกระบม

  นกบินเดี่ยวก็หายไม่เห็นหน้า

กลอนไม่ฮาไร้มุขถูกทับถม

ดี เจ ศิษย์เทพศรี ซิน่าชม

มีอารมณ์เขียนมาเป็นประจำ

   เต่าดำขอเวลานะพี่น้อง

ไประยองคราวนี้มีกลอนขำ

หากไม่มีอย่าโกรธโปรดฟังคำ

เชิญไปยำป๋าเล็กขี้เก๊กเอย

   สักวาอภัยมณีตอนปี่หาย

เจ้าโจรร้ายกิ๊กนางยักษ์มาลักปี่

มันคงกลัวนางยักษ์ตายวายชีวี

มันจึงรี่ดึงปี่ยาวจนข่าวดัง

สงสารพระอภัยยามไร้ปี่

โอ้ชาตินี้ตายดีกว่าน่าคลุ้มคลั่ง

พระอภัยไร้ปี่ชีวีพัง

สิ้นมนต์ขลังเพลงปี่คราวนี้เอย

สักวาอภัยมณีได้ปี่แล้ว

ถูกโจ๋แซวรุมทึ้งลักดึงปี่

คิดอยากลองของพระอภัยมณี

จะขลังดีหรือจะเดี้ยงสักเพียงใด

พระอภัยโดดเดี่ยวเกิดเปรี้ยวปาก

พ่นน้ำหมากอยู่ประเดี๋ยวคืนเดียวได้

โจ๋จาบจ้วงฉี่ราดเจียนขาดใจ

รีบเหวี่ยงให้แล้วหดหัวคงกลัวเอย