สักวาพระอภัยได้ปี่แล้ว

โก๋แกล้งแซวทะลึ่งแอบดึงปี่

      มันน่าจับดีดกระโหลกสักหกที

      แล้วก็ตีกบาลให้หัวบวม

      ไม่รู้จักบาปกรรมที่ต่ำสูง

      ผูกแล้วจูงล่อหมากัดฟัดให้อ่วม

     ทำหลายคนผิดชัดก็มัดรวม

     โยนลงส้วมให้หนอนไชดีไหมเอย

  สักวาโจรซกมกแอบฉกปี่

จะลองดีว่าโปลิศคิดไฉน

จึงแอบดอดมาขโมยเอาปี่ไป

พระอภัยจึงมือเปล่าเป็นข่าวดัง

  เหตุเพราะโจรคนนี้มันปี่บอด

จึงแอบดอดเอาไปลองเป่ามั่ง

จนปากบวมอลึ่งฉึ่งถึงใจจัง

ต้องมานั่งคลำปากป้อยปี่ห้อยเอย

          สักวาพระอภัยก็ได้ปี่

จะโชคดีหรือร้ายมากรายกล้ำ

มันหยั่งเชิงลักแค่ปี่สีดำดำ

คราวหน้าขำแบกพระอภัยไปทั้งองค์

คราวต่อไปก็นางเงือกเลือกไว้แล้ว

คงไม่แคล้วรูปปั้นครูผู้สูงส่ง

ชิ้นสุดท้ายนางยักษ์แน่ได้แต่ปลง

ตำรวจคงจับไม่ได้อีกรายเอยยยยย

  เย็นนี้ป๋าไประยองไปมองปี่

ยังอยู่ดีหรือไม่ใจหวั่นหวั่น

เงือกสาวยังอยู่ไหมมือไม้คัน

อยากตะบันหน้าไอ้โจรให้โค่นตึง

จะไปกราบใกล้เท้าครูอยากดูหน้า

ดูน้ำตาครูไหลไร้ที่พึ่ง

คนเมืองแกลง คิดอะไรไม่คำนึง

ความซาบซึ้งครูกวี..มีไหมครับ.....

  เจ็บหัวใจไปบ้านฉางช่างอนาถ

ที่เจ้าภาพบังอาจเลี้ยงอาหาร

ทั้ง กุ้ง หอย ปู ปลา มาเต็มจาน

จนท้องบานพุงปลิ้นต้องกินไป

เลี้ยงแขกไม่ได้ดูกำลังแขก

เราก็.....จนน้ำหนักชักไม่ไหว

จำทนกินเพื่อเจ้าภาพเขาดีใจ

ทั้งหมู เห็ด เป็ด ไก่ ไม่ย่อท้อ

อาหารเหลือจะทิ้งก็ไม่ได้

ทนฝืนใจให้ร้านเขาใส่ห่อ

ถึงที่พักทันใดไม่รีรอ

นั่งจิบต่อทั้งเบียร์เหล้าเคล้าเสียงเพลง

ป๋าเล็กชวนไปร้านคาราโอเกะ

โอ้โหเฮะมีอีหนูอยู่เป็นเข่ง

ผิวขาวขาวนุ่งสั้นสั้นคนกันเอง

แทบร้องเอ๋งเพราะที่นี่มีแต่ตุ๊ด

"เลี้ยงแขกไม่ได้ดูกำลังแขก

เราก็.....จนน้ำหนักชักไม่ไหว"

ให้เป็นวรรคทองเลยค่ะ..โดนใจ

  อย่าไปเชื่อเรื่องบ้าปัญญอ่ออน

กระทู้กลอนเขาดีดีอ่านมีสุข

พวกโรคจิตก่อกวนชวนขนลุก

ขอทุกคนอย่าอ่านคลิกผ่านเลย 

  ไอ้พวกบ้าไร้ความคิดจิตไม่ว่าง

ไอ้พวกสร้างสถานการณ์ผ่านกลอนขำ

ไอ้พวกนี้มันไม่มีอะไรทำ

มันน่ายำให้อานสันดาน ไม่ดี

ไอ้ทะลึ่งสร้างเรื่องมั่วทั่วทุกย่าน

ลุงเคยอ่านผ่านมาหลายฉบับ

ไม่เห็นเป็นอะไรไม่ตายครับ

เลยบังคับเมียอ่านแค่ยานโทงเทง

   ผมชอบใจลุงอ่ำที่ทำได้

จะยึดไปตามคำนำปฏิบัติ

จะขยายสำนวนไปให้เด่นชัด

แต่ติดขัดที่เธอยานมานานแล้ว

เมียมาอ่านพบเข้าเมื่อเช้านี้

เลยเอานมยานตีหัวลุงอ่ำ

หาว่าเป็นต้นเหตุการกระทำ

คุณเต่าดำระวังตัวจะหัวบวม

  ขอขอบคุณลุงอ่ำที่ย้ำบอก

ไม่กลัวดอกไม่กลัวคำลุงอ่ำกล่าว

เมียเหมือนพระศิโรราบกราบยาวยาว

จะกินข้าวกินนมขมก็ทน

  ไม่มีเมียละเหี่ยใจใครจะด่า

กลับบ้านมาจะฟังใครที่ไหนบ่น

ยามจะนอนจะฟังใครที่ไหนกรน

เมียของตนคือยอดหญิงจริงไหมครับ!!!!

ขออภัยพิมพ์ผิด.....ข้แก้วรรคแรกบทที่ ๒  ว่า.....

 ไม่มีเมียจะฟังใครที่ไหนด่า.

  เหตุเพราะคนบ้านเราเมื่อเช้านี้

อยู่ดีดีก็โวยวายอายข้างบ้าน

เช้าก็บ่นเย็นก็ด่าน่ารำคาญ

ไม่ใช่ลูกใช่หลานพาลพาโล

  เธอเถียงว่าทำไมจะไม่ใช่

คิดเสียใหม่ให้ดีอีตาโง่

แต่งงานมาหลายหน้าฝนจนลูกโต

แกกินนมไปกี่โลโถไม่จำ..

คนบ้านป๋าเปิดโปงคงไม่เท็จ

จึงต้องเอ็ดขุ่นเคืองเรื่องน่าขำ

นั่นความจริงแน่แน่แต่ละคำ

ป๋าเล็กหม่ำรัวลิ้นกินแต่นม

ยอมเป็นลูกสุดท้องน้องสุดท้าย

แก้กระหายดีกว่าอัดซัดขนม

ทำเป็นเหนียมเฉยนิ่งสิ่งเคยอม

อ่านแล้วสมนำหน้ป๋าขี้ลืม

ป๋าน้อยขออภัย วรรคสุดท้ายด้วยความมันส์ จึงพิมพ์ตกวรรณยุกต์ โท และ สระ อา ตรง น้ำหน้า....ครับ

           ชื่อกำหนดใต้กายกำเหนิดเหนือ

     รวยเหลือแต่ลุ่มหลงในโลภหลาย

     ปากว่าช่วยใจเชือดเลือดกระจาย

     เค้าคือใครบอกให้ชัดขจัดซะ.............

 วิงวอนผู้โพสต์โปรดทราบ

ให้กราบก็ได้ไม่ว่า

กลอนท่านอ่านไปไม่ฮา

ขออย่ามาโพสต์โทษที

กลอนท่านอ่านไปไม่ขำ

อย่าทำขอร้องน้องพี่

การเมืองเรื่องใหญ่ไม่ดี

ที่นี่เฮฮาหน้าบาน

  แฟนกลอนขำทำไมไยหายหน้า

ไม่เห็นมาโพสต์กลอนตอนขำขำ

อยากให้โพสต์ส่งมาเลยเช่นเคยทำ

แฟนประจำส่งกลอนฮามากันเร้ว..

                   หายไปนานเพิ่งมาภารกิจเยอะ

             สิ้นลายวัยโจ๋

   กลุ่มขาใหญ่วัยโจ๋เทคโนซ่า

พกมีดพร้าท้าฟันกันไปทั่ว

แค่เอ่ยชื่อเทคโนโอ้น่ากลัว

บ้างฝากตัวขอเข้าแก๊งค์แข่งกันดัง

   ชอบยกพวกราวีตีกันบ่อย

รุมชกต่อยกลุ่มด้อยกว่าน่าจับขัง

สีสเปรย์พ่นจนเปรอะเลอะรุงรัง

ตามผนังเขียนย้ำความเกรียงไกร

   มาวันหนึ่งกลุ่มขาโจ๋เทคโนซ่า

ขึ้นรถเมล์นั่งวางท่าว่าข้าใหญ่

โรงเรียนอื่นขึ้นได้ให้ยืนไป

ไม่สนใจสาวหรือแก่ช่างแมน

   เพื่อนกระซิบ เด็กราชา มาขึ้นรถ

เหมือนน้ำกรดรดหัวใจให้หุนหัน

โรงเรียน วัดราชา เหรอเดี๋ยวเจอกัน

เดี๋ยวจะฟันให้ยับสับไม่ยั้ง

   พอรถจอดเด็ก ราชา มากลุ่มใหญ่

เทคโนซ่าต๊กใจลุกให้นั่ง

ช่วยประคองที่ละคนจนนุงนัง

" เด็กราชานุกูล "ขลังดังดังจริงจริง

แก้คำตกหล่นวรรคที่สี่บทที่สามคำเต็มคื

 ไม่สนใจสาวหรือแก่ช่าง แ ม่ มัน

และบทสุดท้ายวรรคสุดท้ายเกินไป

หนึ่งคำคือคำว่าดังจริงจริงมือไวไปนิด

                ขออภัย

  หายไปหนึ่งเดือน  เสมือนหนึ่งปี

คิดถึงเต็มที  เพื่อนพี่น้องเรา

เฮฮาป๋าเล็ก  เด็กเด็กเงียบเหงา

มาเถิดหมู่เฮา  เอ้าบรรเลงกลอน

อันพ่อแม่ มีแต่ จะแก่เฒ่า
ใยพวกเจ้า เล่น counter อยู่ ไม่รู้หนาว
ทั้งตำรวจ ทั้งโจร อยู่กันยาว
เหมือนคนง่าว เล่นทำไม จัญไรจริง
หนึ่งก็ซุ่ม หนึ่งก็บุก รุกและรับ
ไม่ขยับ กูยิง จริงนะเฟ้ย
ซื้ออาวุธ ให้เร็ว อย่าละเลย
ใครอยู่เฉย โดนยิง วิ่งให้ทัน
โดนตำรวจ ขว้างแฟลช สว่างจ้า
ดีที่มี อาก้า พอสู้ไหว
หาที่ซ่อน หลบมุม ซุ่มกันไป
หายเมื่อไหร่ เจอดี แน่ๆมึง
กูจะวิ่ง รบพุ่ง มุ่งจะฆ่า
สันดานหมา หลังกล่อง มองไปเห็น
กูวิ่งไป ยิงไป แสนลำเค็ญ
ยิงกูอย่าง เลือดเย็น แม่งกวนตีน
ทางหลังบ้าน มาแล้ว ไม่แคล้วคลาด
ถ้ามึงพลาด ไม่หันหลัง เป็นโดนตุ๋ย
ใต้สะพาน de_dust มันก็ลุย
อาจโดนตุ๋ย ไม่รู้ตัว มั่วจริงๆ
V.I.P. เสือกเปรี้ยว วิ่งนำหน้า
ทำใจกล้า หน้าง่าว รีปไปไหน
ไม่รอเพื่อน รอฝูง กูจะไป
โดน sniper ส่อง ม่องเลยมึง
อีกทั้งพวก ปลอมตัว มั่วจริงหนอ
ปลอมหาพ่อ คุณหรอ นายพวกเหี้ย
เดี๋ยวกูเรียก มานอกร้าน ให้มาเคลียร์
ไอ้พวกเหี้ย จะใช้สูตร กันทำไม
มีระเบิด C4 ก็ไม่วาง
มัวนั่งว่าง เฝ้าบ้าน อยู่ไฉน
กูต้องบุก หามึง อยู่ร่ำไป
แล้วจะร้อง เพลงชาติไทย ให้ใครฟัง

ฤดูฝนเปียกปอน

ฤดูร้อนหวั่นไหว

ฤดูหนาวคิดถึงใคร

ฤดูไหนไหนก็คิดถึงธอ

รักแรก คือ สบตา
รักต่อมา คือ ยิ้มให้
รักแท้ คือ หัวใจ
รักมากไป คือ น้ำตา

               หาย

หายไปนานงานมันรุมสุมทับถม

มัวแต่งมทำแต่งานนานนักหนา

วันนี้ว่างเลยแวะแคะกลอนฮา

จดปากกาว้า..งานเข้า..เอาอีกแย้ว

      แวะมาเยือนเฮฮากับป๋าเล็ก

คิดถึงเด็กเข้ามาอ่านแต่งานเก่า

รองานใหม่ใครจะส่งตรงใจเรา

คงจะเหงาเพราะกลอนใหม่ยังไม่มี

     มานั่งอ่านกลอนเฮฮา กับป๋าเล็ก

คิดถึงเด็กไม่ได้อ่านงานขำขำ

หน้ากระทู้ถอยไปไกลใครหนอทำ

ถอยเเลยล้ำห้าสิบกว่าโอ้ยตาลาย

     ป๋าป๋าป๋าป๋าเล็กเด็กถามถึง

เมื่อไหร่จึงปลุกอารมณ์สมเป็นป๋า

เด็กเด็กเรียกเรียกเท่าไหร่ก็ไม่มา

เอ๊ะ ! หรือว่าป๋าหมดลดแล้วไฟ

    เอ้า ! สู้ สู้ เดี๋ยวป๋าอื่นมาแทนที่

เดี๋ยวเด็กหนีไปหาป๋าใหญ่ใหญ่

แต่วันนี้ ป๋าเล็กต้องทำใจ

เพราะป๋า เปิ้ล  ห่วงใยจึงมาแทน

 คิดถึงป๋าขากรรไกรไม่ขยับ

ป๋าเล็กครับป๋าเล็กขามาช่วยหน่อย

คุณลุงเต่า ปู่ทองคำ คุณป๋าน้อย

เฮ้อ ! หายจ้อย เรียกเท่าไหร่ก็ไม่มา

    ยุคน้ำท่วมส้วมแตกหา.....ยาก

ต้องลำบากพายเรือไปในถนน

โจรหาเช้ากินค่ำต้องจำทน

ก้มหน้า  ปล้น อย่างสุดท้อต่อชะตา

    ดันมาถูกตำรวจผู้หมวดจับ

ขู่บังคับถ้าไม่บอกจะถูกฆ่า

โจรหน้าเหี้ยมตอบน้ำเสียงธรรมดา

ผมขโมย มาม่า  มาสามซอง ( มาม่าหมดห้างอ่ะ  อยากกินคร้าบๆๆๆๆ )

ดีชั้ว... อยู่ที่ตัวทำ...

สูงต่ำ... อยู่ที่เราแทง...

แดงดำ... อยู่ที่กูหยิบ...

จับติด... มันก็สิทธิ์ของกู...