ครูเอื้อ สุนทรสนาน

1)   สูง สง่า หน้าคมคาย อย่างชายไทย
แนบช่วงไหล่ ไวโอลินระรินหวาน
กล่อมแผ่นดินด้วยมนตร์ดนตรีการ
ยั่งยืนยาวนาน เหนือกาลเวลา

คือครูเอื้อ ผู้บรรเลงเพลงกล่อมโลก
ให้ฝัน สุข  สนุก โศก เสน่หา
ทิพย์ทำนองสะกดคนด้วยมนตรา
แห่งเดือนเด่นอัมพวาฟ้าดนตรี

 เป็นศรีแห่งคีตาไทยสากล
สร้างสรรค์มนตร์เพลงขับกับซอสี
สร้างดาวเสียงประดับฟ้าเหนือธานี
สร้างศิลปะกล่อมชีวีดนตรีไทย

“พระเจ้าทั้งห้า” เชิดชู ครูทูนเทิด
“ขอให้เหมือนเดิม” พริ้งเพริศทุกสมัย
“บ้านเรือนเคียงกัน”  “ คิดถึง” ตราตรึงใจ
ฟังครั้งใด “ยอดดวงใจ” ใจละลาย

สองพันเพลง ล้วนพลัง เทพรังสรรค์
บรรเจิดขวัญ หวานหูมิรู้หาย
สวรรค์พาครูกลับ ลับแต่กาย
ทิ้งไว้สายทิพย์ดุริยางค์ไม่ร้างลา
“ ณ   ปลายฟ้า”

2)ครูคือเทพคนธรรพ์มาประทับ
มาขับมโหรีกล่อมโลกหล้า
ด้วยคำร้องทำนองเพลงจากนภา
งดงามทั้งภาษาและเสียงดนตรี

เสียงของครูคือเสียงของความรู้สึก
เป็นบันทึกกระทบใจซึ่งไหวถี่
เพลงต่อเพลง หวานและพ้อ ปีต่อปี
เป็นหนึ่งในอัญมณีมายาวนาน

เสียงของครูคือเสียงดุริยศัพท์
ให้สดับด้วยทำนองสุนทรสนาน
แต่ละเพลง แต่ละเพลง ผจงจาร
คือเศร้าหวาน ซึ่งไหวกลางสายลม

เพลงของครูคือแดดใสในวันหนาว
หยาดราวอบร่ำด้วยรักห่ม
เรียงร้อยสร้อยสายสวาทซึ่งบาดคม
ในทุกอารมณ์ที่ร่ำริน

ครูคุมวงคุมจังหวะด้วยชีวิต
นฤมิตโลกสวยด้วยคีตศิลป์
ค่าของครูคือคุณค่าของแผ่นดิน
อยู่ในจินตนาการหวานดอกไม้

ด้วยว่าครูอยู่ในหัวใจจำ
กราบครูด้วยคำกวีไหว
แต่คำใดเล่าจะเอ่ยได้ดังใจ
ให้เทียบความยิ่งใหญ่ในความเป็นครู
“อัคนี หฤทัย”

จากคอลัมน์ "เหนือกาลเวลา"
ลงในสยามรัฐสัปดาหวิจารณ์ ปีที่ 56 ฉบับที่ 41  ศุกร์ที่  3 – พฤหัสบดี ที่ 9 กรกฎาคม 2552

ครูเอื้อ สุนทรสนาน ได้รับการเสนอชื่อจากกระทรวงวัฒนธรรม  ให้องค์การการศึกษา วิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ  UNESCO  เป็นบุคคลสำคัญของโลก
ขณะนี้ผ่านรอบ 2  รอมติของกรรมการยืนยันผลการคัดเลือก  ในปลายปีนี้
ปีหน้า 2553  กระทรวงวัฒนธรรม จะฉลองครบ 100 ปีครูเอื้อ สุนทรสนาน