แว่วเสียงพ่อ

แว่วเสียงพ่อ
ฉันเป็นเด็ก เล็กอยู่ รู้เขียนอ่าน มีอาจารย์ สานฝัน หมั่นศึกษา ด้วยความคิด จิตใจ ใฝ่ตำรา เป็นที่มา พาไป ในเรื่องราว อาจารย์อัด ยัดใส่ ในสมอง ห้ามต่อรอง ต้องเป็น เช่นผ้าขาว หลากลีลา พาไป ให้ยืดยาว ต้องปวดร้าว หนาวเหน็บ เจ็บในทรวง อาจารย์บ้า หากิน ลิ้นสองแฉก ไปรับแจก แลกเงิน เพลินใหญ่หลวง ด้วยเงินบาป อาบใจ ใช้ลมลวง มิได้หวง ห่วงศิษย์ คิดแต่เงิน แหกปากอ้าง วางท่า มาสั่งสอน เป็นขั้นตอน ย้อนไป ไม่เคอะเขิน โลกไร้แดน แผ่นดิน ทุกถิ่นเดิน ได้เพลิดเพลิน เกินห้าม นิยามคำ แต่บ้านมัน นั้นหรู หลายคูหา จากเงินบ้า ฆ่าศิษย์ เพียงคิดพร่ำ รั้วกำแพง แฝงไว้ ในเวรกรรม ช่างระยำ นำทาง แสนห่างไกล ดั่งวิหก นกน้อย ล่องลอยฟ้า ทุกทิศา ว่าเข้า เอาหวั่นไหว มันคลั่งเงิน เกินกว่า มาด้วยใจ เอายัดใส่ ในศิษย์ ให้ติดตม ศิษย์หลงกล บนทาง เดินย่างเข้า ด้วยความเขลา เอามา หาสุขสม หมดสิ้นค่า หมาข้างถนน ทนระทม ต้องขื่นขม จมปัก เพราะดักดาน ทุกแห่งหน คนหมิ่น เหมือนสิ้นท่า เพราะนึกว่า ค่าล้น บนพื้นฐาน ไร้แผ่นดิน ถิ่นอยู่ คู่เคียงกาล ต้องซมซาน ผ่านมา พาคิดครวญ ความพอเพียง เสียงพ่อ ก็ดังก้อง ได้นำร่อง ต้องคิด จิตคืนหวน ความเหมาะสม กลมกลืน ยืนทบทวน ทุกสิ่งล้วน ชวนคิด น่าติดตาม ตั้งต้นใหม่ ใจสู้ รู้ทางหนี งานต้องมี ที่ทำ เริ่มคำถาม เงินรู้ใช้ ให้เห็น ดูเด่นงาม เงินล้นหลาม ยามออม พร้อมโบยบิน ซื้อที่ดิน ถิ่นอยู่ ดูอิสระ เป็นสาระ จะเห็น เด่นทรัพย์สิน เหมือนนกน้อย ลอยอยู่ คู่เคียงดิน สุขชีวิน กินอยู่ ผู้ครอบครอง ได้โบยบิน ถิ่นข้า ใครกล้าหือ สิ่งนี้คือ สื่อให้ ไม่มัวหมอง เป็นข้อคิด จิตใจ ควรไตร่ตรอง ทุกสิ่งต้อง มองไป ในความจริง โลกใบนี้ มีเขต ทุกเศษเสี้ยว บ้างคดเคี้ยว เลี้ยวไป แสนใหญ่ยิ่ง ทุกสิ่งอย่าง วางกฎไว้ ใช้แอบอิง ทุกทุกสิ่ง วิ่งวน บนกฎเกณฑ์...
ผู้ตั้งกระทู้ เด็กหางแถว :: วันที่ลงประกาศ 2011-02-17 21:22:13

[1]

ความคิดเห็นที่ 1 (2154399)

ยามตอนเช้าเข้าโรงเรียนเพียรเขียนอ่าน

ท่านอาจารย์สอนให้ได้ฝึกฝน

พอตอนเย็นเป็นต้องใฝ่ใส่กมล

ดั้นด้นเรียนพิเศษพิเศษเรียน.....

คุณครูสอนในตอนเช้าในห้องเรียนที่โรงเรียนแล้วก็ยังไม่พอ

ในตอนเย็นยังต้องไปเรียนพิเศษต่อที่บ้านอาจารย์คนเดิมที่บ้านของท่าน

วิชาที่เรียนก็พิเศษเหลือหลาย วิชาเดียวกัน

ก็เลยสงสัยอยู่ครามครันว่า ท่านตั้งใจสอนในห้องเรียน หรือว่า ขยักไว้สอนตอนเรียนพิเศษกันแน่... พ่อแม่ครวญ....

อยากจะเขียนให้เป็นกลอน แต่ว่านึกถ้อยคำไม่ออก ก็เลยดูออกจะเป็น "กลอนประตู..." ไปสักหน่อย

ท่านใดพอช่วยแต่งให้เป็นกลอนได้ ช่วยทีเถิด....

สอ พิณ แก้ว

ผู้แสดงความคิดเห็น ส.พิณแก้ว วันที่ตอบ 2011-02-18 00:54:29

[1]

แสดงความคิดเห็น
ความคิดเห็น *

ผู้แสดงความคิดเห็น *
อีเมล
	ไม่ต้องการให้แสดงอีเมล