ทราบข่าวคุณไมค์ หรือ ไมเคิน ไท มีชื่อไทยว่า เมฆ มณีวาจา นักประวัติศาสตร์ผู้สร้างคุณประดยชน์แก่วงการไทยคดีศึกษาตลอดระยะเวลา 30 ปีที่ผ่าน เสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง

อันที่จริงทราบข่าวอาการป่วยตั้งก่อนปีใหม่ เคยนัดกับพี่เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์ และพี่ทองแถม นาถจำนง ว่าจะไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลกรุงเทพ แต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว

คุณสร้างคุณประโยชน์ทางการศึกษาไทยคดีเป็นอย่างมากทั้งเรื่อง วรรณคดี ประวัติศาสตร์ และนิรุติศาสตร์ เสียดายที่ต้องจากไปทั้งๆที่ความรู้ที่คุณไมค์มีนั้นยังไม่ถูกนำออกมาใช้ไม่หมดเลย

ขอคาราวะมา ณ โอกาส และ ผมได้รับเมล์เป็นกวีมาจากปิยมิตรแห่งมิตร คือ อาจารย์หน่อง - อานันท์ นาคคง ส่งมาให้

ฝรั่งอุษาคเนย์
มิใช่ลิเกตลกเล่น
มิใช่ฝรั่งตัวเหม็นเหม็น
เดินเล่นเกะกะขยะตา
 
ฝรั่งนักคิด รู้ผิดรู้พลาด
ฝรั่งนักปราชญ์ ประวัติศาสตร์ค้นหา
มองโลกย้อนแย้ง ยั่วเย้าปัญญา
เปิดปมปริศนา ท้าทายทบทวน
 
สยามคือบ้าน วิญญานเป็นไท
ไม่เห่อหลงไหล ไม่ใคร่ไห้หวน
อยู่ง่ายกินง่าย ยิ้มแย้มยียวน
เขียนขูดขีดข่วน ก่อกวนจิตตรอง
 
เป็นฝรั่งคลั่งสยาม คลั่งความรู้ลึก
คลั่งด้วยสำนึก สำเหนียกมโนสนอง
ไม่คลั่งอย่างบ้า อวิชชาลำพอง
เย่อหยิ่งจองหอง ว่ากูเหนือใคร
 
เมฆ มณีวาจา
เมฆจ๋า ลมพัดพา ไปหนไหน
ในปุยเมฆนั้น ไมเคิล ไรท์
หลับไหลลืมฝัน... สู่สวรรค์ชั้นอุษาคเนย์ ฯ

เป็นสุขนะคุณไมค์
แล้วเจอกัน ในวันที่เจอ,
 
อานันท์ นาคคง
๗ มกราคม ๒๕๕๒