ค่ำคืน ชีวิต ความคิด และข่าวเช้า
.......................................

สะท้อนอยู่บนฟ้ากับอากาศ
อยู่กับยิ้มกับหยาดน้ำตาหยด
แม้โดยรักหรือชังยังรันทด
ยังตอกย้ำกำหนดเป็นบทเรียน

สะเทือนอยู่กับฝนบนก้อนเมฆ
ดุจฟ้าเสกสั่งฝันให้ผันเปลี่ยน
สมสู่ห้วงนิทราแทบอาเจียน
กุมบังเหียนม้าแก่ดูแลกาล

สะทกอกตกใจอ่อนไหวตาม
ต่อโมงยามค่ำเยือนยังเคลื่อนผ่าน
กับชีวิต ลมหายใจ ได้พบพาน
ผู้ฝ่าด่านทะเลเหงารับข่าวดี

สถิตโดยสื่อสารโลกผ่านเสียง
ถ้อยสำเนียงส่งยื่นคลื่นความถี่
กระจายสู่ทุกทิศสิทธิ์เสรี
ด้วยไมตรีโดยรักตระหนักตน

เสถียรในมุมคิดคือมิตรแท้
ร่วมดูแลฟ้าใสในเหตุผล
ทะลวงกำแพงกั้นอันปะปน
สดับบนสำนึกบันทึกใจ

จึงค่ำคืน ชีวิต มิตร และเช้า
ต่างบอกเล่าความฝั้นของวันใหม่
เราซุกโลกโดยท่าทีวิถีใด
ยิ่งห่างไกลบางสิ่งโลกจริง-ลวง ?

"กอนกูย"
เช้า ๑๔ ก.ค.๒๕๕๕