เงา ๚๛

ส่องกระจกดูเงาเราให้เห็น                    ดูให้เป็นดูให้ชัดถนัดแจ้ง

รูปอย่างไรเงาอย่างนั้นมันสำแดง         ไม่เคยแสร้งเบือนบิดให้ผิดไป

หน้าสำรวยสวยใสคนวัยสาว               ดูพริ้งพราวงามงดด้วยสดใส

ไม่ต้องเจิมเสริมหน้าทาสิ่งใด               ภาพเงาในกระจกไม่ยกยอ

หน้าของคนสูงวัย เปลี่ยนไปบ้าง         จึงคิดพรางจุดด้อยปิดรอยหนอ

แต่งจนหน้าเปลี่ยนไป ยังไม่พอ           บ้างตัดต่อแต่งเติมคิดเสริมกัน

หน้าสวยใสดูไม่ดี เอาสีแต้ม                 แรเงาแกม ตกแต่ง ราวแข่งขัน

เพ่งกระจก ดูเงาไป ในทุกวัน               ยัง พรั่นพรั่น ดูไป ใช่หรือเรา

กระจกเงา เคยนิยาม ความจริงแท้       มาผันแปร ให้นิยาม บอกความเขลา

สะท้อนรูป ให้เห็นออกเป็นเงา             จึงเหมือนเอา รูปปลอม ดังย้อมแมว

กับสังคม ยกยอ มากปอปั้น                  นิยมกัน มองเห็น เป็นแถวแถว

สบสายตา ดูไป เหมือนไร้แวว             หลงเห็นแก้ว เป็นเพชร เม็ดน้ำดี

                                          บุญครอง    คันธฐากูร