สวัสดีครับ พี่กี้
ขออนุญาตร่วมส่งกำลังใจให้ลุงแข็งแรงขึ้นเร็ววันครับ
 

ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประทานพรให้ลุงประสิทธิ์ โรหิตเสถียร หายป่วยโดยเร็วกลับมาเล่นสักวากลอนสดให้เราได้ดูกันอีก

ตอนนี้ลุงสุขภาพดีขึ้นมาก ไม่เครียดเหมือนตอนนอนอยู่ รพ. และก็เริ่มทานอาหารเองแล้ว คุยรู้เรื่องและก็ร้องเพลงด้วย  ต้องขอขอบพระคุณคณะแพทย์ที่ รพ.รามาเป็นอย่างสูงที่ใช้ความสามารถ ความอดทน และความมีจรรยาแพทย์ในการรักษาลุง  เพราะเชื่อว่าถ้าลุงยังคงรักษาตัวต่อที่รพ.พระนั่งเกล้า มีหวังป่านฉะนี้ลุงต้องตัดขาซ้ายไปแล้ว

ขอบคุณที่แจ้งข่าวค่ะ
ขอ่ช่วยส่งกำลังใจให้ลุงแข็งแรงขึ้นเร็ววันเช่นกันค่ะ

รักลุงเหมือนเดิม 

ผมจำได้ว่า เมื่อ 10 กว่าปีก่อน  เคยถามลุงไปว่า "กลอนของผมสำนวนนี้เป็นยังไงบ้าง"  ลุงก็อ่านสักพักหนึ่งแล้วบอกว่า เยี่ยมมมมมมมมม (ลากเสียงยาวปากเอียงเล็กน้อย) ส่งประกวดเหรอ ผมก็ตอบไปว่าครับ

สองเดือนต่อมา ประกาศผลการประกวด  ผมได้รางวัล

3 อาทิตย์ต่อมา เจอกันในงานวันนักกลอนที่สมาคมนักหนังสือพิมพ์ ก็เล่าให้ลุงฟังว่า "ลุงครับกลอนที่เคยให้ลุงอ่านน่ะจำได้ไหม ผมได้รับรางวัลนะ"  ลุงก็ทำท่านึกไปพักหนึ่งแล้วก็บอกว่า เก่งงงงงงงงงงงงงงง (ทำท่าเหมือนอย่างเคย) แล้วก็เดินไปสูบบุหรี่ข้างนอกห้อง  พอครูน้อยของผมกลับเข้ามาก็ถามว่าคุยอะไรกับลุง

ด้วยความลิงโลดก็บอกว่าเรื่องที่ได้รางวัลไง  ครูน้อยทำหน้าเจื่อน ๆ แล้วบอกว่า โธ่เอ๊ย...ก็ลุงเขาเป็นคนตัดสิน

แป่ว....ประทับใจไปเลยครับ 55555

กลับมาอยู่บ้านแล้วก็ขอส่งใจไปเยี่ยมก่อนนะลุงนะ เพราะตอนนี้ ผ่าเท้าที่เป็นตาปลามา ทำให้เดินบ่ได้ เดี๋ยวหายแล้วค่อยมาเยี่ยมลุงนะ ขอให้ลุงหายไวไว  ค่ะ

ปภพพร

ขอให้ลุงหายเจ็บในเร็ววันนะคะ ระลึกถึงคุณลุงเสมอ แม้จะไม่เจอกันนานหลายปี มีโอกาสจะไปเยี่ยมค่ะ                  วราพร